ÜÇÜNCÜ BASAMAK BİR HASTANEYE BİR YIL İÇİNDE KÜNT TRAVMA NEDENİYLE BAŞVURAN ÇOCUK HASTALARIN İNCELENMESİ

Yıl 2020, Cilt: 22 Sayı: 2, 216 - 224, 31.08.2020

Yasemin Günal

Öz

Amaç: Bu çalışmanın amacı, künt travma nedeniyle hastanemize getirilen bölgemizdeki çocuk hastaların demografik özelliklerini, radyoloji bulguları ve laboratuvar değerleri ile etkilenen organ ya da organlar arasındaki ilişkiyi değerlendirmektir.

Gereç ve Yöntemler: Bir yıllık sürede künt travma nedeniyle başvuran çocuk olguların geriye dönük dosyalarının taranması sonucu çalışma verileri elde edildi. Olgular yaş, cinsiyet, travma şekli, yaralanan vücut bölgesi, radyolojik bulgular, yatış süreleri ve laboratuvar sonuçları ve mortalite oranları açısından değerlendirildi.

Bulgular: Çalışmaya künt travma nedeniyle dahil edilen 0-18 yaş arası 304 çocuktan 188’i (%62) erkek, 116’sı (%38) kızdı. Yaş grupları içerisinde künt travmaya maruz kalma oranı 1-6 yaş aralığında en yüksekti (%36,8). En sık temmuz ve ağustos aylarında başvuru oldu. Yaralanma nedenleri arasında araç içi trafik kazaları ilk sıradaydı ve bunu yüksekten düşme takip etti. Kafa travmasının eşlik ettiği multi-travmalı 6 hasta kaybedildi. Toraks travmaları içinde en sık akciğer kontüzyonu tespit edildi. Pnömotoraks nedeniyle 3 hastaya tüp torakostomi uygulandı. Künt batın travmasında sırasıyla en sık karaciğer, dalak ve böbrek yaralanması izlendi. AST ve ALT yüksekliği ile etkilenen organ ve yaralanmanın ciddiyeti arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmadı (p>0,05). Hastaların takibi sırasında laparotomi ihtiyacı olmadı. Hastaların ortalama yatış süresi 3,26±0,40 gündü (1 –21 gün). Özellikle kafa travması ve toraks travması birlikte olan hastalarda yatış süresinin uzadığı görüldü, ancak istatistiksel olarak anlamlı bir fark izlenmedi (p>0,05).

Sonuç: Çocuk yaş gruplarında künt travmaların oluş nedenleri bölgelere göre farklılıklar göstermektedir ve trafik kazalarının sık görüldüğü bölgelerde çoklu organ yaralanmalı olgulara müdahale edebilecek ileri travma merkezlerine ihtiyaç duyulmaktadır. Künt karın travmalı hastaların yakın takibi gereksiz tanısal girişimler ve eksplorasyonları azaltmakla birlikte bu hastaların yönetimi için daha ileri travma protokollerine ihtiyaç vardır.

Anahtar Kelimeler

Künt travma, çocuk, trafik kazası

Evaluation of Pediatric Patients Admitted to a Tertiary Care Hospital with Blunt Trauma within One Year

Öz

Objective: We evaluated the demographic characteristics, radiological findings, laboratory values and the relationship between the affected organs of pediatric patients with blunt trauma in our region. 

Material and Methods: Data were obtained retrospectively by scanning the files of pediatric patients with blunt trauma within a year. The patients were evaluated in terms of age, gender, type of trauma, injured body area, radiological findings and laboratory results, duration of hospitalization, and mortality rates. 

Results: Of the 304 children aged 0-18 included in the study, 188 (62%) were boys and 116 (38%) were girls. The rate of exposure to blunt trauma was highest in the 1-6 age group (36.8%). The highest admission rates were observed in July and August. In-vehicle traffic accidents were the first among the causes of injuries, followed by falling from a height. Six patients with multi-trauma accompanied by head injury died. Lung contusion was the most common thoracic trauma. Tube thoracostomy was performed in 3 patients due to pneumothorax. Liver, spleen and kidney injuries were observed most frequently in blunt abdominal trauma, respectively. No significant relationship was found between AST and ALT and the severity of the affected organ and injury (p>0.05). No laparotomy was needed during the follow-up. The average length of hospital stay was 3.26±0.40 days (1–21 days). The length of hospital stay was prolonged, particularly in patients with head and thoracic trauma, but no significant difference was observed (p>0.05).

Conclusion: The reasons for the blunt trauma in pediatric age groups differ according to the regions, and in areas where traffic accidents are common, advanced trauma centers are needed in order to treat such patients with multiple organ injuries. Although close monitoring of blunt abdominal trauma reduces unnecessary interventions and explorations, further trauma protocols are needed for the management of these patients.

Anahtar Kelimeler

Blunt trauma, children, traffic accident

Kaynakça

• 1. Holmes JF, Sokolove PE, Brant WE, Palchak MJ, Vance CW, Owings JT et al. Identification of children with intra-abdominal injuries after blunt trauma. Ann Emerg Med. 2002;39(5):500-9.
• 2. Cotton BA, Liao JG, Burd RS. The utility of clinical and laboratory data for predicting intraabdominal injury among children. J Trauma. 2005;58(6):1306-7.
• 3. Streck CJ Jr, Jewett BM, Wahlquist AH, Gutierrez PS, Russell WS. Evaluation for intra-abdominal injury in children after blunt torso trauma: can we reduce unnecessary abdominal computed tomography by utilizing a clinical prediction model? J Trauma Acute Care Surg. 2012;73(2):371-6.
• 4. Sayan A, Arıkan A, Okay ST, Arpaz Y, Atacan Ö. Travma ile getirilen hastalarda saptanan ek patolojiler. Çocuk Cerrahisi Dergisi. 2009;23(1):17-23.
• 5. Brook U, Boaz M. Children hospitalized for accidental injuries: Israeli experiences. Patient Educ Couns. 2003;51(2):177-82.
• 6. Drexel S, Azarow K, Jafri MA. Abdominal trauma evaluation for the pediatric surgeon. Surg Clin North Am. 2017;97(1):59-74.
• 7. Eastman AB, Lewis FR Jr, Champion HR, Mattox KL. Regional trauma system design: critical concepts. Am J Surg. 1987;154(1):79-87.
• 8. Tambay G, Satar S, Kozacı N, Açıkalın A, Ay MO, Gülen M et al. Retrospective analysis of pediatric trauma cases admitted to the emergency medicine department. The Journal of Academic Emergency Medicine. 2013;12:8-12.
• 9. Bayrakçı B, Tekşam Ö. Çocuklarda travmaya genel yaklaşım. Katkı Pediatri Dergisi. 2009;31:115-31.
• 10. Lee FA, Hervey AM, Gates C, Stringer B, Berg GM, Harrison PB. Assessing the relationship between BMI and resource utilization in a pediatric trauma population. Hosp Pediatr. 2015;5(7):371-6.
• 11. Öztan MO, Bolova G, Sayan A, Özdemir T, Anıl AB, Elmalı F et al. Comparison of Syrian and Turkish patients with trauma who hospitalized in the pediatric surgery department. J Pediatr Emerg Intensive Care Med. 2019;6:30-4.
• 12. Sieben RL, Leavitt JD, French JH. Falls as childhood accidents: an increasing urban risk. Pediatrics. 1971;47:886-92.
• 13. Ceylan S, Acıkel CH, Dundaroz R, Yasar M, Gulec M, Ozısışık T. Bir eğitim hastanesi acil servisine travma nedeniyle başvuran hastaların sıklığının ve travma özelliklerinin saptanması. Türkiye Klinikleri J Med Sci. 2002;22:156-61.
• 14. Wang MY, Kim KA, Griffith PM, Summers S, McComb JG, Levy ML et al. Injuries from falls in the pediatric population: an analysis of 729 cases. J Pediatr Surg. 2001;36(10):1528-34.
• 15. Serinken M, Özen M. Characteristics of injuries due to traffic accidents in the pediatric age group. Turkish Journal of Trauma & Emergency Surgery. 2011;17(3):243-7.
• 16. Büyükyavuz Bİ, Yavuz S, Savaş Ç, Özgüner İF, Çubukçu SE. Travmalı çocuk hastalara çocuk cerrahisi kliniğinden bakış. Adli Tıp Der. 2006;20(3):12-7.
• 17. Marshall LF, Toole BM, Bowers SA. The National Traumatic Coma Data Bank. Part 2: Patients who talk and deterioate: implications for treatment. J Neurosurg. 1983;59(2):285-8.
• 18. Cooper A, Barlow B, DiScala C, String D. Mortality of truncal injury: the pediatric perspective. J Pediatr Surg. 1994;29(1):33-8.
• 19. Taş M, Guloğlu C, Orak M, Ustundağ M, Aldemir M. Pediatrik travmalı hastalarda mortaliteye etkili faktörler. JAEM. 2012;11:161-6.
• 20. Sever M, Saz EU, Koşargelir M. Bir üçüncü basamak hastane acil servisine başvuran adli nitelikli çocuk hastaların değerlendirilmesi. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 2010;16(3):260-7.
• 21. Akdeniz S, Okur MH, Göya C. Künt karaciğer travmalı hastaların demografik, klinik ve laboratuvar sonuçları: 2006-2016 yıllarının retrospektif incelemesi. Dicle Tıp Dergisi. 2020;47(2):366-76.
• 22. Bostancı I, Sarıoğlu A, Cinbiş M, Bedir E, Herek Ö, Akşit MA. An epidemiologic study of the child trauma, admitted to the children’s emergency center. Ulus Travma Acil Cerrahi Derg. 1998;4(4):261-4.
• 23. Ateşçelik M, Gürger M. Acil servise künt travma ile başvuran hastaların incelenmesi. Fırat Tıp Derg. 2013;18(2):103-8.
• 24. Haider AH, Crompton JG, Oyetunji T, Risucci D, DiRusso S, Basdag H et al. Mechanism of injury predicts case fatality and functional outcomes in pediatric trauma patients: the case for its use in trauma outcomes studies. J Pediatr Surg. 2011;46(8):1557-63.
• 25. Arslan S, Güzel M, Turan C, Doğanay S, Doğan AB, Aslan A. Management and treatment of liver injury in children. Ulus Travma Acil Cerr Derg. 2014;20(1):45-50.
• 26. Taylor GA, Sivit CJ. Posttraumatic peritoneal fluid: is it a reliable indicator of intraabdominal injury in children? J Pediatr Surg. 1995;30(12):1644-8.
• 27. Sola JE, Cheung MC, Yang R, Koslow S, Lanuti E, Seaver C et al. Pediatric FAST and elevated liver transaminases: an effective screening tool in blunt abdominal trauma. J Surg Res. 2009;157(1):103-7.
• 28. Benya EC, Lim-Dunham JE, Landrum O, Statter M. Abdominal sonography in examination of children with blunt abdominal trauma. AJR Am J Roentgenol. 2000;174(6):1613-6.
• 29. Rathaus V, Zissin R, Werner M, Erez I, Shapiro M, Grunebaum M et al. Minimal pelvic fluid in blunt abdominal trauma in children: the significance of this sonographic finding. J Pediatr Surg. 2001;36(9):1387-9
• 30. Gaines BA. Intra-abdominal solid organ injury in children: diagnosis and treatment. J Trauma. 2009;67(2 Suppl):135-9.
• 31. Fenton SJ, Hansen KW, Meyers RL, Vargo DJ, White KS, Firth SD et al. CT scan and the pediatric trauma patient-are we overdoing it? J Pediatr Surg. 2004;39(12):1877-81.
• 32. van Schuppen J, Olthof DC, Wilde JC, Beenen LF, van Rijn RR, Goslings JC. Diagnostic accuracy of a step-up imaging strategy in pediatric patients with blunt abdominal trauma. Eur J Radiol. 2014;83(1):206-11.
• 33. Christiano JG, Tummers M, Kennedy A. Clinical significance of isolated intraperitoneal fluid on computed tomography in pediatric blunt abdominal trauma. J Pediatr Surg. 2009;44(6):1242-8.