Amaç: Günümüzde cerrahi malzeme
çeşitliliğine rağmen bazı dokuların kapatılmasında dayanıklılık yanında
esnekliği de olan yeni sütür materyallerine ihtiyaç duyulmaktadır. Özellikle
sternum gibi sürekli harekete maruz kalan kemiklerin sütürasyonunda kullanılan
paslanmaz çelik sütür materyalleri yeterli sağlamlığı sağlasa bile, bu mikro
hareketler nedeniyle kemik doku hasar görebilmekte ve hatta sütürün kendisi de
kopabilmektedir. Polyester lifler, polietilen materyaller ve bunların
kompozisyonu, sağlam ve elasto-plastik yapıları sayesinde aşırı gerilmeye
uğradığında verdiği esneme cevabıyla hem kendine hem de kemik dokuya zarar
vermeden doku bütünlüğünü devam ettirebilecek bir sütür materyali olabilir.
Daha önce biyomekanik karakteristiğini incelediğimiz bu materyalin
biyouyumluluğunu göstermek için bu ön çalışma yapıldı.
Gereç ve Yöntem:
300-350 gr ağırlığındaki 8 erkek Wistar Albino ratın karın ön duvarına 1 cm
uzunlukta monofilament paslanmaz çelik tel, multifilaman paslamaz çelik halat,
kompozit polyester/polietilen bant, paslanmaz çelik bant parçaları 2’şer cm
arayla 4 ayrı alanda subkutan dokuya yerleştirildi. Ayrıca kontrol grubu olarak
müdahalesiz 3 rat kullanıldı. İki hafta sonra ratlar kan aspirasyonuyla
sakrifiye edildikten sonra sütürleri içerecek şekilde cilt ve cilt altı doku
tam kat örneklendi. Doku tamir yanıtı, histopatolojik olarak, fibrozis, histiyositik
reaksiyon, vaskülarizasyonve granülositik reaksiyon açısından, 0 ile 3 arasında
semikantitatif olarak skorlandırıldı. Elde edilen veriler
Mann-Whitney U testi ile değerlendirildi.
Bulgular: Kontrol grubu dahil edilerek yapılan
histopatolojik sonuçların karşılaştırılmasında gruplar arası anlamlı fark
olduğu ve bu farkın kontrol grubundan kaynaklandığı görüldü. İnflamatuar yanıt
parametreleri tüm gruplarda benzer bulundu.
Sonuç: Özellikle
güncel kompozit malzemelerin cerrahinin pek çok alanında kullanılması bu
materyallerin biyouyumluluğunun incelenmesini zaruri kılar. Bizim çalışmamızda
da polietilen-polyester kompozit materyal zaten kullanımda olan diğer sternum
kapama materyallerine benzer oranda doku cevabına neden olmuştur.
Polietilen polyester sternum çelik halat çelik tel çelik bant çelik bant
Objective: Despite the diversity of
surgical materials today, new suture materials are needed for durability and
flexibility in closing some special wounds. When stainless steel suture
material is used in the suturing of the bones, especially the sternum, it can
cause bone tissue damage due to micro movements and even the suture itself can
break off. Polyester fibers, polyethylene materials and their composite forms
can be used as a suture material that can sustain tissue integrity in response
to stretching without damaging itself as well as the bone tissue due to
over-stretching and their robust and elasto-plastic construction. This
preliminary study was conducted to demonstrate the biocompatibility of polyethylene/polyester
composite material,
whose biomechanical characteristics we had previously examined.
Material and
Methods: Steel-wire, steel-cable,
composite polyester / polyethylene band, stainless steel band were placed in 4
different subcutaneous tissues at intervals of 2 centimeters on the abdominal
area of 8 male Wistar Albino rats weighing 300-350 gr. In addition, 3 rats
without intervention were used as a control group. After two weeks, the rats
were sacrificed by blood aspiration and the cutaneous and subcutaneous tissue
were sampled in full thickness to contain suture materials. Tissue repair
response was histopathologically scored semiquantitatively for fibrosis,
histiocytic reaction, vascularization and granulocytic reaction. The obtained
data were evaluated by Mann Whitney U test.
Results: There was a significant
difference between groups in the comparison of histopathologic results including
control group and it was seen that this difference was caused by the control
group. Inflammatory response parameters were similar in all groups.
Conclusion: The
examination of the biocompatibility of composite materials is essential as they
are used in many branches of surgery. In our study, the polyethylene-polyester
composite material also caused a tissue response similar to other sternal
closure materials already in use.
Polyethylene polyester sternum stainless steel cable sternal wire sternal steel band
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ağustos 2018 |
Gönderilme Tarihi | 20 Şubat 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 20 Sayı: 2 |
Bu Dergi, Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Yayınıdır.