TÜRKİYE’DE YAYINLANAN TELEVİZYON DİZİLERİNDEKİ KADIN VE ERKEK KARAKTERLERİN TEMSİLİ VE KONUŞMA BİÇİMLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2018, Cilt: 26 Sayı: 3, 1 - 14, 01.10.2018

Alev Aslan Aras Derya Gül Ünlü

Öz

Televizyon, toplumsal cinsiyet rollerine dayalı içeriğin üretildiği ve tekrar dolaşıma sokulduğu önemli bir mecradır. Medya çalışmaları çoğu zaman medyada kadınların nasıl temsil edildiğine odaklanmış, ancak kadınların nasıl konuştuğu ya da kurgusal metinlerde nasıl konuşturuldukları göz ardı edilmiştir. Bu çalışmada hem medya temsilinin sorunlu yapısı üzerinde durulmakta hem de temsil edilen karakterlerin “konuşma” biçimlerine odaklanılmaktadır. Bu kapsamda, Türkiye’de yayınlanmakta olan dizilerdeki kadın ve erkek karakterlerin konuşma ve temsil biçimleri ele alınmakta, bu yolla karakterlerin nasıl temsil edildikleri, kadın ve erkek karakterlerin konuşmalarında cinsiyete dayalı bir farklılaşmanın bulunup bulunmadığı ortaya koyulmaya çalışılmaktadır. Bu temel amaç doğrultusunda, ulusal yayın yapan televizyon kanallarında 2016-2017 yılları arasında prime-time kuşağında yayınlanmış olan dört dizi Hayat Şarkısı, Kara Sevda, Cesur & Güzel, Dolunay ele alınmış ve bu diziler kategorisel içerik analizi tekniği ile incelenmiştir. Araştırma sonucunda ise, kadın ve erkek dizi karakterlerinin mesleklerinin ve konuşma biçimlerinin toplumsal cinsiyet rollerini yansıtır bir biçimde farklılık gösterdiği tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Toplumsal cinsiyet, televizyon dizileri, dizi karakterleri, konuşma biçimi.

A STUDY ON WOMEN AND MEN CHARACTERS’ REPRESENTATION AND FORM OF SPEECH IN TURKISH TELEVISION SERIES

Öz

Television is an important medium in which gender content is produced and circulated again. Media studies have often focused on how women are represented in the media, but they have ignored how they are spoken or how they are spoken in fictional texts. In this study, while focusing on the problematic structure of representation, it focuses on the forms of "speaking" on the other hand. This paper examines the male and female characters' speech patterns and forms of representation of the series being published in Turkey, on the other hand, when discussing how they are represented in this way the characters male and female characters are sought to demonstrate that there is a differentiation based on gender in their speeches this basic purpose in Turkey in television Four series Life Song, Black Love, Brave and Beautiful, Full Moon which were published on the prime-time circles in 2016-2017 were handled and examined by categorical content analysis technique. As a result of the study, it was detected that the professions and speech styles of male and female serial characters differed in a way that reflected gender relations

Anahtar Kelimeler

Gender, television series, series characters, form of speech

Kaynakça

• Aslan, A. (2015). “Tarihin Arka Odasında ‘Kadın’”. Ankara Üniversitesi İLEF Dergisi, 2(1): 77
• Bilgin, N. (2006). Sosyal Bilimlerde İçerik Analizi Teknikler ve Örnek Çalışmalar. Ankara: Siyasal Kitapevi.
• Borisoff, D. & Merill, L. (1985). The Power to Communicate Gender Differences As Barriers.
• Illinois: Waveland Press. Bucholtz, M. & Hall, K. (1995) Twenty Years After Language and Women’s Place, Gender
• Articulated, (Eds. Kira Hall & Mary Bucholtz), New York & London: Routledge, p.11-32. Cameron, D. (2005) Language, Gender, and Sexuality: Current Issues and New Directions
• Oxford University Press, Çelenk. S. & Timisi, N. (2000). Yerli Dramalarda Kadın Temsili ve Şiddet, Televizyon, Kadın ve Şiddet, (Ed. Nur Betül Çelik), Ankara: Dünya Kitle İletişimi Araştırma Vakfı.
• Durkin, K. (1985). Television and Sex Role Acquisition 1: Content. British Journal of Social Psychology. 24(2): 101-113.
• Fishman, P.M. (1997) Interaction: The Work Women Do, Sociolinguistics, (Eds. Nikolas
• Coupland & Adam Jaworski), London: Palgrave, p.416-429. Fiske, J. (2010). Television Culture. London & New York: Routledge.
• Fourie, P.J. (2001). Media Studies: Content, Audiences, and Production (Vol. 2), South Africa: Juta Education.
• Gardner, W.L. & Megan L.K. (2008). Love Makes You Real: Favorite Television Characters are Perceived as “Real” in a Social Facilitation Paradigm. Social Cognition. 26(2): 156
• Giles, D.C. (2002). Parasocial Interaction: A Review of the Literature and A Model For Future
• Research. Media Psychology. (4): 279-305. Glascock, J. (2001). Gender Roles on Prime-Time Network Television: Demographics and Behaviors. Journal of Broadcasting & Electronic Media. 45(4): 656-669.
• Hoffner, C. (2008). Parasocial and Online Social Relationships, The Handbook of Children
• Media, and Development, (Eds. Sandra L. Calvert & Barbara J. Wilson), Boston: Wiley- Blackwell, p.309-333. Horton, D. & Wohl R.R. (1956). Mass Communication and Para-Social Interaction
• Observations on Intimacy at a Distance. Psychiatry,19(3): 215-229. İnal, A. (2010). Anlatı Yapıları ve Televizyonun Potansiyeli Üzerine Bir Tartışma, Medyadan
• Söylemler. (Ed. Tezcan Durma). İstanbul: Libra Yayınları. İnceoğlu, İ. & Akçalı, E. (2018) Televizyon Dizilerinde Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Araştırması
• TÜSİAD, 24.09.2018 tarihinde alındı: https://goo.gl/PYJNoJ
• Kaul, S. & Sahni, S. (2010). Portrayal of Women in Television (TV) Serials. Studies on Home and Community Science, 4(1): 15-20.
• Klimmt, C., Hartmann, T. & Schramm, H. (2006). Parasocial Interactions and Relationships.
• Psychology and Entertainmet, (Eds. Jennings Bryant & Peter Vorderer). Mahwah & New Jersey: Erlbaum, p.291-313. Maltby, R. (1983). Harmless Entertainment: Hollywood and the Ideology of Consensus. Scarecrow Press.
• O'Connor, B. & Boyle, R. (1993). Dallas with Balls: Televized Sport, Soap Opera and Male and Female Pleasures. Leisure Studies. 12(2): 107-119.
• Özmen S. (2005) Televizyon Dramalarında Kadının Temsili, İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 22: 253-259.
• Özsoy, A. (2015) Yerli Televizyon Dizilerinde Farklılaşan Toplumsal Cinsiyet Temsilleri
• Üzerine Bir Tartışma, Toplumsal Cinsiyet ve Medya Temsilleri (Ed. Şahinde Yavuz), İstanbul: Heyamola Yayınları, s.226-246. Uğur Tanrıöver, H. (2008) Medyada Kadınların Temsil Biçimi Araştırması, İstanbul: Mediz Yayınları.
• Ünlü, S., Bayram, N., Uluyağcı, C. & Uzoğlu-Bayçu, S. (2009). Kadına Yönelik Şiddet: Tv
• Dizilerinde Kadına Yönelik Şiddet Üzerine Bir Araştırma. Selçuk İletişim Fakültesi Dergisi, 5(4): 95-104. Perse, E.M. & Rebecca B.R. (1989). Attribution in Social and Parasocial
• Relationships. Communication Research. 16(1): 59-77. Song, G. (2010). Chinese Masculinities Revisited: Male Images in Contemporary Television
• Drama Serials. Modern China. 36(4): 404-434. Şener, G., Çavuşoğlu, Ç. & Irklı, H.İ. (2016). Medya ve Toplumsal Cinsiyet. Toplumsal Cinsiyet
• Tartışmaları, (Ed. Feryal Saygılıgil), Ankara: Dipnot Yayınları. Tian, Q. & Hoffner, C.A. (2010). Parasocial Interaction With Linked, Neutral, and Disliked
• Characters on a Popular TV Series. Mass Communication and Society. (13): 250-269. Timisi, N. (2010). Kadınların İnsani Gelişmesinde Medyanın Rolü ve Eğitim, Toplumsal
• Gelişmede Türk Japon Kadınının Eğitimi Çalışmaları Paneller ve Araştırma Sonuçları. (Ed. Mete Tunçoku), Ankara: Pozitif Matbaa. Zimman, L. & Hall, K. (2016) Language, Gender, and Sexuality, 24.09.2018 tarihinde alındı: https://goo.gl/iGArqw EKLER