Bu incelemede, Süreyya Duru’nun Keloğlan (1971) filmi, ünlü Rus formalist, edebiyat eleştirmeni ve halk bilimci Vladimir Propp’un Masalın Biçimbilimi adlı ünlü eserinde kullandığı yapısalcı yaklaşım çerçevesinde incelenmiştir. Propp, masallarda, yapısal olarak sabit işlevler bulunduğunu, bunların masalları yapısal açıdan biçimlendiren kanunlar olduğunu ortaya koymuştur. Propp’un analiz metodu sadece masallar için değil, aynı zamanda sinema filmlerinin de dahil olduğu pek çok anlatı türü için geçerli bir inceleme yöntemidir. Propp, tüm masallarda bütün işlevler bulunmasa da, işlevlerin sırasının değişmeyeceğini belirtmiştir. Yapısal unsurlarına ayrılarak çözümlenen filmin Propp’un ortaya koyduğu 31 işlevin büyük bir çoğunluğunu taşıdığı anlaşılmıştır. Ancak bir sinema metnine uygulandığında bazı işlevlerin sırasının değiştiği görülmüştür. Buna rağmen Vladimir Propp’un yapısalcı analiz metodu, kurgusal iletişim içeriklerinin analizinde kullanılabilecek önemli bir metot olmaya devam etmektedir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | İletişim ve Medya Çalışmaları |
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Ocak 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 27 Sayı: 1 |