Objective: This study was conducted to determine the effectiveness of magnetic resonance imaging in comparison to ultrasonography in the diagnosis of rotator cuff tears.
Material and Methods: Magnetic resonance imaging and ultrasonographic findings of 28 cases who admitted to our clinic with shoulder pain and dysfunction were analyzed retrospectively. Magnetic resonance imaging findings were accepted as gold standard.
Results: From among 15 cases where complete tear was determined by magnetic resonance imaging, 11 cases were confirmed by ultrasonography and in the remaining 4 of them, thinning in the tendons which is a non-specific finding was seen. In 9 cases where there was thinning in the tendons, the classifications in magnetic resonance imaging was made as follows: 5 of them were classified as stage 2 (partial tear) and 4 of them were classified as stage 3 (complete tear). In 4 cases, tear and retraction were determined in supraspinatus tendon in magnetic resonance imaging; however, supraspinatus tendon could not be visualized by ultrasonography. In our study, in rotator cuff tears, the sensitivity and specificity of the shoulder ultrasonography were found as 73% and 93%, respectively.
Conclusion: In the evaluation of rotator cuff, it was found that ultrasonography should be the first imaging method considering its low cost and easy accessiblity. Moreover ultrasonography could display a similar performance with magnetic resonance imaging if it is performed by experienced radiologist.
Amaç: Rotator cuff yırtıklarının tanısında manyetik rezonans görüntüleme ile karşılaştırıldığında, ultrason etkinliğininin belirlenmesi.
Gereç ve Yöntemler: Omuz ağrısı ve disfonksiyonu ile başvuran 28 olgunun manyetik rezonans görüntüleme ve ultrason bulguları retrospektif olarak incelendi. Manyetik rezonans görüntüleme bulguları standart olarak kabul edildi.
Bulgular: Manyetik rezonans görüntülemede komplet yırtık saptanan 15 olgunun 11 tanesi ultrasonografide tespit edilmiş; 4’ünde ise nonspesifik bulgu olan tendonda incelme izlenmiştir. Ultrasonografide tendonda incelme görülen 9 olgunun 5’i manyetik rezonans görüntülemede evre II (parsiyel yırtık), 4’ü de evre III (komplet yırtık) olarak sınıflandırıldı. Manyetik rezonans görüntülemede supraspinatus tendonunda yırtık ve retraksiyon saptanan 4 olguda ultrasonografide supraspinatus tendonu vizualize edilememiştir. Rotator cuff yırtıklarında, bizim çalışmamızda omuz ultrasonografisinin duyarlılığı % 73, özgüllüğü % 91 olarak bulundu.
Sonuç: Rotator cuff değerlendirmesinde, ultrasonografinin hem düşük maliyet, hem de kolay ulaşılabilirlik nedeniyle ilk görüntüleme yöntemi olması gerektiği, deneyimli radyolog tarafından yapıldığında, manyetik rezonans görüntüleme'ye yakın performans sergileyebileceği bulunmuştur.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ağustos 2018 |
Gönderilme Tarihi | 12 Aralık 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 |
Bu Dergi, Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Yayınıdır.