Kuzeydoğu Anadolu ve Kuzeydoğu Karadeniz Bölgelerinde Yayılış Gösteren Kafkas Arı Irkı (Apis mellifera caucasica) Hibritleşme Düzeyinin Saptanması
Yıl 2019,
Cilt: 12 Sayı: 2, 46 - 55, 30.12.2019
Merve Gülen
,
Mehmet Ali Kırpık
,
Cem Öziç
Öz
Bu
çalışma Dünyada ki arı ırkları üzerinde yapılan çalışmalar sonucunda Türkiye’de
ki doğal lokasyonlarının Kuzey Doğu Anadolu ve Doğu Karadeniz bölgeleri olduğu
bildirilen Kafkas bal arısı (A. mellifera
caucasica) ‘nın hibritleşme düzeyinin PCR tekniği ve filogenetik
ağaçlandırma metodu kullanılarak tespit edilmesi amaçlanmıştır. Popülasyonlar içerisinde
ki seleksiyonların türler üzerinde yarattığı genotipik etkinin düzeyini ölçmek
için mitokondriyel DNA (mtDNA) molekülünün Sitokrom C Oksidaz I geni baz
alınmıştır. Kuzey Doğu Anadolu ve Doğu Karadeniz bölgelerinde bulunan Kars,
Ardahan, Erzurum Artvin ve Rize illerinin popülasyonları hedef olarak
seçilmiştir. Çalışma materyali olarak bu illerin sınırları içerisinde bulunan
57 arılıktan yaklaşık 450 ergin işçi arı örneği (her istasyondan yaklaşık
olarak 7-8 adet arı örneği alınmıştır) toplanmıştır. Arılıklardan toplanan
ergin işçi arı örneklerinin kalıtsal materyalleri fenolklorofrom: izoamilalkol
tekniği kullanılarak izole edilmiştir. İzolasyonları yapılan DNA örneklerinin
PCR sonrası elde edilen ürünleri jel elektroforezinde yürütüldükten sonra
agaroz jel görüntüleri alınarak dizi analizleri yapılmıştır. Dizi analizi
verileri sonucu materyallerin akrabalık düzeyleri filogenetik ağaçlandırma
modellinde değerlendirilmiştir.
Destekleyen Kurum
Kafkas Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinatörlüğü
Proje Numarası
2015-FM-42
Kaynakça
- Sancak, K., Sancak, A.Z., Aygören, E., (2013). Dünya ve Türkiye de arıcılık.dergi park.gov.tr (05.07.2016)
- Çelik, Ş., (2015).Türkiye de bal üretiminin zaman serileri ile modellenmesi. Sakarya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi.19.cilt,3.sayı:377-382
- Ertuğrul, M., Akman., Dellal, G., Goncagül, T., (2000). Hayvan gen kaynaklarının korunması ve Türkiye hayvan gen kaynakları. Tr. Ziraat Mühendisliği V. Teknik Kongresi. Ankara. s. 285-300
- Whitfield, C.W. and ark., (2006). Thrice out of africa : Ancient and recent expansions of the honey bee, Apis mellifera. Science, 314, 642-645.
- Kılıç, N., (2005). Lehninger Biyokimyasının ilkeleri. Nelson D.L. and M.M.Cox 3. Baskıdan çeviri.
- Croizer, R.H. and Croizer, Y.C., (1993).The mitokondrial genome of the honeybee Apis mellifera: complete sequence and genome organaization. Genetics. 133;97-117.
- Moritz, R.F. and ark., (1986). A mitochondrial DNA polymorphism un honeybees. Eperientia , 42; 322-324.
- Avize, J.C., Arnold, J. and Ball, R.M., (1987). İntraspesific phylogeography;the mitokondrial DNA bridge between population genetics and systematics. Annu Rev. Ecol., 18;489-522
- Garnery, L., Cornuet, J.M., Solignac, M., (1992). Evulutionary history of the honey bee Apis mellifera inferred from mitochondrial DNA analysis. Molecular ecology, Wiley online.
Alpatov, W.W., (1929). Biometrical studies on varition and the races of honeybee. Q. Rev. Biol., 4:1-58
- Ruttner, F., (1988). Biogeography and taxonomy of honey beş. Springer Verlag,284pp. Berlin.
- Karacaoğlu, M., Fıratlı, Ç., (1998). Studies in characteristics of Anatolian honey bee ectotypes (A.m.anatolica) and their crosses: I. Morphological Characters. Tr.J. of Veterinary and Animal Sciences, 22:17-21
- Doğaroğlu, M., Özder, M., Polat, C., (1992). Türkiye de önemli bal arısı (Apis mellifera L.) ırk ve ekotiplerinin Trakya koşullarında performanslarının karşılaştırılması. Doğa Tr.J. of Veterinary and Animal Sciences, 16:403-414
- Dodoloğlu, A., Genç, F., (2000). Kafkas ve Anadolu Balarısı (Apis mellifera L.) ırkları ile karşılıklı melezlerinin bazı fizyolojik özellikler. Atatürk Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Zootekni Bölümü, Erzurum.
Determination of Hybridization Level oF Caucasion Bee (Apis Mellifera Caucasica) Bread Which is Spread in Northeastem Anatolica and Eastern Black Sea Regions
Yıl 2019,
Cilt: 12 Sayı: 2, 46 - 55, 30.12.2019
Merve Gülen
,
Mehmet Ali Kırpık
,
Cem Öziç
Öz
As a result of this study on bee breeds which have already been spreading in the world and our country, are intended to be determined based upon data obtained from Turkey has been reported that the natural locations of the North Eastern and Eastern Black Sea Caucasian honey’s (A.mellifera caucasica) level of hybridization using the PCR technique and phylogenetic planting method. The genotypic effect of the selection on populations on the species was determined by studying the cytochrome C oxidase I gene of the mitochondrial DNA molecule.
The populations of Kars, Ardahan, Erzurum, Artvin and Rize which are located in North Eastern Anatolia and Eastern Black Sea regions are chosen as a goal. As study material approximately 450 adult worker bee samples were collected from 57 bees in the boundaries of these cities (approximately 7-8 bee samples were taken from each station). Hereditary materials of adult bee workers’ samples collected from bees were isolated using fenolklorofrom: isoamylalcohol technique. Isolation of the DNA samples obtained after PCR products, after running on gel electrophoresis, agarose gel images were taken and sequence analyzes were performed. As a result of sequence analysis, the kinship levels of the materials were evaluated in a phylogenetic afforestation model.
Proje Numarası
2015-FM-42
Kaynakça
- Sancak, K., Sancak, A.Z., Aygören, E., (2013). Dünya ve Türkiye de arıcılık.dergi park.gov.tr (05.07.2016)
- Çelik, Ş., (2015).Türkiye de bal üretiminin zaman serileri ile modellenmesi. Sakarya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi.19.cilt,3.sayı:377-382
- Ertuğrul, M., Akman., Dellal, G., Goncagül, T., (2000). Hayvan gen kaynaklarının korunması ve Türkiye hayvan gen kaynakları. Tr. Ziraat Mühendisliği V. Teknik Kongresi. Ankara. s. 285-300
- Whitfield, C.W. and ark., (2006). Thrice out of africa : Ancient and recent expansions of the honey bee, Apis mellifera. Science, 314, 642-645.
- Kılıç, N., (2005). Lehninger Biyokimyasının ilkeleri. Nelson D.L. and M.M.Cox 3. Baskıdan çeviri.
- Croizer, R.H. and Croizer, Y.C., (1993).The mitokondrial genome of the honeybee Apis mellifera: complete sequence and genome organaization. Genetics. 133;97-117.
- Moritz, R.F. and ark., (1986). A mitochondrial DNA polymorphism un honeybees. Eperientia , 42; 322-324.
- Avize, J.C., Arnold, J. and Ball, R.M., (1987). İntraspesific phylogeography;the mitokondrial DNA bridge between population genetics and systematics. Annu Rev. Ecol., 18;489-522
- Garnery, L., Cornuet, J.M., Solignac, M., (1992). Evulutionary history of the honey bee Apis mellifera inferred from mitochondrial DNA analysis. Molecular ecology, Wiley online.
Alpatov, W.W., (1929). Biometrical studies on varition and the races of honeybee. Q. Rev. Biol., 4:1-58
- Ruttner, F., (1988). Biogeography and taxonomy of honey beş. Springer Verlag,284pp. Berlin.
- Karacaoğlu, M., Fıratlı, Ç., (1998). Studies in characteristics of Anatolian honey bee ectotypes (A.m.anatolica) and their crosses: I. Morphological Characters. Tr.J. of Veterinary and Animal Sciences, 22:17-21
- Doğaroğlu, M., Özder, M., Polat, C., (1992). Türkiye de önemli bal arısı (Apis mellifera L.) ırk ve ekotiplerinin Trakya koşullarında performanslarının karşılaştırılması. Doğa Tr.J. of Veterinary and Animal Sciences, 16:403-414
- Dodoloğlu, A., Genç, F., (2000). Kafkas ve Anadolu Balarısı (Apis mellifera L.) ırkları ile karşılıklı melezlerinin bazı fizyolojik özellikler. Atatürk Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Zootekni Bölümü, Erzurum.