Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Pediatrik Acil Servise Başvuran Zehirlenme Vakalarının Analizi: 5 Yıllık Klinik Deneyim

Yıl 2021, , 599 - 606, 31.12.2021
https://doi.org/10.24938/kutfd.984228

Öz

Amaç: Zehirlenmeler çocukluk çağının en akut morbidite ve mortalite nedenlerinden biridir. Zehirlenme vakalarının incelenmesi hem uygun klinik uygulama yaklaşımlarının benimsenmesi hem de ilgili önleyici tedbirlerin alınması açısından dikkate değer görülmektedir.
Gereç ve Yöntemler: Bu araştırmada 5 yıllık dönemde (2014-2019), 0-18 yaş arası toplam 674 çocuk zehirlenme olgusu incelendi. Tüm olguların klinik verileri hastane bilgi sistemi üzerinden geriye dönük olarak incelendi.
Bulgular: Tüm olgular arasında zehirlenme oranının %0.54 ve ortalama başvuru yaşının 8.65±6.0 yıl olduğu görüldü. Olguların %51.5'i kız, %48.5'i erkekti. Zehirlenmelerin, bir-beş yaş arası erkeklerde çoğunlukla kaza sonucu, 15-17 yaş arası kızlarda ise intihar amaçlı olduğu saptanmıştır. En sık medikal ilaçlarla (%39.5), ikinci sırada ise karbon monoksit ve kimyasal koroziv maddelerle zehirlenmeler görülmüştür.
Santral sinir sistemi ilaçları ile zehirlenmeler %21.7 ile daha sık görülürken, intihar amaçlı en sık kullanılan ilaçlar olan antidepresanlar ile zehirlenme oranı %16 idi. Olguların çoğuna (%61.7) semptomatik tedavi uygulandı. Hastanede kalış süresi ortalama 1.23±1.22 gün olup hiçbir hastamız kaybedilmedi
Sonuç: Bütün yaş gruplarında ilaçla zehirlenme yüksek sıklıkta görülmekte, küçük yaşlarda kazara alım ön planda iken adölesan grubunda ve kız çocuklarında suisidal girişim niyeti yüksek oranda gözlenmiştir.

Kaynakça

  • 1. Mintegi S, Azkunaga B, Prego J, Qureshi N, Dalziel SR, Arana-Arri E et al. International epidemiological differences in acute poisonings in pediatric emergency departments. Pediatr Emerg Care. 2019;35(1):50-7.
  • 2. Gummin DD, Mowry JB, Spyker DA, Brooks DE, Osterthaler KM, Banner W.2017 Annual Report of the American Association of Poison Control Centers' National Poison Data System (NPDS): 35th Annual Report. Clin Toxicol (Phila). 2018;56(12):1213-5.
  • 3. Sahin S, Carman KB, Dinleyici EC. Acute poisoning in children; data of a pediatric emergency unit. Iran J Pediatr. 2011;21(4):479-84.
  • 4. Özcan N, İkincioğulları D. Ulusal Zehir Danışma Merkezi 2008 Yılı Çalışma Raporu Özeti. Türk Hij ve Deney Biyol Derg. 2009;66(ER-3):29-58.
  • 5. Yağcı R, Aydoğdu S, Taneli B. Çocukluk çağı kazalarının acil popülasyondaki yeri. XXXVI Milli Pediatri Kongresi Özet Kitabı, Antalya Türk Pediatri Kurumu Yayınları. 1994:41.
  • 6. Dayasiri MBKC, Jayamanne SF, Jayasinghe CY. Patterns and outcome of acute poisoning among children in rural Sri Lanka. BMC Pediatr. 2018;18(1):274.
  • 7. Yılmaz R, Albayrak SE, Gül A. Çocuk yoğun bakim ünitesinde tedavi edilen zehirlenme vakalarinin retrospektif değerlendirmesi. Pediatr Pract Res. 2017;5(2):19-26.
  • 8. Sümer V, Güler E, Karanfil R, Dalkıran T, Gürsoy H, Garipardıç M et al. Çocuk acil servisine başvuran zehirlenme olgularının geriye dönük olarak değerlendirilmesi. Turk Arch Pediatr. 2011;46(3):234-40.
  • 9. Eliaçık K, Kanık A, Karanfil Ö, Rastgel H, Metecan A, Oyman G et al. An evaluation of the admissions to a tertiary hospital pediatric emergency department with intoxication. Smyrna Tıp Dergisi. 2012;2:41-4.
  • 10. Aygin D, Açıl H. Çocuk acil ünitesine başvuran 0-18 yaş arasi zehirlenme olgularinin incelenmesi. Ş.E.E.A.H. Tıp Bülteni. 2014;48(1):27-33.
  • 11. Yalaki Z, Taşar MA, Yalçın N, Bilge YD. Çocukluk ve gençlik dönemindeki özkıyım girişimlerinin değerlendirilmesi. Ege Tıp Derg. 2011;50(2):125–8.
  • 12. Dinleyici M, Kıral E, Yazar AS, Şahin S İlaç intoksikasyonu ile başvuran ergenlerde özkıyım ilişkili risk faktörlerin değerlendirilmesi. Osmangazi Tıp Dergisi. 2019:41(2):166-72
  • 13. Tursun S, Alpcan A, Kandur Y. Clinical spectrum of acute chlorine poisoning in children. Türkiye Çocuk Hast Derg. 2021:1-4. Doi:10.12956/tchd.835355.
  • 14. Tunçok Y, Kalyoncu K. TC Sağlık Bakanlığı birinci basamağa yönelik zehirlenmeler tanı ve tedavi rehberleri. Ankara, SB, RSHMB, Hıfzıssıhha Mektebi Müdürlüğü, Bakanlık Yayınları (No:712), 2007.
  • 15. Akbay-Öntürk Y, Uçar B. Eskişehir bölgesinde çocukluk çağı zehirlenmelerinin retrospektif değerlendirilmesi. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi. 2003;46:103-13.
  • 16. Benson BE, Hoppu K, Troutman WG, Bedry R, Erdman A, Höjer J et al. Position paper update: gastric lavage for gastrointestinal decontamination. Clin Toxicol (Phila). 2013;51(3):140-6.
  • 17. Soyucen E, Aktan Y, Saral A, Akgün N, Numanoğlu AU et al. Sakarya bölgesinde çocukluk çağı zehirlenmelerinin geriye dönük değerlendirilmesi. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi. 2006;49(4):301-6.
  • 18. Deniz T, Kandiş H, Saygun M, Büyükkoçak Ü, Ülger H, Karakuş A. Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi acil servisine başvuran zehirlenme olgularinin analizi. Duzce Medical Journal. 2009;11(2):15-20.
  • 19. Yorulmaz A, Akbulut H, Yahya İ, Aktaş R, Emiroğlu HH, Peru H. Çocuk acil servisine zehirlenme nedeni ile başvuran olguların geriye dönük olarak değerlendirilmesi. J Pediatr Emerg Intensive Care Med. 2017;10(4):96-103.
  • 20. Yılmaz HL. Çocuklarda karbon monoksit zehirlenmesi. Türkiye Klinikleri J Pediatr Sci 2006;2(5):67-71.
  • 21. Seydaoglu G, Satar S, Alparslan N. Frequency and mortality risk factors of acute adult poisoning in Adana, Turkey, 1997-2002. Mt Sinai J Med. 2005;72(6):393-401..
  • 22. Arapoğlu M, Keskin C, Telhan L, Erdem E, Palanduz A. Şişli Etfal Hastanesi 1. Çocuk Kliniği’ne başvuran zehirlenme olgularının değerlendirilmesi. Şişli Etfal Tıp Bülteni. 2005;39(4):41-5.
  • 23. Karcıoğlu Ö, Demirel Y, Esener Z, Ozer I, Salama M. Acil serviste ilaç ile zehirlenmeler: bir yıllık olgu serisi. Türkiye Acil Tıp Dergisi. 2002;2(2):26-33.
  • 24. Biçer S, Sezer S, Çetindağ F, Kesikminare M, Tombulca N, Aydogan G et al. Çocuk acil kliniği 2005 yılı akut zehirlenme olgularının değerlendirilmesi. Marmara Medical Journal. 2015;20(1):12-20.
  • 25. Akkas M, Coskun F, Ulu N, Sivri B. An epidemiological evaluation of 1098 acute poisoning cases from Turkey. Veterinary and Human Toxicology. 2004;46(4):213–5.
  • 26. Öner N, İnan M, Vatansever Ü, Turan C, Çeltik C, Küçükuğurluoğlu et al. Trakya bölgesinde çocuklarda görülen zehirlenmeler. Türk Ped Arş. 2004;39(1):25-30.
  • 27. Kondolot M, Akyıldız B, Görözen F, Kutoğlu S, Patıroğlu T. Çocuk acil servisine getirilen zehirlenme olgularının değerlendirilmesi. Çocuk Sağ ve Hastalıkları Dergisi. 2009;52(2):68-74.

ANALYSIS OF POISONING CASES ADMITTED TO THE PEDIATRIC EMERGENCY DEPARTMENT: 5 YEARS OF CLINICAL EXPERIENCE

Yıl 2021, , 599 - 606, 31.12.2021
https://doi.org/10.24938/kutfd.984228

Öz

Objective: Intoxication is one of the most acute causes of morbidity and mortality in childhood. Analyzing poisoning cases is considered noteworthy in terms of both adopting appropriate clinical practice approaches and taking relevant preventive measures.
Material and Methods: We reviewed a total of 674 pediatric intoxication cases admitted to our hospital over a 5-year period (2014-2019). We retrospectively extracted clinical data of all cases from the hospital information system and forensic records.
Results: Among all cases, we found the rate of intoxication to be 0.54% and the mean age at presentation to be 8.65±6.0 years. While 51.5% of the cases were girls and 48.5% were boys. The most common cases were seen in children aged 1-5 years mostly boys with accidents and 15-17 years mostly girls with suicide causes. We detected that medical drugs ranked first place in poisoning with a rate of 39.5% and followed by intoxications due to carbon monoxide and chemical corrosive substances, respectively. Nervous system drugs (21.7%) were more common in intoxication, while the most common drugs taken for suicide purposes were anti-depressants (n = 20; 16%). Symptomatic treatment was applied to the majority of the cases (61.7%). The mean length of hospitalization was 1.23±1.22 days and none of our patients were lost.
Conclusion: While drug intoxication is seen with a high frequency in all age groups, accidental intake is at the forefront at young ages, while suicide attempts are seen at a high rate in adolescent group and girls.

Kaynakça

  • 1. Mintegi S, Azkunaga B, Prego J, Qureshi N, Dalziel SR, Arana-Arri E et al. International epidemiological differences in acute poisonings in pediatric emergency departments. Pediatr Emerg Care. 2019;35(1):50-7.
  • 2. Gummin DD, Mowry JB, Spyker DA, Brooks DE, Osterthaler KM, Banner W.2017 Annual Report of the American Association of Poison Control Centers' National Poison Data System (NPDS): 35th Annual Report. Clin Toxicol (Phila). 2018;56(12):1213-5.
  • 3. Sahin S, Carman KB, Dinleyici EC. Acute poisoning in children; data of a pediatric emergency unit. Iran J Pediatr. 2011;21(4):479-84.
  • 4. Özcan N, İkincioğulları D. Ulusal Zehir Danışma Merkezi 2008 Yılı Çalışma Raporu Özeti. Türk Hij ve Deney Biyol Derg. 2009;66(ER-3):29-58.
  • 5. Yağcı R, Aydoğdu S, Taneli B. Çocukluk çağı kazalarının acil popülasyondaki yeri. XXXVI Milli Pediatri Kongresi Özet Kitabı, Antalya Türk Pediatri Kurumu Yayınları. 1994:41.
  • 6. Dayasiri MBKC, Jayamanne SF, Jayasinghe CY. Patterns and outcome of acute poisoning among children in rural Sri Lanka. BMC Pediatr. 2018;18(1):274.
  • 7. Yılmaz R, Albayrak SE, Gül A. Çocuk yoğun bakim ünitesinde tedavi edilen zehirlenme vakalarinin retrospektif değerlendirmesi. Pediatr Pract Res. 2017;5(2):19-26.
  • 8. Sümer V, Güler E, Karanfil R, Dalkıran T, Gürsoy H, Garipardıç M et al. Çocuk acil servisine başvuran zehirlenme olgularının geriye dönük olarak değerlendirilmesi. Turk Arch Pediatr. 2011;46(3):234-40.
  • 9. Eliaçık K, Kanık A, Karanfil Ö, Rastgel H, Metecan A, Oyman G et al. An evaluation of the admissions to a tertiary hospital pediatric emergency department with intoxication. Smyrna Tıp Dergisi. 2012;2:41-4.
  • 10. Aygin D, Açıl H. Çocuk acil ünitesine başvuran 0-18 yaş arasi zehirlenme olgularinin incelenmesi. Ş.E.E.A.H. Tıp Bülteni. 2014;48(1):27-33.
  • 11. Yalaki Z, Taşar MA, Yalçın N, Bilge YD. Çocukluk ve gençlik dönemindeki özkıyım girişimlerinin değerlendirilmesi. Ege Tıp Derg. 2011;50(2):125–8.
  • 12. Dinleyici M, Kıral E, Yazar AS, Şahin S İlaç intoksikasyonu ile başvuran ergenlerde özkıyım ilişkili risk faktörlerin değerlendirilmesi. Osmangazi Tıp Dergisi. 2019:41(2):166-72
  • 13. Tursun S, Alpcan A, Kandur Y. Clinical spectrum of acute chlorine poisoning in children. Türkiye Çocuk Hast Derg. 2021:1-4. Doi:10.12956/tchd.835355.
  • 14. Tunçok Y, Kalyoncu K. TC Sağlık Bakanlığı birinci basamağa yönelik zehirlenmeler tanı ve tedavi rehberleri. Ankara, SB, RSHMB, Hıfzıssıhha Mektebi Müdürlüğü, Bakanlık Yayınları (No:712), 2007.
  • 15. Akbay-Öntürk Y, Uçar B. Eskişehir bölgesinde çocukluk çağı zehirlenmelerinin retrospektif değerlendirilmesi. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi. 2003;46:103-13.
  • 16. Benson BE, Hoppu K, Troutman WG, Bedry R, Erdman A, Höjer J et al. Position paper update: gastric lavage for gastrointestinal decontamination. Clin Toxicol (Phila). 2013;51(3):140-6.
  • 17. Soyucen E, Aktan Y, Saral A, Akgün N, Numanoğlu AU et al. Sakarya bölgesinde çocukluk çağı zehirlenmelerinin geriye dönük değerlendirilmesi. Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Dergisi. 2006;49(4):301-6.
  • 18. Deniz T, Kandiş H, Saygun M, Büyükkoçak Ü, Ülger H, Karakuş A. Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi acil servisine başvuran zehirlenme olgularinin analizi. Duzce Medical Journal. 2009;11(2):15-20.
  • 19. Yorulmaz A, Akbulut H, Yahya İ, Aktaş R, Emiroğlu HH, Peru H. Çocuk acil servisine zehirlenme nedeni ile başvuran olguların geriye dönük olarak değerlendirilmesi. J Pediatr Emerg Intensive Care Med. 2017;10(4):96-103.
  • 20. Yılmaz HL. Çocuklarda karbon monoksit zehirlenmesi. Türkiye Klinikleri J Pediatr Sci 2006;2(5):67-71.
  • 21. Seydaoglu G, Satar S, Alparslan N. Frequency and mortality risk factors of acute adult poisoning in Adana, Turkey, 1997-2002. Mt Sinai J Med. 2005;72(6):393-401..
  • 22. Arapoğlu M, Keskin C, Telhan L, Erdem E, Palanduz A. Şişli Etfal Hastanesi 1. Çocuk Kliniği’ne başvuran zehirlenme olgularının değerlendirilmesi. Şişli Etfal Tıp Bülteni. 2005;39(4):41-5.
  • 23. Karcıoğlu Ö, Demirel Y, Esener Z, Ozer I, Salama M. Acil serviste ilaç ile zehirlenmeler: bir yıllık olgu serisi. Türkiye Acil Tıp Dergisi. 2002;2(2):26-33.
  • 24. Biçer S, Sezer S, Çetindağ F, Kesikminare M, Tombulca N, Aydogan G et al. Çocuk acil kliniği 2005 yılı akut zehirlenme olgularının değerlendirilmesi. Marmara Medical Journal. 2015;20(1):12-20.
  • 25. Akkas M, Coskun F, Ulu N, Sivri B. An epidemiological evaluation of 1098 acute poisoning cases from Turkey. Veterinary and Human Toxicology. 2004;46(4):213–5.
  • 26. Öner N, İnan M, Vatansever Ü, Turan C, Çeltik C, Küçükuğurluoğlu et al. Trakya bölgesinde çocuklarda görülen zehirlenmeler. Türk Ped Arş. 2004;39(1):25-30.
  • 27. Kondolot M, Akyıldız B, Görözen F, Kutoğlu S, Patıroğlu T. Çocuk acil servisine getirilen zehirlenme olgularının değerlendirilmesi. Çocuk Sağ ve Hastalıkları Dergisi. 2009;52(2):68-74.
Toplam 27 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Konular Sağlık Kurumları Yönetimi
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Oğuzhan Şenses 0000-0003-3793-8337

Serkan Tursun 0000-0003-3354-6360

Ayşegül Alpcan 0000-0001-9447-4263

Yayımlanma Tarihi 31 Aralık 2021
Gönderilme Tarihi 18 Ağustos 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2021

Kaynak Göster

APA Şenses, O., Tursun, S., & Alpcan, A. (2021). ANALYSIS OF POISONING CASES ADMITTED TO THE PEDIATRIC EMERGENCY DEPARTMENT: 5 YEARS OF CLINICAL EXPERIENCE. The Journal of Kırıkkale University Faculty of Medicine, 23(3), 599-606. https://doi.org/10.24938/kutfd.984228
AMA Şenses O, Tursun S, Alpcan A. ANALYSIS OF POISONING CASES ADMITTED TO THE PEDIATRIC EMERGENCY DEPARTMENT: 5 YEARS OF CLINICAL EXPERIENCE. Kırıkkale Üni Tıp Derg. Aralık 2021;23(3):599-606. doi:10.24938/kutfd.984228
Chicago Şenses, Oğuzhan, Serkan Tursun, ve Ayşegül Alpcan. “ANALYSIS OF POISONING CASES ADMITTED TO THE PEDIATRIC EMERGENCY DEPARTMENT: 5 YEARS OF CLINICAL EXPERIENCE”. The Journal of Kırıkkale University Faculty of Medicine 23, sy. 3 (Aralık 2021): 599-606. https://doi.org/10.24938/kutfd.984228.
EndNote Şenses O, Tursun S, Alpcan A (01 Aralık 2021) ANALYSIS OF POISONING CASES ADMITTED TO THE PEDIATRIC EMERGENCY DEPARTMENT: 5 YEARS OF CLINICAL EXPERIENCE. The Journal of Kırıkkale University Faculty of Medicine 23 3 599–606.
IEEE O. Şenses, S. Tursun, ve A. Alpcan, “ANALYSIS OF POISONING CASES ADMITTED TO THE PEDIATRIC EMERGENCY DEPARTMENT: 5 YEARS OF CLINICAL EXPERIENCE”, Kırıkkale Üni Tıp Derg, c. 23, sy. 3, ss. 599–606, 2021, doi: 10.24938/kutfd.984228.
ISNAD Şenses, Oğuzhan vd. “ANALYSIS OF POISONING CASES ADMITTED TO THE PEDIATRIC EMERGENCY DEPARTMENT: 5 YEARS OF CLINICAL EXPERIENCE”. The Journal of Kırıkkale University Faculty of Medicine 23/3 (Aralık 2021), 599-606. https://doi.org/10.24938/kutfd.984228.
JAMA Şenses O, Tursun S, Alpcan A. ANALYSIS OF POISONING CASES ADMITTED TO THE PEDIATRIC EMERGENCY DEPARTMENT: 5 YEARS OF CLINICAL EXPERIENCE. Kırıkkale Üni Tıp Derg. 2021;23:599–606.
MLA Şenses, Oğuzhan vd. “ANALYSIS OF POISONING CASES ADMITTED TO THE PEDIATRIC EMERGENCY DEPARTMENT: 5 YEARS OF CLINICAL EXPERIENCE”. The Journal of Kırıkkale University Faculty of Medicine, c. 23, sy. 3, 2021, ss. 599-06, doi:10.24938/kutfd.984228.
Vancouver Şenses O, Tursun S, Alpcan A. ANALYSIS OF POISONING CASES ADMITTED TO THE PEDIATRIC EMERGENCY DEPARTMENT: 5 YEARS OF CLINICAL EXPERIENCE. Kırıkkale Üni Tıp Derg. 2021;23(3):599-606.

Bu Dergi, Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Yayınıdır.