In Turkish literature, Gül ile Sitemkâr is a significant folk tale that has been widely narrated and cherished, particularly in the Southeastern and Eastern Anatolia regions. The story is not confined to these regions alone but has also spread to various parts of Anatolia, resulting in different variations over time. One of the key reasons for its enduring presence in collective memory is its exploration of a universal theme: love. From a structural perspective, the narrative demonstrates a strong coherence between time and space, which plays a crucial role in its transmission across generations. This study examines the temporal and spatial unity in Gül ile Sitemkâr through the lens of the Russian linguist Mikhail Bakhtin’s chronotope theory. Initially, the concept of the chronotope, which Bakhtin introduced into literary theory, along with its fundamental characteristics, is explained. Then, different types of chronotopes and their narrative functions are discussed. Subsequently, an analysis of how time and space are constructed within the story is provided. Finally, in accordance with Bakhtin’s classification, the existence of “encounter” and “road” chronotopes in the tale is explored, concluding that the narrative is structured around chronotopes such as journey, coffeehouse, garden, the witch’s house, and the Jade Mountain.
The folk story of Gül and Sitemkâr Mihail Bakhtin chronotope time space
Türk edebiyatında özellikle Güneydoğu ve Doğu Anadolu bölgelerinde anlatılagelen ve halk arasında büyük ilgi gören Gül ile Sitemkâr, aşk temasını ele alan önemli bir halk hikâyesidir. Hikâye, yalnızca bu bölgelerle sınırlı kalmayıp Anadolu’nun farklı yörelerine de yayılmış ve bu süreçte çeşitli varyantları oluşmuştur. Eserin toplum hafızasında kalıcı olmasını sağlayan en önemli etkenlerden biri, evrensel bir tema olan aşkı işlemesidir. Kurgu açısından bakıldığında, hikâyede zaman ve mekân unsurları güçlü bir birliktelik sergilemekte, bu da eserin kuşaklar boyunca aktarılmasına katkıda bulunmaktadır. Bu çalışmada, Gül ile Sitemkâr hikâyesindeki zaman ve mekân birlikteliği, Rus dilbilimci Mihail Bahtin’in kronotop (zaman-uzam) kuramı çerçevesinde ele alınmıştır. İlk olarak, Bahtin’in edebiyat kuramına kazandırdığı kronotop kavramı ve kuramın temel özellikleri açıklanmış, ardından farklı kronotop türleri ile bunların anlatı içindeki işlevlerine değinilmiştir. Sonrasında, hikâyede zaman-mekân ilişkisinin nasıl kurulduğu analiz edilmiştir. Son olarak, Bahtin’in sınıflandırmasına uygun olarak hikâyede “karşılaşma” ve “yol” kronotoplarının varlığı sorgulanmış; anlatının, yolculuk, kahvehane, bahçe, cadı kadının evi ve Yeşim Dağı gibi kronotoplar üzerine kurgulandığı tespit edilmiştir.
Gül ile Sitemkâr hikâyesi Mihail Bahtin kronotop zaman mekân
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Türk Halk Edebiyatı |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 10 Mart 2025 |
Gönderilme Tarihi | 2 Aralık 2024 |
Kabul Tarihi | 1 Şubat 2025 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Sayı: 24 |