Tanzimat Dönemi’nde düzenlenen ceza kanunlarıyla hapis cezasının infaz edildiği mekân olan hapishaneler ön plana çıkmıştır. Bunlardan biri de Suruç Hapishanesi’dir. Bu doğrultuda çalışmada, 1852 ile 1920 yılları arasında hapishanenin fiziki yapısı ve ıslah çalışmaları, idari personel ile görevliler, mahkumların mevcudu ile genel durumları ele alınmıştır. Hapishaneyle ilgili 19. yüzyılda detaylı bilgi olmasa da 1852 yılında müstakil bir binası olmayan bir hapishanenin mevcudiyeti saptanmıştır. Hapishanenin eski yapıya sahip olmasından dolayı 1920 yılına kadar sıklıkla ıslah çalışmalarına tabi tutulmuştur. Fakat hapishanenin yetersizliğine dair sorununun kronik bir hal alması engellenememiştir. Doküman inceleme metoduyla gerçekleştirilen çalışmanın temel kaynağı arşivi belgeleridir. Ayrıca hapishane kavramı ve Osmanlı hapishaneleriyle ilgili literatürde yer alan çalışmalardan istifade edilmiştir. Çalışma neticesinde, modern hapishaneye geçiş aşamasında çekilen sıkıntıların Suruç Hapishanesi’nde de yaşandığı, mekânın yetersizliği, personelin kifayetsiz olduğu ve mahkumların sağlık durumunun iyi olmadığı saptanmıştır. Mekân yetersizliği merkezi ve mahalli imkanlar kullanılarak çözülmeye çalışılmıştır. Personel yetersizliği ise mali sıkıntılardan dolayı çözüme kavuşturulamamıştır.
With the penal laws regulated in the Tanzimat Period, the prisons, which are the places where prison sentence was executed, came to the fore. One of them is Suruç Prison. Accordingly, in this study, between 1852 and 1920, the physical structure of the prison and its rehabilitation works, administrative staff and officials, the presence of prisoners, and their general conditions are discussed. Although there is no detailed information about the prison in the 19th century, the existence of a prison without a separate building was determined in 1852. Due to the old structure of the prison, it was frequently subjected to rehabilitation work until 1920. However, the problem of the inadequacy of the prison could not be prevented from becoming chronic. The main source of the study carried out with the document analysis method is the archive documents. In addition, studies in the literature on the concept of prison and Ottoman prisons were used. As a result of the study, it has been determined that the difficulties experienced during the transition to the modern prison were also experienced in Suruç Prison, the inadequacy of the place, the incompetence of the staff, and the inmates' health status were not good. The lack of space has been tried to be solved by using central and local facilities. The lack of personnel could not be resolved due to financial difficulties.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 6 Sayı: 2 |