İlk dönemlerde ilimler bir bütün iken zamanla çeşitlenerek birbirinden ayrı kavramsallaştırmalar ve analizlerle ayrışmaya başlamıştır. Bununla birlikte İslamî ilimlerdeki çalışmaların birbirinden bağımsız gelişmesi söz konusu değildir. Tefsir ve hadis ilminin birikiminden istifade edilmeden kelâm ilminde salt aklî ve mantikî istidlallerle sahih ve geçerli bir itikadî hüküm tespit edilemez. Bu bağlamda Müslüman toplumda meşhur olduğu halde farklı ve yanlış anlaşılan hadis rivayetlerinin nasıl anlaşılması gerektiği konusunda hadis şarihleri ve kelâm alimleri eserlerinde önemli bir ilmi birikimi bize sunmaktadırlar. Bu çalışmada interdisipliner bir çalışma örneği olarak “Müslüman bir kimse kardeşini küfürle itham ederse, küfür birine döner” rivayeti konusunda toplumdaki yanlış anlayışlara temas edilerek hadis şerhlerinde ve kelâm eserlerinde tekfîr konusuna ve özelde bu rivayetin nasıl anlaşılması gerektiğine dair bilgiler analiz edilerek değerlendirilecektir.
Ebu’l-Berekât en-Nesefî Mâtüridî. el-Umde fi’l-Akaid (İslam İnancının Ana Umdeleri). çev. Temel Yeşilyurt. Malatya: Kubbealtı Yayıncılık, 2000.
Ebû Dâvûd et-Tayâlisî. el-Müsned. th. Muhammed b. Abdülmuhsin et-Türkî. 4 cilt. Mısır: Dâru Hicr, 1999.
Ebû Hafs Sirâcüddîn Ömer b. Alî el-Mısrî. et-Tavżîh li Şerhi’l-Cami‘i’s-Sahîh. 36 cilt. Dımaşk: Dârü’n-Nevâdir, 2008.
Ebü’l-Hasen Alî b. Halef b. Abdilmelik el-Kurtubî. Şerhu Sahîhi’l-Buhârî. thk. Ebû Temîm Yâsir b. İbrahim. 10 cilt. Riyad: Mektebetü’r-Rüşd, 2003.
Ebu Hanife. “el-Alim ve’l-Müteallim”. Beş Eser. çev. Mustafa Öz. İstanbul: İFAV, 2017.
Ebü’l-Ferec Cemâlüddîn Abdurrahmân b. Alî el-Bağdâdî. Keşfü müşkil min hadîsi’s-Sahîhayn. thk. Ali Hüseyin el-Bevvâb. 4 cilt. Riyad: Dârü’l-Vatan, ts.
Fahreddin er-Râzî. Mealimu usuli’d-din (İslam İnancının Ana Konuları), çev. Muhammet Altaytaş. İstanbul:
Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı Yayınları, 2019.
Faysal b. Abdülazîz. Tatrîzu Riyazi’s-sâlihîn. thk. Abdülazîz b. Abdullah. Riyad: Dârü’l-‘Asıme, 2002.
Gürhan, Mine. Tanrıbilim Açısından Tekfîr. Elâzığ: Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2006.
Hâkim, Ebu Abdullah Muhammed b. Abdullah. el-Müstedrek ale’s-Sahiheyn. thk. Mustafa Abdulkadir Ata. 4 cilt. Beyrut: Darü’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1411/1990.
Hâlid Ribât vd. el-Câmi’ li Ulûmi’l-İmâm Ahmed b. Hanbel – el-Akîde. Mısır: Darul-fellâh, 1430/2009.
Harman, Vezir. Yahya Nev'i Efendi’nin Kelâmî Görüşleri ve Muhassalu Mesâili'l-Kelâmiyye Adlı Eserinin Tahkiki. İstanbul: Kitap Dünyası, 2024.
Hattâbî, Ebû Süleymân Ahmed b. Muhammed. Aʿlâmü’l-ḥadîs̱ fî şerḥi Ṣaḥîḥi’l-Buḫârî. thk. Muhammed b. Sa‘d b. Abdurrahman. 4 cilt. Mekke: Câmi‘atü Ümmü Kurâ, 1988.
İshâk b. Râhûye. Müsnedü İshâk b. Râhûye. thk. Abdülgafûr b. Abdülhak el-Belûşî. 5 cilt. Medine:Mektebetü’l-Îmân, 1991.
Kâdî Beyzâvî, Ebu Said Abdullah b. Ömer. Envaru’t-tenzil ve Esraru’t-tevil. thk. Muhammed Abdurrahman. 5 cilt. Beyrut: Daru İhyait-Türasil-Arabi, 1418.
Köktaş, Yavuz. Tüm Yönleriyle Akaid Hadisleri. İstanbul: İFAV, 2013.
Kurtubî, Ebu Abdullah Muhammed b. Ahmed. el-Câmi li Ahkâmi’l-Kur’ân. thk. Ahmed el-Berdûnî İbrahim Atfiş. 10 cilt. Kahire: Darül-Kütübil-İlmiyye, 1384/1964.
Meral, Muhammed. Hz. Peygamber’in Hatalar Karşısındaki Tavrı. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2011.
İbn Abdilber en-Nemerî, Ebû Ömer Cemâlüddîn Yûsuf. el-İstizkâr. thk. Sâlim Muhammed Âta & Muhammed Ali Muavvız. 9 cilt. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye, 2000.
Nevevî, Ebû Zekeriyyâ Yahyâ b. Şeref b. Mürî. el-Minhâc fî şerhi Sahîhi Müslim b. el-Haccâc. 18 cilt. Beyrut: Dâru İhyâ-i Türâsi’l-Arâbî, 1972.
While the sciences were a whole in the early periods, they diversified over time and began to diverge with separate conceptualizations and analyses. However, it is not possible for the studies in Islamic sciences to develop independently of each other. Without benefiting from the accumulation of the science of tafsir and hadith, an accurate theological judgment cannot be determined by purely rational and logical deductions in theology. In this context, hadith commentators and theological scholars provide an important scholarly accumulation in their works on understanding the hadith narrations that are famous in Muslim society but misunderstood and misunderstood. In this study, as an example of an interdisciplinary study, the misunderstandings in the society about the narration of ‘If a Muslim accuses his brother of disbelief, he will turn to someone who disbelieves’ will be touched upon, and the information on the takfīr and how this narration should be understood will be analyzed and evaluated in hadith commentaries and theological works.
Ebu’l-Berekât en-Nesefî Mâtüridî. el-Umde fi’l-Akaid (İslam İnancının Ana Umdeleri). çev. Temel Yeşilyurt. Malatya: Kubbealtı Yayıncılık, 2000.
Ebû Dâvûd et-Tayâlisî. el-Müsned. th. Muhammed b. Abdülmuhsin et-Türkî. 4 cilt. Mısır: Dâru Hicr, 1999.
Ebû Hafs Sirâcüddîn Ömer b. Alî el-Mısrî. et-Tavżîh li Şerhi’l-Cami‘i’s-Sahîh. 36 cilt. Dımaşk: Dârü’n-Nevâdir, 2008.
Ebü’l-Hasen Alî b. Halef b. Abdilmelik el-Kurtubî. Şerhu Sahîhi’l-Buhârî. thk. Ebû Temîm Yâsir b. İbrahim. 10 cilt. Riyad: Mektebetü’r-Rüşd, 2003.
Ebu Hanife. “el-Alim ve’l-Müteallim”. Beş Eser. çev. Mustafa Öz. İstanbul: İFAV, 2017.
Ebü’l-Ferec Cemâlüddîn Abdurrahmân b. Alî el-Bağdâdî. Keşfü müşkil min hadîsi’s-Sahîhayn. thk. Ali Hüseyin el-Bevvâb. 4 cilt. Riyad: Dârü’l-Vatan, ts.
Fahreddin er-Râzî. Mealimu usuli’d-din (İslam İnancının Ana Konuları), çev. Muhammet Altaytaş. İstanbul:
Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı Yayınları, 2019.
Faysal b. Abdülazîz. Tatrîzu Riyazi’s-sâlihîn. thk. Abdülazîz b. Abdullah. Riyad: Dârü’l-‘Asıme, 2002.
Gürhan, Mine. Tanrıbilim Açısından Tekfîr. Elâzığ: Fırat Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2006.
Hâkim, Ebu Abdullah Muhammed b. Abdullah. el-Müstedrek ale’s-Sahiheyn. thk. Mustafa Abdulkadir Ata. 4 cilt. Beyrut: Darü’l-Kütübi’l-İlmiyye, 1411/1990.
Hâlid Ribât vd. el-Câmi’ li Ulûmi’l-İmâm Ahmed b. Hanbel – el-Akîde. Mısır: Darul-fellâh, 1430/2009.
Harman, Vezir. Yahya Nev'i Efendi’nin Kelâmî Görüşleri ve Muhassalu Mesâili'l-Kelâmiyye Adlı Eserinin Tahkiki. İstanbul: Kitap Dünyası, 2024.
Hattâbî, Ebû Süleymân Ahmed b. Muhammed. Aʿlâmü’l-ḥadîs̱ fî şerḥi Ṣaḥîḥi’l-Buḫârî. thk. Muhammed b. Sa‘d b. Abdurrahman. 4 cilt. Mekke: Câmi‘atü Ümmü Kurâ, 1988.
İshâk b. Râhûye. Müsnedü İshâk b. Râhûye. thk. Abdülgafûr b. Abdülhak el-Belûşî. 5 cilt. Medine:Mektebetü’l-Îmân, 1991.
Kâdî Beyzâvî, Ebu Said Abdullah b. Ömer. Envaru’t-tenzil ve Esraru’t-tevil. thk. Muhammed Abdurrahman. 5 cilt. Beyrut: Daru İhyait-Türasil-Arabi, 1418.
Köktaş, Yavuz. Tüm Yönleriyle Akaid Hadisleri. İstanbul: İFAV, 2013.
Kurtubî, Ebu Abdullah Muhammed b. Ahmed. el-Câmi li Ahkâmi’l-Kur’ân. thk. Ahmed el-Berdûnî İbrahim Atfiş. 10 cilt. Kahire: Darül-Kütübil-İlmiyye, 1384/1964.
Meral, Muhammed. Hz. Peygamber’in Hatalar Karşısındaki Tavrı. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, 2011.
İbn Abdilber en-Nemerî, Ebû Ömer Cemâlüddîn Yûsuf. el-İstizkâr. thk. Sâlim Muhammed Âta & Muhammed Ali Muavvız. 9 cilt. Beyrut: Dârü’l-Kütübi’l-İlmiyye, 2000.
Nevevî, Ebû Zekeriyyâ Yahyâ b. Şeref b. Mürî. el-Minhâc fî şerhi Sahîhi Müslim b. el-Haccâc. 18 cilt. Beyrut: Dâru İhyâ-i Türâsi’l-Arâbî, 1972.
Harman, Vezir - Yağcı, Hızır. “İnterdisipliner Açıdan Tekfir Rivayetlerinin Değerlendirilmesi”. Kastamonu Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi 9/1 (Mart 2025), 1-21.