Kanser Tanısı Konan Hastalarda Tanıyı Söyleme Süreci Ve Hemşirelik Yaklaşımları

Yıl 2016, , 15 - 19, 31.01.2016

Şeyda Dülgerler , Olcay Çam

https://doi.org/10.30934/kusbed.358481

Cited By: 1

Öz

Kanser, insan hayatını beklenmeyen şekilde kesintiye uğratan ölümcül bir hastalıktır. Günümüzde kardiyolojik problemlere bağlı ölümlerden sonra en sık görülen ölüm nedeni olarak bilinmektedir. Çoğu insanda kanser kelimesi ölüm ile aynı anlamı taşımaktadır. Dolayısıyla böyle bir tanının insanlarda oluşturacağı psikososyal sorunlar kaçınılmazdır. Kanser tanısına karşı verilen normal tepkiler; endişe, gerginlik, kaybedilen sağlık için keder ve üzüntüden hastalığın önemini yadsıma, bu süreci savaş gibi algılama ya da kaderci bir kabullenmeye kadar değişir. Ölümcül hastalık tanısının söylemi literatürde “kötü haber verme” olarak adlandırılmıştır. Kötü haberin hastaya söylenmesi, hastanın ve ailesinin nasıl tepki vereceğini kestirememe ve bu tepkilerle nasıl baş edileceğinin bilinememesi nedeniyle hemşire ve diğer sağlık profesyonelleri açısından zor bir görevdir. Genellikle hemşirenin deneyimleri ve kişilik yapısı söylem tarzını belirlemektedir. Hastalar ile tanıyı, hastalıkla ilgili tedavi ve seyri hakkında yapılan konuşmaları gözden geçirdiğimizde, anlatım ve tavırlarımızın hastaların ihtiyaçlarını karşılayıp karşılamadığını değerlendirebiliriz. Bu da iletişim becerileri konusunda eğitim almanın önemini ortaya koymaktadır. Bu yazıda kanser tanısı konan hastalarda hastaya tanıyı söyleme süreci ve hemşirelik yaklaşımları gözden geçirilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Kanser, tanıyı söyleme süreci, hemşirelik yaklaşımları

The Process Of Truth Telling And Nursing Approach In Cancer Patients

Öz

Cancer is a fatal disease that interrupts human life unexpectedly. It is known as the most common reason for death following the deaths from cardiac disorders. In most people, the term “cancer” has been associated with death. Therefore, the psychosocial problems created by cancer diagnosis are inevitable. Normal response against cancer diagnosis varies from nervousness, anxiety, denial of the disease due to grief over the loss of health, and perceiving the progress of the disease as a battle or fatalistic acceptance. In the literatüre, the expression of a fatal disease has been termed as “breaking bad news”. Reporting the bad news to a patient is really a hard task for physicians because of the inability to predict how the patient and his/her relatives would react and lack of awareness on how to handle their reactions is a difficult situation for nurses and other health care personel. Generally, the experience and personality of the reporting nurse impress the informing approach. When we evaluate the explanation of the diagnosis, treatment, and progression of the disease to the patient, then we could determine whether our style of expression and our manner in order to meet the needs of the patient. Thus, this execute us the importance of education in communication skills. In this review, the ideal framework for reporting the process of telling the truth in cancer patients and nursing approach.

Anahtar Kelimeler

Cancer, process of telling diagnosis, nursing approach

Kaynakça

• Kavlak O, Ertem G, Sevil Ü. Kanserli Hastalara Bakım Veren Hemşirelerin Kanserli Hastalara Doğruyu Söyleme Konusundaki Tutumları. Türkiye Klinikleri. 2008; 16 (1):1-7
• Greenlee RT, Mürray T, Bolden S, Wingo PA. Cancer Statistics,2000. CA Cancer JClin. 2000; 50(1):7-33.
• Derogatis LR, Morrow GR, Fetting J, Penman D, Piasetsky S, Schmale AM,HenrichsM, Carnicke CL Jr. The prevalence of psychiatric disorders among cancer patients JAMA. 1983; 249(6):751-757.
• Elbi H. Kanser ve Depresyon. Psikiyatri Dünyası. 2001; 5(1):5-10
• Okyavuz Ü H. Ölümcül Hastalık Tanısı Almak: Bir Yaşam Krizi Kötü HaberVerilmeli mi? Kriz Dergisi. 2003; 11(3): 29-35.
• Grassi L, Gritti P, Rigatelli M, Gala C. Psychosocial problems secondary to cancer: an Italian multicentre survey of consültation- liaison psychiatry in oncology. ItalianConsultation-Liaison Group. European Journal of Cancer. 2000; 36 (5):579-585.
• Girgis A, Sanson-Fisher RW. Breaking bad news. 1: Current best advice forclinicians. Journal of Behavioral Medicine. 1998; 24(2): 53-59.
• Ptacek JT, Eberhardt TL. Breaking bad news. Areview of the literatüre. JAMA 1996;276(6):496-502.
• Ptacek JT, Ptacek JJ, Ellison NM. I’m sorry to tell you physicians reports of breaking bad news. Journal of Behavioral Medicine. 2001; 24(2):205-217.
• Brewin TB. Three ways of giving bad news. The Lancet. 1991;337(1):1207-1209.
• Buckman R. Breaking Bad News: Why is it Still so Difficult. British Medical Journal. 1984; 288: 1597-1599.
• Maguire P, Faulkner A. How To Do It: Communicate wıth Cancer Patients:1 Handlıng Bad News and Dıffıcult. Questıons. British Medical Jornal. 1988; 297: 907-909.
• Rogers CR Client - Centered Therapy. Boston, Houghton Mifflin,1951.
• Burton M, Watson M. Counselling People with Cancer, John Wiley & Sons. NewYork,1998.
• Loge JH, Kaasa S, Hytten K. Disclosing the cancer diagnosis: the patientsexperiences. European Journal of Cancer. 1997; 33(6):878-882.
• Gautam S, Nizhawan M. Communicating with cancer patients. The British Journal ofPsychiatry. 1987; 150 (6):760-764
• Slevın ML. Talkıng About Cancer Now Much JS too Much? Br J Hosp Med. 1987; 38(56): 58 - 59
• Faulkner A, Maguire P. Talkıng to Cancer Patients and Their Relatives. London, Oxford University Pres. 1994.
• Özkan S. Psikiyatrik ve psikososyal açıdan kanser. Konsültasyon Liyezon Psikiyatrisi 1998-1999, 40-152.
• Cassileth BR, Züpkis RV, Sütton-Smith K, March V. Information and participationpreferences among cancer patients. Annals of Internal Medicine. 1980; 92(6):832-936.
• Back AL, Arnold RM, Tülsky JA, Baile WF, Fryer-Edwards KA. Teachingcommunication skills to medical oncology fellows. Journal of Clinical Oncology.2003; 2: 2433-2436.
• Mete HE, Önen Ö. Kanserli Hastalarda Depresyon. Duygu Durum Dizisi. 2001; 4:184-191.
• Dias L, Chabner BA, Lynch TJ Jr, Penson RT. Breaking bad news: A patient’sPerspective. Oncologist. 2003; 8:587-96.
• Voelter V, Mirimanoff RO, Stiefel F, Rousselle I, Leyvraz S. Breaking bad news. Rev Med Suisse. 2005; 1:1352-1353.
• Ayan M. Tıbbi Müdahalelerden Doğan Hukuki Sorumluluk. Kazancı Hukuk Yayınları, Konya, 1991.
• Hasta Hakları Yönetmeliği. Resmi Gazete, Tarih: 01.08.1998; Sayı:23420
• Rabow MW, McPhee SJ.Beyond breaking bad news: how to help patients who suffer. West J Med. 1999; 17: 260-263
• Goncalves F,Marques A, Rocha S, Leitao P, Mesquita T, Moutinho S. Breaking badnews: experiences and preferences of advanced cancer patients at a PortugueseOncology centre. Palliat Med. 2005; 19:526- 531.
• Amiel GE, Üngar L, Alperin M, Baharier Z, Cohen R, Reis S. Ability of primary care Physician’s to break bad news: a performance: a performance based assessment of aneducational intervention. Patient Educ Couns. 2006; 60:10-15.