Defne Magazine: A Weekly Artistic Journey in Turkish Literature

Yıl 2025, Sayı: 26, 245 - 266, 10.09.2025

Miraç Bıyık

https://doi.org/10.46250/kulturder.1729569

Öz

Since the publication of our first private newspaper, Tercüman-ı Ahval, newspapers have long maintained a relationship with literature. The strength of this relationship between literature and journalism can be attributed not only to the fact that many journalists were also literary figures, but also to the use of literary texts by newspaper owners as a means to attract readers. From the 1960s onward, literature and literary figures gradually distanced themselves from newspapers and turned toward magazines, which offered a more independent platform. In this context, both newspapers and magazines hold a significant place in the shaping of modern Turkish literature. This article focuses on Metin Nuri Samancı and the magazine Defne, which he published in 97 issues between 1966 and 1971, exploring its place in the history of Turkish literature. The magazine is analyzed both in terms of its form and content. The study aims to determine the position of Defne among literary magazines that followed a nationalist/patriotic line. Within this framework, comparisons are drawn between Defne and other prominent magazines such as Hisar, which began publication earlier, and Türk Edebiyatı, which started afterward. References are also made to other nationalist-oriented publications of the period, such as Töre, Ayşe, and Ilgaz.

Anahtar Kelimeler

Ankara , M. Nuri Samancı , Defne , magazine , literature

Etik Beyan

This article is produced from the master's thesis titled “A Study on Defne Magazine” prepared by Miraç Bıyık under the supervision of Assoc. Prof. Dr. İsmail Alper Kumsar at Düzce University.

Teşekkür

I would like to thank my thesis advisor, Assoc. Prof. Dr. İsmail Alper Kumsar.

Defne Dergisi: Türk Edebiyatında Haftalık Sanat Yolculuğu

Öz

İlk özel gazetemiz Tercüman-ı Ahval’den başlayarak gazeteler uzun yıllar edebiyatla bir şekilde ilişkili olmuştur. Edebiyat ve gazete arasındaki ilişkinin gücü, gazetecilerimizin çoğunun aynı zamanda edebiyatçı olmasından kaynaklandığı gibi gazete patronlarının edebî metnin çekiciliğini kullanarak okur kazanma amacıyla da ilişkilidir. 1960’lı yıllardan itibaren gazetelerden tedrici biçimde çekilen edebiyat ve edebiyatçılar daha müstakil bir alan olan dergilere yöneldiler. Bu anlamda gazete ve dergiler modern Türk edebiyatının şekillenmesinde önemli bir yere sahiptir. Bu makalede Metin Nuri Samancı ve 1966-1971 yılları arasında 97 sayı olarak neşrettiği Defne dergisinin edebiyat tarihimizdeki yeri üzerinde durulmuş, dergi hem biçim hem de içerik olarak değerlendirilmiştir. Defne’nin milliyetçi/ulusçu bir çizgi takip eden edebiyat dergileri içinde nasıl bir yere sahip olduğu saptanmaya çalışılmıştır. Bu bağlamda derginin kendinden önce yayın hayatına başlayan Hisar ve sonrasında neşredilmeye başlanan Türk Edebiyatı arasında nasıl bir konumda bulunduğu üzerine yorumlar yapılmıştır. Yine bu dönemde milliyetçi çizgi takip eden Töre, Ayşe, Ilgaz gibi başkaca neşriyata da yer yer göndermeler yapılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Ankara , M. Nuri Samancı , Defne , dergi , edebiyat

Etik Beyan

Bu makale, Düzce Üniversitesinde Doç. Dr. İsmail Alper Kumsar danışmanlığında Miraç Bıyık tarafından hazırlanmakta olan “Defne Dergisi Üzerine Bir İnceleme” başlıklı yüksek lisans tezinden üretilmiştir.

Teşekkür

Tez danışmanım Doç. Dr. İsmail Alper Kumsar’a teşekkür ederim.

Kaynakça

• Defne (1966). “Dergimiz Aylık Yayınlanacak”. Defne, 36: 3.
• Defne (1966). “Doğunun Batı Penceresi”. Defne, 28: 3.
• Defne (1966). “Sanat Anlayışımız”. Defne, 8: 3.
• Defne (1966). “Sanat Dergilerinin Önemi”. Defne, 27: 3.
• Defne (1966). “Sanatseverlere Mektuplar”. Defne, 2: 2.
• Defne (1966). “Sanatseverlere Mektuplar”. Defne, 3: 2.
• Defne (1966). “Sanatseverlere Mektuplar”. Defne, 34: 2.
• Defne (1966). “Sanatseverlere Mektuplar”. Defne, 4: 2.
• Defne (1966). “Yayınımıza Başlarken”. Defne, 1: 2.
• Defne (1966). “Yolumuz”. Defne, 2: 3.
• Defne (1966). “Zaman ve Sanat”. Defne, 10: 3.
• Defne (1967). “Akad’ın Yayı”. Defne, 46: 3.
• Defne (1971). “Yeni Bir Defne -Türk Edebiyatı-”. Defne, 96: 20.
• Dil, Şahinkaya (1968). “Milli Sanat ve Edebiyatımızın Ustalarına Sataşan Eleştirmeci Taslaklarına Küçük Bir Karşılık”. Defne, 54: 8-10.
• Emiroğlu, Öztürk (2019). Türkiye’de Edebiyat Toplulukları. Kesit Yayınları.
• Karaca, Alâaddin (2005). İkinci Yeni Poetikası. Hece Yayınları.
• Karahan, Ali (2020). “Manifestik Bir Metin Olarak Radyoda Hisar Saati”. Kültür Araştırmaları Dergisi, 5: 27-42.
• Kumsar, İsmail Alper (2017). “Çıkış Gecesi Piyesi Bağlamında Yusuf Atılgan’ın Siyasi Görüşleri Üzerine Düşünceler”. Temmuz Dergisi, 7: 30-34.
• Samancı, Metin Nuri (1977). “Arif Nihat Asya: Hayatı-Hususiyeti-Hatıraları”. Yeni Defne, 1: 24-31.
• Yeni Defne (1988). “Metin Nuri Samancı”. Yeni Defne, (72-73): 23-28.