SOSYAL MEDYADA PROPAGANDA SÜREÇLERİ: 2017 REFERANDUM ÖRNEĞİ

Yıl 2018, Cilt: 26 Sayı: 2, 39 - 55, 01.06.2018

Budak Emrah

Öz

İnternet ağlarına günlük olarak bağlanan bireylerin sosyal medya ağlarında yer alıp yoğun bir biçimde kullanmalarına sıkça rastlanılmaktadır. Kitlelere kolaylıkla, maliyetsiz ve hızlı bir şekilde ulaşmayı amaçlayan siyasi partiler sosyal medya ağlarını aktif bir şekilde kullanmakta ve bu ağlarda paylaşımda bulunmaktadır. Twitter üzerinden Türkiye’deki siyasi partilerin 2017 referandum sürecindeki on beş günlük gönderilerinin incelendiği bu çalışmada, partilerin referandum sürecinde söylem ve ideolojileri yönünde nasıl propaganda yaptıkları içerik analizi yöntemi ile incelenmiştir. Çalışmanın amacı Türkiye’deki siyasi partilerin referandum sürecinde Twitter üzerinden nasıl bir propaganda yaparak, toplumu hangi yönde etkileme amacında olduklarının açığa çıkarılmasıdır. Çalışma sonucunda incelenen dört siyasi partinin de referandum sürecinde kendi ideolojileri doğrultusunda paylaşım yaptıkları ve farklı söylemleri öne çıkardıkları saptanmıştır

Anahtar Kelimeler

Türkiye’deki Siyasi Partilerin Söylemi, Twitter, Propaganda, İçerik Analizi

PROPAGANDA PROCESSES IN SOCIAL MEDIA: THE SAMPLE OF REFERANDUM 2017

Öz

The political parties who aim to reach their targets easily, cost-effectively and swiftly take part in the social media networks and share contents in an active way. In this study, in which the 15-day tweets of the Turkish political parties regarding the Referendum 2017 are investigated in the framework of the propaganda theory, it is analysed through the content-analysis technique which topics to what extent were mostly discussed by the leaders of the parties during the referendum period. The purpose of this study is to reveal which discourses were mostly emphasized and to which way the society were led by the Turkish political parties through their Twitter accounts in the referendum period. This study has concluded that the four main parties featured different and the different aspects of the similar topics during this period

Anahtar Kelimeler

Discourse of Political Parties in Turkey, Twitter, Propaganda, Content Analysis

Kaynakça

• Aziz, Aysel (2003). Siyasal İletişim, Ankara: Nobel Yayınları.
• Binark, Mutlu, Löker, Koray (2011), Ankara: Sivil Toplum Örgütleri İçin Bilişim Rehberi
• Bilgin, Nuri (2006). Sosyal Bilimlerde İçerik Analizi: Teknikler ve Örnek çalışmalar, Ankara: Siyasal.
• Boyd, Danah M, Ellison, Nicole B (2007). “Social Network Sites: Definition, History and Scholarship” Communication.13(1)Url:http://jcmc.indiana.edu./vol13/issue1/boyd.ellison.html[1/13/ 10/11:50:58 AM] Journal of Computer Mediated
• Castells, Manuel (2013). Enformasyon Çağı: Ekonomi, Toplum ve Kültür Birinci Cilt Ağ Toplumunun Yükselişi, İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Chomsky, Noam (2012). Medya Gerçeği. Çev. Abdullah Yılmaz ve Osman Akınhay, İstanbul: Everest.
• Çankaya, Erol (2015). Siyasal İletişim Dünyada ve Türkiye’de, Ankara: İmge.
• Dahlgren, Peter (2005). “The Internet, Public Spheres, and Political Communication: Dispersion and Deliberation.” Political Communication. Routledge – Taylor and Francis Group. 22: 147-162.
• Devran, Y (2011). Seçim Kampanyalarında Geleneksel Medya, İnternet ve Sosyal Medyanın Kullanımı. Ankara: Başlık Yayın Grubu.
• Doğu, Burak, Özçetin, Burak, Bayraktutan, Günseli, Binark, Mutlu, ÇOMU, Tuğrul, Telli Aydemir, Aslı, İslamoğlu, Gözde (2014). Siyasetin Yeni Hali Vaka-i Sosyal Medya. İstanbul: Kalkedon.
• Gadimov, Javanshir (2015). “Chomsky ve Herman’ın Propaganda Modeli: Rızanın İmalatı: Kitle Medyasının Ekonomi Politiği.” İlef Dergisi 2(2): 215-226
• Herman, Edward, Chomsky, Noam, (2012). Rızanın İmalatı: Kitle Medyasının Ekonomi Politiği. Çev., Ender Abadoğlu, İstanbul: Bgst.
• Klieber, Paul (2009). Document Classification Through Data Mining Social Media Networks Lisans Bitirme Tezi, Florida: Stetson Üniversitesi.
• Mc Nair, Brain (2011). An Introduction to Political Communication, 4. Baskı, New York: Rotledge.
• Mutlu, Erol (1998). İletişim Sözlüğü, Ankara: Bilim ve Sanat.
• Özkan, Abdullah (2004). Siyasal İletişim, İstanbul: Nesil.
• Özsoy, Osman (2009). Seçim Kazandıran Siyasal İletişim, İstanbul: Pozitif.
• Shirky, Clay (2011). “The Political Power of Social Media”. Foreign Affairs. Jenuary/February 2011 url: www.foreignaffairs.com/print/66987
• Tekinalp, Şermin, Uzun, Ruhdan (2013). İletişim Araştırmaları ve Kuramları. İstanbul: Beta.
• Tokgöz, Oya (2008). Siyasal İletişimi Anlamak, Ankara: İmge.
• Yaylagül, Levent (2010). Kitle İletişim Kuramları, 3. Baskı, Ankara: Dipnot.
• Yıldırım, Ali, Şimşek, Hasan (2000). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Ankara: Seçkin.