BibTex RIS Kaynak Göster

Teknik Eğitimin Yönetimi ve Kalite

Yıl 1997, Cilt: 10 Sayı: 10, 207 - 218, 01.01.1997

Öz

Evrensel amacı "iş piyasasının gerektirdiği nitelikli ara insan gücü yetiştirmek" (Psacharapoulos ve Patrinos, 1993; Coombs, 1985) olan orta dereceli mesleki teknik eğitim makro düzeyde ele alındığında, yönetim anlayışları bakımından üç tür temel mesleki-teknik eğitim modeli karşımıza çıkmaktadır (Bierman, 1989; Greinet, 1989). Bunlar: Piyasa Modeli (Market Model), Bürokratik model (Bureaucratic Model) ve Devlet Kontrollü Piyasa Modeli (Governmenc-Gontrolled Market Model). Piyasa modelinde, devlet mesleki nitelik kazandırma süreçlerinin tümünde genellikle hiç rol almaz veya çok küçük bir rol oynar. Bu model temel olarak liberalist felsefeye dayandığından, liberal model olarak da adlandırılmaktadır. İngiltere, Amerika ve Japonya`da uygulanan model budur. Bürokratik modelde, devlet, mesleki-teknik eğitimin planlanmasından, örgütlenmesinden, kontrolünden ve yönetiminden sorumlu tek otorite ve yetkilidir. Bu modelin en önemli özellikleri, yüksek derecedeki bürokrasi, genel eğitimle sıcak ve yakın bağlantı, standart ve niteliklerin karşılaştırılabilirliğidir. Bu nedenle okula dayalı sistem veya okul sistemi olarak da adlandırılmaktadır. Fransa, İtalya ve İsveç`te uygulanan bu modelde, özel girişimciliğin rolü giderek artmakta, örneğin, pratik uygulama yapmak için yerler açılmaktadır.

Teknik Eğitimin Yönetimi ve Kalite

Yıl 1997, Cilt: 10 Sayı: 10, 207 - 218, 01.01.1997

Öz

Evrensel amacı "iş piyasasının gerektirdiği nitelikli ara insan gücü yetiştirmek" (Psacharapoulos ve Patrinos, 1993; Coombs, 1985) olan orta dereceli mesleki teknik eğitim makro düzeyde ele alındığında, yönetim anlayışları bakımından üç tür temel mesleki-teknik eğitim modeli karşımıza çıkmaktadır (Bierman, 1989; Greinet, 1989). Bunlar: Piyasa Modeli (Market Model), Bürokratik model (Bureaucratic Model) ve Devlet Kontrollü Piyasa Modeli (Governmenc-Gontrolled Market Model). Piyasa modelinde, devlet mesleki nitelik kazandırma süreçlerinin tümünde genellikle hiç rol almaz veya çok küçük bir rol oynar. Bu model temel olarak liberalist felsefeye dayandığından, liberal model olarak da adlandırılmaktadır. İngiltere, Amerika ve Japonya`da uygulanan model budur. Bürokratik modelde, devlet, mesleki-teknik eğitimin planlanmasından, örgütlenmesinden, kontrolünden ve yönetiminden sorumlu tek otorite ve yetkilidir. Bu modelin en önemli özellikleri, yüksek derecedeki bürokrasi, genel eğitimle sıcak ve yakın bağlantı, standart ve niteliklerin karşılaştırılabilirliğidir. Bu nedenle okula dayalı sistem veya okul sistemi olarak da adlandırılmaktadır. Fransa, İtalya ve İsveç`te uygulanan bu modelde, özel girişimciliğin rolü giderek artmakta, örneğin, pratik uygulama yapmak için yerler açılmaktadır.

Toplam 0 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mehmet Durdu Karslı Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Ocak 1997
Yayımlandığı Sayı Yıl 1997 Cilt: 10 Sayı: 10

Kaynak Göster

APA Karslı, M. D. (1997). Teknik Eğitimin Yönetimi ve Kalite. Kuram Ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 10(10), 207-218.
AMA Karslı MD. Teknik Eğitimin Yönetimi ve Kalite. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. Ocak 1997;10(10):207-218.
Chicago Karslı, Mehmet Durdu. “Teknik Eğitimin Yönetimi Ve Kalite”. Kuram Ve Uygulamada Eğitim Yönetimi 10, sy. 10 (Ocak 1997): 207-18.
EndNote Karslı MD (01 Ocak 1997) Teknik Eğitimin Yönetimi ve Kalite. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi 10 10 207–218.
IEEE M. D. Karslı, “Teknik Eğitimin Yönetimi ve Kalite”, Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, c. 10, sy. 10, ss. 207–218, 1997.
ISNAD Karslı, Mehmet Durdu. “Teknik Eğitimin Yönetimi Ve Kalite”. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi 10/10 (Ocak 1997), 207-218.
JAMA Karslı MD. Teknik Eğitimin Yönetimi ve Kalite. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 1997;10:207–218.
MLA Karslı, Mehmet Durdu. “Teknik Eğitimin Yönetimi Ve Kalite”. Kuram Ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, c. 10, sy. 10, 1997, ss. 207-18.
Vancouver Karslı MD. Teknik Eğitimin Yönetimi ve Kalite. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi. 1997;10(10):207-18.