Force Field Analysis as a Change Tool and Management of Educational Change

Yıl 2005, Cilt: 43 Sayı: 43, 327 - 354, 01.04.2005

Yrd. Doç. Dr Feyyat Gökçe

Öz

Defining driving and restraining forces in change process can contribute to success in change management. The purpose of this study is to define the driving and restraining forces in change process and to shed a light on change management in Turkish context. For this purpose a questionnaire was prepared and administered to elementary school teachers (N=1008) in Ağrı, Kayseri, and Bursa provinces. Teachers' perceptions indicate that Turkish education system is not ready to implement educational change, which people most want. Because there is a strong bureaucracy, lack of and imbalanced distribution of resources, lack of technology and lack of a clearly defined vision in education system. That's why teachers believe that Turkish Education system is not able to meet expectations of people in Turkey. To implement successful change in education force-field analysis technique can be used as a useful tool.

Anahtar Kelimeler

force field analysis technique , change management , educational change

Bir Değişim Aracı Olarak Güç Alanı Analizi Tekniği ve Eğitimsel Değişmenin Yönetimi

Öz

Değişme sürecinin yönetilmesinde zorlayıcı (sürükleyici) ve engelleyici güçlerin tanımlanması değişmenin başarıyla gerçekleştirilmesine katkı sağlayabilir. Zorlayıcı (sürükleyici) ve engelleyici güçleri tanımlayarak, eğitimsel değişmelerin gerçekleştirilmesine katkı sağlamak bu araştırmanın amacı olarak belirlenmiştir. Bu amaç için Ağrı, Kayseri ve Bursa illeri merkez ilçelerinde görevli, 1008 ilköğretim okulu öğretmeninin görüşlerine başvurulmuştur. Araştırma ile elde edilen sonuçlara göre katı bürokrasi, yetersiz teknoloji, kaynakların sınırlılığı ve dengesiz dağılımı nedeniyle Türkiye eğitim sistemi toplumun beklentilerine cevap verecek durumda değildir. Türkiye'de öğretmenler toplumun değişme beklentilerini karşılamaktan yanadırlar. Ancak var olan yapı ve işleyişin, buna engel olduğu inancındadırlar. Değişme yönetiminde farklı yöntem ve teknikler kullanılabilir. Güç alanı analizi tekniği değişmenin başarılı bir biçimde gerçekleştirilmesinde etkili bir araç olarak kullanılabilir.

Anahtar Kelimeler

güç alanı analizi tekniği , değişme yönetimi , eğitimsel değişme

Kaynakça

• Arcaro, J. S. (1995). Quality in Education. St. Lucie Pres. Florida.
• Akarsu, F. (2000). Cumhuriyet dönemi eğitim uygulamaları. Eğitim ve Bilim. 25(116), 3-7.
• Balcı, A. (2000). Örgütsel Gelişme. Pegem Yayınları. Ankara.
• Baulcomb, S. J. (2003). Management of change through force field analysis. Journal of Nursing Management 11, 275-280
• Bauman, P. C, (1996). Governing Education. Allyn and Bacon, A Simon and Schuster Company M.A.
• Bonstingl, J. J. (1996). School of Quality. Virginia: Association for Supervision and CurriculumDevelopment.
• Boyd, W.L. (2002). Market forces, globalization and values in public education. Education Canada, 42,3
• Büyükkaragöz, S. (1993). Türk milli eğitiminden çeşitlemeler. Eğitim. 3, 76-88
• Çalık, T. (2003). Eğitimde değişimin yönetimi; kavramsal bir çözümleme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi 36, 536-557.
• Daft, R. L. (1994). Management. The Dryden Pres. Orlando.
• Duvarger, M. (1995). Siyaset Sosyolojisi. Varlık Yayınları. İstanbul.
• Eren, E. (1989). Yönetim Psikolojisi. İşletme İktisadı Enstitüsü Yayın No: 105. İstanbul.
• Etherdiqe, C.P. ve Diğerleri (1994). Challenges to change. Nea School Restructuring Series Memphis.
• Everard K.B. ve Geoferry M. (1996). Effective School Management. London: Paul Chapman Publishing Ltd.
• Goman, K.C. (2004). Forces of Change. Information Outlook. 8 (5), 35-37.
• Hales, C. (1997). Power, Authority and Influence Organizational Effectiveness and Improvement in Education. Edited by Alma Harris and Others. Open University Press. Buchingham.
• Hanson, E. M. (1996). Educational Administration and Organizational Behaviour. Allyn and Bacon. Boston.
• Hause, R.E: (2000). Economic change, educational policy formation and the role of the state. Edited by Herbert Altrichter and John Eliot. Images of Educational Change. Philadelphia.
• Hellrieqel, D., Slocum, J.W. and Woodman W.R (2001). Organizational Behaviour. South-Western Collage Publishing. Cincinnati.
• Hicks, G.H. (1997). (Çev: Osman Tekok, Bintuğ, Aytek ve Salim Şen). Örgütlerin Yönetimi: Sistemler ve Beşeri Kaynaklar Açısından. Turhan Kitabevi. Ankara.
• Honore, M.F. (1997). What’s going on here? strategies for group development. Guidance and Counseling. 12, 24-28.
• Hurt, F. (1998). Implementing great new ideas through the use of force- field analysis. Direct Marketing. Garden City. 61, 54-57
• Hustedde, R., Scorre, M. (1995). Force-field analysis: incorporating critical thinking in goal setting. Community Development Society. Milwaukee.
• Jenkins, D.H (1949). Social engineering in educational change; an outline of method Progressive Education. 26(8), 193-197.
• Kavak, Y. ve Burgaz, B. (1994). Eğitim Ekonomisi Seçilmiş Yazılar. Pegem. Ankara.
• Kemelgon, B.H., Johnson, S.D., ve Sirinivason, S. (2000). Forces driving organizational change: a business school perspective. Journal of Education For Business. 75(3),133-137.
• Kerchner, T.C, ve Caufman, D.K, (1995). Institutionalism and strategic decision in education Edited by Bachorach B.S. and Mundell, B. Images of Schools. Corvin Press Inc. New York.
• Knapp, L.R., Glenn D.A. (1996). Restructuring School With Technology. Allyn and Bacon. Boston.
• Koçel, T. (1999). İşletme Yöneticiliği. Beta Yayıncılık. İstanbul.
• Lam, J.Y.L. (2001). Economic rationalism and education reforms in developed countries. Journal of Educational Administration 39(4), 346- 358
• Mohram, A.S. and Wahlstetter, P. (1994). Improving School-Based Management. Jossey-Bass Publishers. San Fransisco.
• Morrison, K. (1998). Management Theories for Educational Change. Paul Chapman Publishing Ltd. London
• Nurmi, R.W. and Darling, J.R.(1997). International Management Leadership. London: International Business Press.
• Onur, B. (1994). Türk Eğitim Sisteminin Özellikleri. Eğitim ve Bilim. 18(93).
• Owen, J. (2002). Making quality sense a guide to quality, tools and techniques awards and the thinking behind them. Learning and Skills Development Aqency. London.
• Özdemir, S. (1998). Eğitimde Örgütsel Yenileşme. Pegem Yayıncılık. Ankara.
• Sallis, E. (1996). Total Quality /Management in Education. Kogan Page. London.
• Schwering E. R. (2003). Focusing leadhership through force field analysis: new variations on a venerable planning tool. Leadhership and Organisation Development Journal. 24(7), 361-370 (J.S)
• Senge, P. (2000). Beşinci Disiplin. Yapı Kredi Yayınları. İstanbul.
• Stool, L. and Fink, D. (1999). Changing Education: Changing Our Schools. Buckingam. Open University Press.
• Sunay, H. (1996). Ortaöğretim kurumlarında öğretmen yetiştirmede üniversite öğretiminin önemi. Eğitim Yönetimi. 2, 279-294.
• Sutton, M. (1997). Allocating budgets for curriculum support. Educational Management. Edited by Margaret Preedy Glatter, R and Levocic R open University Pres. Buchingham.
• Şişman, M. ve Turan, S. (2003). Eğitimde yerelleşme ve demokratikleşme çabaları: teorik bir çözümleme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 34, 300-315.
• Taylor, C., Gibbon, F. ve Morris, L.L. (1978). How to Design a Program Evaluation. London: Sage Publications.
• TUBİTAK (2005). Vizyon 2023 teknoloji öngörü projesi. eğitim ve insan kaynakları sonuç raporu ve strateji belgesi. 19-20.
• Tucker, G.B. (1991). Managing the future 10 driving forces of change for the 90’s. Pulnam’s Sons.
• Uluğ, F. (1998). Eğitim Sisteminde Değişme, Yapısal Uyum Sorunları, Eğitim Yönetimi. 4(14), 153-166.
• UNESCO. (1996). Yirmibirinci yüzyılda eğitim uluslar arası komisyon raporu. Eğitim Yönetimi. (2)1, 11-24.
• Whitaker, P. (1993) Managing Change in Schools. Open University Press, Buckingham.
• World Bank. (1995). Perspectives. Educational Reform; Issues and Trends. International Labor Review. 134, 6.