ÜSTÜN YETENEKLİ ÇOCUKLARIN, ÇOK ALANLI SANAT EĞİTİMİ YÖNTEMİNİ KULLANARAK SANAT TARİHİ ALANINDA GERÇEKLEŞTİRDİKLERİ MÜZE GEZİSİNİN SANATSAL UYGULAMALARINA ETKİSİ

Yıl 2012, Cilt: 2 Sayı: 2, 63 - 101, 08.04.2015

Hüda Yücel

Öz

ÜSTÜN YETENEKLİ ÇOCUKLARIN, ÇOK ALANLI SANAT EĞİTİMİ YÖNTEMİNİ KULLANARAK SANAT TARİHİ ALANINDA GERÇEKLEŞTİRDİKLERİ MÜZE GEZİSİNİN SANATSAL UYGULAMALARINA ETKİSİ

Öz

Bu araştırmanın amacı, Bilim ve Sanat Merkezlerinde eğitim gören çocukların Çok Alanlı Sanat Eğitimi Sanat Tarihi alanında “Manzara Resmi” konusunda müze gezilerinin ne kadar etkili olup olmadığının araştırılmasıdır. Bu kapsamda bu araştırmada müze gezisinin onların başarılarına ve sanatsal uygulamalarına etkisinin olup olmadığına bakılmıştır. Bu araştırmada deneysel desen yönteminden yararlanılmıştır. Bu kapsamda Yasemin KARAKAYA Bilim ve Sanat Merkezi öğrencilerinden random yoluyla atanan gruplardan deney (13 öğrenci) ve kontrol grubu (13 öğrenci) belirlenmiştir. Veri toplama aracı olarak Ön Test ve Son Test kullanılmıştır. Ayrıca araştırmada nitel araştırma yöntemlerinde başvurulmuştur. Araştırmacının gözlemleri ve sonuçların yüzde ve frekanslara göre yorumlanması betimsel analiz ile yapılmıştır. Gerçekleştirilen araştırmanın sonucunda deney grubu, kontrol grubuna karşı anlamlı bir şekilde fark göstermiştir. Araştırmanın sonucunda üstün yetenekli çocukların bulundukları kuramlarda klasik eğitim olarak sanatsal uygulamalara katılmalarının öğrenmeleri ve uygulamaları üzerinde yetersizlik gösterdiği görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Çok Alanlı Sanat Eğitimi, Müze Eğitimi, Üstün Yetenekliler, Bilim Sanat Merkezi

Kaynakça

• Ataman, A. (1984). Ankara İli Resmi Şehri İlkokullarındaki Üsttün Yetenekli Çocukların Fiziksel Gelişim Özelliklerinin Değerlendirilmesi, No: 132. Ankara: A.Ü. Eğitim Fakültesi Yayınları. No: 132.
• Ataman, A. (2011). Üstün Zekalı ve Yetenekli Çocuklar, A. Ataman (Editör). Özel Gereksinimli Çocuklar ve Özel Eğitime Giriş. 10. Basım. Ankara, Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
• Baykoç Dönmez, N. (2010). Öğretmenlik Programları için Özel Eğitim. (l.Basım). Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
• Bemard, E. (2000). Cezanne Üstüne Anılar. (Çev. Kaya Özsezgin), Ankara: İmge Kitapevi.
• Buyurgan, S. ve Mercin L. (2005) Görsel Sanatlar Eğitiminde Müze Eğitimi ve Uygulamaları. Vedat Clark, G. ve Zimmerman E. (2007). Meeting The Needs Of Artistically Talented Students Who Reşide in Real and Virtual, Rural Communities in The United States. Gifted Education International. Vol. 23(3), 319-329.
• Özsoy (Editör). (1. Basım) Ankara: GÖRSED Yayınları:2
• Enç, M., Çağlar, D. ve Özsoy, Y. (1987). Özel Eğitime Giriş, (3. Baskı). Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
• Gasset, y. O. (1998). “Manzara Eğitimi”. Üniversitenin Misyonu. (Çev: Nevriye Gül Işık).İstanbul: Y.K.Y.
• Güler, A. (2009). Programlı Ve Etkili Bir Müze Gezisi İçin Geliştirilen Müze Eğitim Paketinin Etkililiğinin Ölçülmesi (Ankara İli İlköğretim I. Kademe 3. Sınıf Sanat Etkin. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Kırışoğlu, O. T. ve M. Stokrocki.(1997). İlköğretimde Sanat Öğretimi, Ankara: Yök/Dünya Bankası, Milli Eğitimi Geliştirme Projesi, Hizmet Öncesi Öğretmen Eğitimi
• Milli Eğitim Bakanlığı. (2007). Bilim ve Sanat Merkezler Yönergesi, Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı. Web:http://orgm.meb.gov.tr/ adresinden 12 Şubat 2007’de alınmıştır.
• Özsoy, V. (2003). Görsel Sanatlar Eğitiminde Tarihi ve Düşünsel Temelleri. Ankara: Ümit Ofset Matbaası.
• Renzulli, J.S. (1986). The Tree Ring Conception of Giftedness: A Developmental Model for Creative Productivity, Cambridge: University of Cambridge Press.
• Rilke, R. M. (2000). Sanat Üstüne Denemeler. (Çev. Kamuran Şipal). İstanbul: Cem Yayınevi.
• Tezcan, K. (2003). Eğitim Ortamı Olarak Müzeler. Yıldız Teknik Üniversitesi Müzecilik Yüksek Lisans Programı Eğitim Ortamı Olarak Müzeler Konferansı içerisinde. 26-28 Mayıs 2001. İstanbul: Yıldız Teknik Üniversitesi Sanat ve Tasarım Fakültesi