Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Taste or Enjoyment? A Model for the analysis of the taste, medium and the consumption practice in Turkey

Yıl 2013, Cilt: 16 (2) Sayı: 32, 45 - 72, 01.12.2013

Öz

Within the framework of this study, the field of television, which stands out as the neglected field of the theory of taste in Bourdieu’s work Distinction (1984), is examined to develop a model that can analyze the cultural consumption practices in Turkey. This model will examine content of all media in general, so as to render the interactive elements in the field of Turkish television visible

Kaynakça

  • Alderson, Arthur S., Junisbai, Azamat ve Heacock, Isaac (2007). “Social Status and Cultural Consumption in the United States.” Poetics 35: 191-212.
  • Anheier, Helmut K., Jürgen Gerhards ve Romo, Frank P (1995). “Forms of Capital and Social Structure in Cultural Fields: Examining Bourdieu’s Social Topography.” The American Journal of Sociology 100 (4): 859-903.
  • Arslan, . Ali D (2003). “Medyanın Toplumsal Gücü”. iD, ilef.net http://ilef. ankara.edu.tr/id/yazi.php?yad=2356 Erişim tarihi: 10.12.2012.
  • Arun, Özgür (2012). “Cultivated Citizens? Cultural Capital, Class, Gender and Generations in Contemporary Turkey.” METU Studies in Development 39 (3): 283-302.
  • Arun, Özgür (2010). Türkiye’de Televizyon Alanının Sosyal Yapısı ve Televizyon Alanında Kültürel Tüketim Pratikleri. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayımlanmamış Doktora Tezi.
  • Avcı, Artun (2008). “Türkiye’de Kamusal Alan ve Televizyon: Vatandaş Televizyonundan Tüketici Televizyonuna Dönüşüm Süreci.” Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Doktora Tezi.
  • Aydın, Kemal (2006). “Social Stratification and Consumption Patterns in Turkey”. Social Indicators Research 75: 463–501.
  • Baltzell, Digby E (1958). Philadelphia Gentlemen: The Making of a National Upper Class. Glencoe, Illinois: Free.
  • Baştürk Akça, Emel ve Akbulut, Hasan (2005). “Kadın Programlarına Bir Bakış: ‘Kadının Sesi’ ve ‘Sizin Sesiniz’de Tür, Anlatı ve Format.” İletişim Araştırmaları 3(1-2). http://ilef.ankara.edu.tr/dergi/yazi. php?yad=11947 Erişim tarihi: 10.12.2012.
  • Bauman, Zygmunt (1988). Freedom. Minneapolis: University of Minnesota Press.
  • Bauman, Zygmunt (2000). Liquid Modernity. Malden, MA: Blackwell.
  • Bayraktutan, Günseli ve Binark, Mutlu (2013). Ayın Karanlık Yüzü: Yeni Medya ve Etik. İstanbul: Kalkedon.
  • Bellavance, Guy (2008). “Where’s high? Who’s low? What’s new? Classification and Stratification inside Cultural ‘Repertoires’.” Poetics 36: 189-216.
  • Bennett, Tony (2006). “Distinction on the Box: Cultural Capital and Social Space of Broadcasting”. Cultural Trends 15(2-3): 193-212.
  • Berard, Tim J (1999). “Dada Between Nietzsche’s Birth of Tragedy and Bourdieu’s Distinction: ‘Existenz’ and Conflict in Cultural Analysis.” Theory, Culture and Society 16(1): 141-165.
  • Bourdieu, Pierre (1997). Televizyon Üzerine. İstanbul: Yapı Kredi.
  • Bourdieu, Pierre (1996). The Rules of Art: Genesis and Structure of the Literary Field. London: Routledge.
  • Bourdieu, Pierre (1989). “Social Space and Symbolic Power.” Sociological Theory 7(1):14-25.
  • Bourdieu, Pierrre (1984). Distinction: A Social Critique of the Judgement of Taste. Cambridge: Harvard University.
  • Chan, Tak Wing ve Goldthorpe, John H (2007). “The Social Stratification of Cultural Consumption: Some Policy Implications of a Research Project.” Cultural Trends 16(4): 373-384.
  • Çam, Şerife (2009). “Televizyon Dizilerinin Kadına Yönelik Şiddet Temsillerinde Ataerkil Rejimin İdeolojisi”. Kültür ve İletişim 12 (2): 79-132.
  • Çaplı Bülent ve Dündar, Can (1995). “80’den 2000’lere Televizyon,” Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ansiklopedisi: Yüzyıl Biterken Cilt 15. 1376- 1386.
  • Çaplı, Bülent ve Tuncel, Hakan (2010). Televizyon Haberciliğinde Etik (der). AÜ İLEF ve Fatusch. Ankara: Fersa.
  • Çaylı Rahte, Emek (2010). “Aile İçi Şiddet ve Medya: Gündüz Kuşağı Televizyonunda Şiddetin Görünürlüğü ve Yeniden Üretimi”. Gazi Üniversitesi İletişim Kuram ve Araştırmaları Dergisi 30: 181-208.
  • Çelenk, Sevilay (2005). Televizyon Temsil Kültür: 1990’lı Yıllarda Sosyo-kültürel İklim ve Televizyon İçerikleri. Ankara: Ütopya.
  • Çetin, Zeynep (1999). “Kitle İletişim Araçları ve Şiddet”, Marmara İletişim Dergisi Ekim 1999.
  • DiMaggio, Paul (1987). “Classification in Art.” American Sociological Review 52: 440–455.
  • Dursun, Çiler (2001). TV Haberlerinde İdeoloji. Ankara: İmge.
  • Featherstone, Mike (1991). Consumer Culture and Postmodernism. London: Sage.
  • Featherstone, Mike (1987). “Lifestyle and consumer culture.” Theory, Culture, and Society 4: 55–70.
  • Gans, Herbert J (1999). Popüler Kültür ve Yüksek Kültür. İstanbul: Yapı Kredi. Hünee (2009). Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması, 2008. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, Sağlık Bakanlığı Ana Çocuk Sağlığı ve Aile Planlaması Genel Müdürlüğü, Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı ve TÜBİTAK, Ankara, Türkiye.
  • Hall, Stuart (1976). “Sight and Sound.” Television and Culture 45(4): 246-252.
  • İnal, Ayşe (1995). “Kültürel Çalışmalar ve İzleyici Sorunu Üzerine.» Kuram (8) İstanbul: Kur. 59-73.
  • İnal, Ayşe (2001). “Televizyon, Tür ve Temsil.» Yıllık 1999 (Sinema ve Televizyon Özel Sayısı) Ankara: AÜ İletişim Fakültesi. 255-286.
  • Karaboğa, Tahir (2004). “Bir Kitle İletişimsizlik Aracı Olarak Televizyon”. iD, ilef.net http://ilef.ankara.edu.tr/id/yazi.php?yad=3192 Erişim tarihi: 10.12.2012.
  • Kaskun, Ahu Ve Öztunç, Selen (2002). “Çocuk, Televizyon ve Şiddet”. iD, ilef.net http://ilef.ankara.edu.tr/id/yazi.php?yad=799 Erişim tarihi: 10.12.2012.
  • Kejanlıoğlu, Beybin (1998). “Türkiye’de Yayıncılık Politikası: Ekonomik ve Siyasal Boyutlarıyla Türkiye’de Radyo ve Televizyon Yayıncılığı” AÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi.
  • Köse, Hatice (2008). “Bir ‘Zemin Kavrama’ Etiği Olarak Medya: Üç Örnek Olay”. Kültür ve İletişim 11(1): 33-52.
  • Kuipers, Giselinde (2006). Good Humor, Bad Taste: A Sociology of the Joke. Berlin: Mouton de Gruyter
  • Lash, Scott (1988). “Discourse or figure? Postmodernism as a regime of signification.” Theory, Culture, and Society 5: 311–335.
  • Mutlu, Erol (2005). Globalleşme, Popüler Kültür ve Medya. Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Özdiker, Cengiz (2001). “Üvey Baba Dizisi: Televizyonda Şiddetle Karışık Sevgisizlik, Yoksulluk, Acıma Duygusu”. iD, ilef.net, http://ilef. ankara.edu.tr/id/yazi.php?yad=796 Erişim tarihi: 10.12.2012.
  • Peterson, Richard A (2005). “Problems in Comparative Research: The Example of Omnivorousness.” Poetics 33: 257-282.
  • Peterson, Richard A (1992). “Understanding Audience Segmentation: from Elite and Mass to Omnivore and Univore.” Poetics 21: 243–258.
  • Peterson, Richard A ve Kern, Roy M (1996). “Changing highbrow taste: from snob to omnivore.” American Sociological Review 61: 900–907.
  • Peterson, Richard A., ve Simkus, Albert (1992). “How Musical Tastes Mark Occupational Status Groups.” In: Lamont, M., Fournier, M (Eds.),
  • Cultivating Differences: Symbolic Boundaries and the Making of Inequality. Chicago: University of Chicago Press. 152–186.
  • Postman, Neil (2004). Televizyon: Öldüren Eğlence – Gösteri Çağında Kamusal Söylem. Çev., Osman Akınhay. İstanbul: Ayrıntı.
  • Sümer, Burcu (2010). “Haber Kaynaklarıyla Maddi İlişkiler”. Televizyon Haberciliğinde Etik, Bülent Çaplı ve Hasan Tuncel (der.) içinde. Ankara: Fersa. 205-210.
  • Şeker, Mustafa ve Gölcü, Abdülkadir (2008). “Futbolun televizyonda yeniden üretimi”. Gazi Üniversitesi İletişim Kuram ve Araştırmaları Dergisi 26: 115-134.
  • van Rees, John C. (1985). “Emprical Sociology of Cultural Productions.” Poetics 14: 5-11.
  • van Rees, Kees ve van Eijck, Koen (2003). “Media Repertoires of Selective Audiences: The Impact of Status, Gender, and Age on Media Use.” Poetics 31: 464-490.
  • Veblen, Thorstein (1953). The Theory of the Leisure Class: An Economic Study of Institutions. New York: Mentor.
  • Yengin, Hülya (1994). Ekranın Büyüsü: Batıda Değişen Televizon Yayıncılığının Boyutları ve Türkiye’de Özel Televizyonlar. İstanbul: Der.
  • Wasko, Janet (2005). A Companion to Television. Oxford: Blackwell.
  • Weber, Max (1978). Economy and Society. Berkeley, CA: University of California.
  • Williams, Raymond (1980). Problems in Materialism and Culture: Selected Essays. London: Verso.
  • Willis, Paul (1977). Learning to Labor: How Working-class Kids get Working-class Jobs. New York: Columbia University

Rafine Beğeniler ya da Sıradan Hazlar? Türkiye’de Beğeninin, Ortamın ve Tüketimin Analizine İlişkin Bir Model

Yıl 2013, Cilt: 16 (2) Sayı: 32, 45 - 72, 01.12.2013

Öz

Bu çalışma çerçevesinde Bourdieu’nun Distinction’da (1984) ortaya koyduğu beğeniler teorisinin ihmal ettiği bir alan olarak öne çıkan televizyon alanının nasıl analiz edilebileceği değerlendirilerek, Türkiye’de kültürel tüketim pratiklerini okumak üzere bir yaklaşım tartışmaya açılacaktır. Bu yaklaşım, genel olarak tüm medya alanı, hususi olarak Türkiye’deki televizyon alanını görünür kılmak üzere yapılabilecek analizlerin hatt-ı hareketini sunmaktadır.

Kaynakça

  • Alderson, Arthur S., Junisbai, Azamat ve Heacock, Isaac (2007). “Social Status and Cultural Consumption in the United States.” Poetics 35: 191-212.
  • Anheier, Helmut K., Jürgen Gerhards ve Romo, Frank P (1995). “Forms of Capital and Social Structure in Cultural Fields: Examining Bourdieu’s Social Topography.” The American Journal of Sociology 100 (4): 859-903.
  • Arslan, . Ali D (2003). “Medyanın Toplumsal Gücü”. iD, ilef.net http://ilef. ankara.edu.tr/id/yazi.php?yad=2356 Erişim tarihi: 10.12.2012.
  • Arun, Özgür (2012). “Cultivated Citizens? Cultural Capital, Class, Gender and Generations in Contemporary Turkey.” METU Studies in Development 39 (3): 283-302.
  • Arun, Özgür (2010). Türkiye’de Televizyon Alanının Sosyal Yapısı ve Televizyon Alanında Kültürel Tüketim Pratikleri. Selçuk Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayımlanmamış Doktora Tezi.
  • Avcı, Artun (2008). “Türkiye’de Kamusal Alan ve Televizyon: Vatandaş Televizyonundan Tüketici Televizyonuna Dönüşüm Süreci.” Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Doktora Tezi.
  • Aydın, Kemal (2006). “Social Stratification and Consumption Patterns in Turkey”. Social Indicators Research 75: 463–501.
  • Baltzell, Digby E (1958). Philadelphia Gentlemen: The Making of a National Upper Class. Glencoe, Illinois: Free.
  • Baştürk Akça, Emel ve Akbulut, Hasan (2005). “Kadın Programlarına Bir Bakış: ‘Kadının Sesi’ ve ‘Sizin Sesiniz’de Tür, Anlatı ve Format.” İletişim Araştırmaları 3(1-2). http://ilef.ankara.edu.tr/dergi/yazi. php?yad=11947 Erişim tarihi: 10.12.2012.
  • Bauman, Zygmunt (1988). Freedom. Minneapolis: University of Minnesota Press.
  • Bauman, Zygmunt (2000). Liquid Modernity. Malden, MA: Blackwell.
  • Bayraktutan, Günseli ve Binark, Mutlu (2013). Ayın Karanlık Yüzü: Yeni Medya ve Etik. İstanbul: Kalkedon.
  • Bellavance, Guy (2008). “Where’s high? Who’s low? What’s new? Classification and Stratification inside Cultural ‘Repertoires’.” Poetics 36: 189-216.
  • Bennett, Tony (2006). “Distinction on the Box: Cultural Capital and Social Space of Broadcasting”. Cultural Trends 15(2-3): 193-212.
  • Berard, Tim J (1999). “Dada Between Nietzsche’s Birth of Tragedy and Bourdieu’s Distinction: ‘Existenz’ and Conflict in Cultural Analysis.” Theory, Culture and Society 16(1): 141-165.
  • Bourdieu, Pierre (1997). Televizyon Üzerine. İstanbul: Yapı Kredi.
  • Bourdieu, Pierre (1996). The Rules of Art: Genesis and Structure of the Literary Field. London: Routledge.
  • Bourdieu, Pierre (1989). “Social Space and Symbolic Power.” Sociological Theory 7(1):14-25.
  • Bourdieu, Pierrre (1984). Distinction: A Social Critique of the Judgement of Taste. Cambridge: Harvard University.
  • Chan, Tak Wing ve Goldthorpe, John H (2007). “The Social Stratification of Cultural Consumption: Some Policy Implications of a Research Project.” Cultural Trends 16(4): 373-384.
  • Çam, Şerife (2009). “Televizyon Dizilerinin Kadına Yönelik Şiddet Temsillerinde Ataerkil Rejimin İdeolojisi”. Kültür ve İletişim 12 (2): 79-132.
  • Çaplı Bülent ve Dündar, Can (1995). “80’den 2000’lere Televizyon,” Cumhuriyet Dönemi Türkiye Ansiklopedisi: Yüzyıl Biterken Cilt 15. 1376- 1386.
  • Çaplı, Bülent ve Tuncel, Hakan (2010). Televizyon Haberciliğinde Etik (der). AÜ İLEF ve Fatusch. Ankara: Fersa.
  • Çaylı Rahte, Emek (2010). “Aile İçi Şiddet ve Medya: Gündüz Kuşağı Televizyonunda Şiddetin Görünürlüğü ve Yeniden Üretimi”. Gazi Üniversitesi İletişim Kuram ve Araştırmaları Dergisi 30: 181-208.
  • Çelenk, Sevilay (2005). Televizyon Temsil Kültür: 1990’lı Yıllarda Sosyo-kültürel İklim ve Televizyon İçerikleri. Ankara: Ütopya.
  • Çetin, Zeynep (1999). “Kitle İletişim Araçları ve Şiddet”, Marmara İletişim Dergisi Ekim 1999.
  • DiMaggio, Paul (1987). “Classification in Art.” American Sociological Review 52: 440–455.
  • Dursun, Çiler (2001). TV Haberlerinde İdeoloji. Ankara: İmge.
  • Featherstone, Mike (1991). Consumer Culture and Postmodernism. London: Sage.
  • Featherstone, Mike (1987). “Lifestyle and consumer culture.” Theory, Culture, and Society 4: 55–70.
  • Gans, Herbert J (1999). Popüler Kültür ve Yüksek Kültür. İstanbul: Yapı Kredi. Hünee (2009). Türkiye Nüfus ve Sağlık Araştırması, 2008. Hacettepe Üniversitesi Nüfus Etütleri Enstitüsü, Sağlık Bakanlığı Ana Çocuk Sağlığı ve Aile Planlaması Genel Müdürlüğü, Başbakanlık Devlet Planlama Teşkilatı Müsteşarlığı ve TÜBİTAK, Ankara, Türkiye.
  • Hall, Stuart (1976). “Sight and Sound.” Television and Culture 45(4): 246-252.
  • İnal, Ayşe (1995). “Kültürel Çalışmalar ve İzleyici Sorunu Üzerine.» Kuram (8) İstanbul: Kur. 59-73.
  • İnal, Ayşe (2001). “Televizyon, Tür ve Temsil.» Yıllık 1999 (Sinema ve Televizyon Özel Sayısı) Ankara: AÜ İletişim Fakültesi. 255-286.
  • Karaboğa, Tahir (2004). “Bir Kitle İletişimsizlik Aracı Olarak Televizyon”. iD, ilef.net http://ilef.ankara.edu.tr/id/yazi.php?yad=3192 Erişim tarihi: 10.12.2012.
  • Kaskun, Ahu Ve Öztunç, Selen (2002). “Çocuk, Televizyon ve Şiddet”. iD, ilef.net http://ilef.ankara.edu.tr/id/yazi.php?yad=799 Erişim tarihi: 10.12.2012.
  • Kejanlıoğlu, Beybin (1998). “Türkiye’de Yayıncılık Politikası: Ekonomik ve Siyasal Boyutlarıyla Türkiye’de Radyo ve Televizyon Yayıncılığı” AÜ Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yayınlanmamış Doktora Tezi.
  • Köse, Hatice (2008). “Bir ‘Zemin Kavrama’ Etiği Olarak Medya: Üç Örnek Olay”. Kültür ve İletişim 11(1): 33-52.
  • Kuipers, Giselinde (2006). Good Humor, Bad Taste: A Sociology of the Joke. Berlin: Mouton de Gruyter
  • Lash, Scott (1988). “Discourse or figure? Postmodernism as a regime of signification.” Theory, Culture, and Society 5: 311–335.
  • Mutlu, Erol (2005). Globalleşme, Popüler Kültür ve Medya. Ankara: Ütopya Yayınevi.
  • Özdiker, Cengiz (2001). “Üvey Baba Dizisi: Televizyonda Şiddetle Karışık Sevgisizlik, Yoksulluk, Acıma Duygusu”. iD, ilef.net, http://ilef. ankara.edu.tr/id/yazi.php?yad=796 Erişim tarihi: 10.12.2012.
  • Peterson, Richard A (2005). “Problems in Comparative Research: The Example of Omnivorousness.” Poetics 33: 257-282.
  • Peterson, Richard A (1992). “Understanding Audience Segmentation: from Elite and Mass to Omnivore and Univore.” Poetics 21: 243–258.
  • Peterson, Richard A ve Kern, Roy M (1996). “Changing highbrow taste: from snob to omnivore.” American Sociological Review 61: 900–907.
  • Peterson, Richard A., ve Simkus, Albert (1992). “How Musical Tastes Mark Occupational Status Groups.” In: Lamont, M., Fournier, M (Eds.),
  • Cultivating Differences: Symbolic Boundaries and the Making of Inequality. Chicago: University of Chicago Press. 152–186.
  • Postman, Neil (2004). Televizyon: Öldüren Eğlence – Gösteri Çağında Kamusal Söylem. Çev., Osman Akınhay. İstanbul: Ayrıntı.
  • Sümer, Burcu (2010). “Haber Kaynaklarıyla Maddi İlişkiler”. Televizyon Haberciliğinde Etik, Bülent Çaplı ve Hasan Tuncel (der.) içinde. Ankara: Fersa. 205-210.
  • Şeker, Mustafa ve Gölcü, Abdülkadir (2008). “Futbolun televizyonda yeniden üretimi”. Gazi Üniversitesi İletişim Kuram ve Araştırmaları Dergisi 26: 115-134.
  • van Rees, John C. (1985). “Emprical Sociology of Cultural Productions.” Poetics 14: 5-11.
  • van Rees, Kees ve van Eijck, Koen (2003). “Media Repertoires of Selective Audiences: The Impact of Status, Gender, and Age on Media Use.” Poetics 31: 464-490.
  • Veblen, Thorstein (1953). The Theory of the Leisure Class: An Economic Study of Institutions. New York: Mentor.
  • Yengin, Hülya (1994). Ekranın Büyüsü: Batıda Değişen Televizon Yayıncılığının Boyutları ve Türkiye’de Özel Televizyonlar. İstanbul: Der.
  • Wasko, Janet (2005). A Companion to Television. Oxford: Blackwell.
  • Weber, Max (1978). Economy and Society. Berkeley, CA: University of California.
  • Williams, Raymond (1980). Problems in Materialism and Culture: Selected Essays. London: Verso.
  • Willis, Paul (1977). Learning to Labor: How Working-class Kids get Working-class Jobs. New York: Columbia University
Toplam 58 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Radyo-Televizyon, Kültürel çalışmalar
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Özgür Arun Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Aralık 2013
Yayımlandığı Sayı Yıl 2013 Cilt: 16 (2) Sayı: 32

Kaynak Göster

APA Arun, Ö. (2013). Rafine Beğeniler ya da Sıradan Hazlar? Türkiye’de Beğeninin, Ortamın ve Tüketimin Analizine İlişkin Bir Model. Kültür Ve İletişim, 16 (2)(32), 45-72.