The purpose of this study is to investigate the relationship between loneliness feelings of school principals and life satisfactions in terms of other variables. The study group consisted of 530 school principals in Central Anatolia Region in Turkey between 2006 and 2007. They were chosen by random cluster sampling method. UCLA Loneliness Scale and Life Satisfaction Scale were used to determine the loneliness and life satisfaction scales of the principals respectively. Pearson-product coefficients method and ANOVA test were applied for analyzing the data. The results indicated that while there is a significant difference between loneliness feelings of the school principals according to the service year variable, there is not for life satisfaction. According to income level variable, it is not observed a significant difference for the loneliness levels, however there is a significant difference for life satisfaction levels. The last finding of the study is that, there is a negative correlation between the loneliness and life satisfaction standards of the school principals.
Bu arastırma, okul yöneticilerinin yalnızlık duyguları ile yasam doyumları arasındaki iliskiyi ve bunların bazı degiskenler açısından incelenmesini amaçlamaktadır. Arastırmanın veri toplama grubunu, 2007 yılında Türkiye'nin 2ç Anadolu Bölgesinde görev yapan ilkögretim okullarında çalısan okul yöneticileri arasından tesadüfi küme örnekleme yoluyla seçilen toplam 530 ilkögretim okul yöneticisi olusturmaktadır. Arastırmanın veri toplama sürecinde, okul yöneticilerinin yalnızlık düzeylerini belirlemek için UCLA Yalnızlık Ölçegi, yasam doyum düzeylerini belirlemek için Yasam Doyum Ölçegi kullanmıstır. Verilerin analizinde korelasyon ve ANOVA uygulanmıstır. Hizmet yılı degiskenine göre, okul yöneticilerinin yalnızlık puan ortalamaları anlamlı bir farklılık gösterirken yasam doyumlarının puan ortalamaları anlamlı bir farklılık göstermemistir. Yine ögrenim düzeyi degiskenine göre, okul yöneticilerinin yasam doyumlarının puan ortalamaları arasında anlamlı bir farklılık gözlenmemistir. Yine ögrenim düzeyi degiskenine göre, okul yöneticilerinin yalnızlık puan ortalamalarında anlamlı bir farklılık bulunmustur. Gelir düzeyi degiskenine göre, okul yöneticilerinin yalnızlık puan ortalamalarında anlamlı bir farklılık bulunmazken, yasam doyumlarının puan ortalamalarında anlamlı bir farklılık bulunmustur. Arastırmanın son bulgusu ise; okul yöneticilerinin yalnızlık ile yasam doyum düzeyleri arasında negatif yönlü bir 2liski vardır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Ekim 2009 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2009 Cilt: 59 Sayı: 59 |