Evaluation Of Poisoning Cases in The Emergency Department

Yıl 2023, , 563 - 573, 31.12.2023

Selen Büyükçavuşoğlu , Yavuz Osman Birdane

https://doi.org/10.30607/kvj.1373684

Öz

The aim of this study was to evaluate the demografic characterictics and compare results with the literatüre, referring the cases of intoxication admitted to the Uşak University Medical Faculty Education and Research Hospital. 1027 cases with the diagnosis of intoxication between the years 2015-2017 were evaluated in the terms of age, gender, the month they applied, season, place of residence, type of poisoning, type of medication, treatment methods, duration of hospital stay whether or not antidots were used. In this study, 1027 patients with the diagnosis of intoxication were examined. Of the 1027 patients, 583 were female (56.8%) and 444 were were male (43.2%). The most common cases of poisoning were found in the 21-30 age group. Most cases of poisoning occured in spring. The months with the highest number of intoxications are May and April. In May, 10.9% and in April, 9.4% respectively. Of the 1027 cases, 673 were referred from the city center (65.5%), 205 from the village (20%) and 149 from the district (14.5%). Most applications were observed between 19,00-24,00. 58.4% of poisonings were caused by drugs. 40% of the cases were accidents and 60% were suicides. 61.9% of all suicide cases were female and 38.1% were male. As a result, in young children and the elderly, accidental poisoning is observed, but at young ages, especially suicidal drugs are seen. In order to prevent and treat intoxication, it is important to define the epidemiological data of each community by making such studies in societies.

Anahtar Kelimeler

Emergency department, Antidote, Treatment, İntoxication

Etik Beyan

AKÜ Sağlık Bilimleri Bilimsel Araştırma Yayın Etik Kurulu'nun 2018/05 karar no'su ile çalışma onayı alınmıştır

Destekleyen Kurum

Afyon Kocatepe Üniversitesi

Proje Numarası

18.SAĞ.BiL.31

Teşekkür

Afyon Kocatepe Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Koordinasyon Birimi tarafından çalışmamıza 18.SAĞ.BiL.31 proje numarası ile desteklerinden dolayı teşekkür ederiz.

Acil Servise Gelen Zehirlenme Vakalarının Değerlendirilmesi

Öz

Uşak Üniversitesi Tıp Fakültesi Eğitim Araştırma Hastanesi Acil Servisine başvuran zehirlenme olguları ile ilgili demografik özellikleri değerlendirmek ve literatürle karşılaştırmak amacıyla yapılan bu çalışmada 2015-2017 yılları arasında zehirlenme tanısıyla başvuran 1027 olgu yaş, cinsiyet, başvurdukları ay, mevsim, yerleşim yerleri, zehirlenme tipi, alınan ilaç türü, uygulanan tedavi yöntemleri, hastanede yatış süreleri, antidot kullanıp kullanılmadığı gibi demografik özellikleri bakımından değerlendirildi. Çalışmada zehirlenme tanısıyla başvuru yapan 1027 hasta incelenmiştir. 583’ü kadın (%56,8), 444’ünün (%43,2) erkek olduğu görülmüştür. En sık zehirlenme vakasına 21-30 yaş grubunda rastlanmıştır. Zehirlenme vakaları en çok ilkbahar mevsiminde görülmüştür. En fazla görüldüğü aylar Mayıs ve Nisan aylarıdır. Mayıs ayında %10,9, nisan ayında %9,4 oranında başvuru olmuştur. Vakaların 673’ü il merkezinden (%65,5), 205 hasta köyden (%20) ve 149 hasta ilçeden (%14,5) başvurmuştur. En çok başvurunun 19.00-24.00 saatleri arasında olduğu görülmüştür. Zehirlenmelerin %58.4’ü ilaç kaynaklı görülmüştür. Olguların %40’ı kaza, %60’ı intihardır. Tüm intihar olgularının %61,9’u kadın ve %38,1’i erkektir. Sonuç olarak bu retrospektif çalışma Türkiye’deki zehirlenme vakalarıyla ilgili yapılan diğer çalışmalarla benzer bulgular göstermektedir. Küçük çocuklarda ve yaşlılarda genel olarak kaza ile zehirlenme görülürken, genç yaşlarda özellikle intihar amaçlı ilaç alımı görülmektedir. Zehirlenmelerin önlenmesi ve tedavisi için toplumlarda bu tarz çalışmaların yapılarak her toplumun epidemiyolojik verilerinin tanımlanması önem taşımaktadır.

Anahtar Kelimeler

Acil servis, Antidot, Tedavi, Zehirlenme

Proje Numarası

18.SAĞ.BiL.31

Kaynakça

• Ayan, M., Başol, N., Karaman, T., Taş, U., & Esen, M. (2012). Zehirlenme İle Acil Servise Gelen Hastaların Retrospektif Değerlendirilmesi, 20 Aylık Calışma. The Journal Of Academıc Emergency Medıcıne, 11, 146-50.
• Barı, M.S., Chakraborty, S.R., Alam, M.H.J, Qayyum, J.A., Hassan, N., & Chowdhury, F.R. (2014). Four-Year Study On Acute Poisoning Cases Admitted To A Tertiary Hospital İn Bangladesh, Emerging Trend Of Poisoning İn Commuters. Asıa Pacıfıc Journal Of Medıcal Toxıcology, 3, 152-6.
• Baydın, A., Akar, H., Karaca, A., Yardan, T., Bayrak, İ., & Baydın M., (2010). Metanol Zehirlenmesinde Bilateral Putaminal Nekroz Ve Ani Körlük. Yoğun Bakım Dergisi, 9(3), 168-172.
• Chen, F., Wen, J.P., Wang, X.P., Lin, Q.M., & Lin, C.J. (2010). Epidemiology And Characteristics Of Acute Poisoning Treated At An Emergency Center. World Journal Of Emergency Medicine, 1(2), 154-156.
• Çetin, N.G., Beydilli, H., & Tomruk, Ö. (2004). Acil Servise Başvuran İntoksikasyon Olgularının Geriye Dönük Analizi. S.D.Ü. Tıp Fakültesi Dergisi, 11(4), 7-9.
• Deniz, T., Kandiş, H., Saygun, M., Büyükkoçak, Ü., Ülger, H., & Karakuş, A. (2009). Kırıkkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servisine Başvuran Zehirlenme Olgularının Analizi. Düzce Tıp Fakültesi Dergisi, 11(2), 15-20.
• Ecevit, Ç., Hızarcıoğlu, M., Gerçek, P. A., Gerçek, H., Kayserili, E., Gülez, P., & Apa, H. (2004). Acil Servise Başvuran Mantar Zehirlenmelerinin Retrospektif Olarak İncelenmesi. ADÜ Tıp Fakültesi Dergisi, 5(3), 11 – 14.
• Erdoğan, N.M.,Uğuz M., & Kaymak, S. (2013). Zile Devlet Hastanesi Acil Servisine Başvuran İntoksikasyon Hastalarının Değerlendirilmesi. Gazi Medical Journal, 24(4), 113-116.
• Ergüven, M., Çakı, S., &Deveci, M. (2004). Mantar Zehirlenmesi, 28 Vakanın Değerlendirilmesi. Çocuk Sağlığı Ve Hastalıkları Dergisi, 47, 249-253.
• Giniş, T., Gürsoy, C., Mısırlıoğlu, E.D., & Kocabaş, C.N. (2014). Sekiz Yıllık Dönemde Karbonmonoksit Zehirlenmelerinin Değerlendirilmesi. Türkiye Çocuk Hastalıkları Dergisi, 2, 55-58.
• Gunnell, D., & Eddleston, M. (2003). Suicide By İntentional İngestion Of Pesticides, A Continuing Tragedy İn Developing Countries. Int J Epidemiol, 32, 902 -909.
• Gürpınar, T., & Aşlrdizer, M. (2006). Zehirlenmelerde Hekim Sorumluluğu. Türkiye Klinikleri J Surg Med Sci, 2(50), 56-62.
• Güven, M. (2004). Organik Fosfor Zehirlenmeleri. Yoğun Bakım Dergisi, 4(2), 113-121.
• Jaıprakash, H., Sarala, N., Venkatarathnamma, P.N., & Kumar, T.N. (2011). Analysis Of Different Types Of Poisoning İn A Tertiary Care Hospital İn Rural South İndia. Food And Chemical Toxicology, 49, 248-250.
• Jailkhani, S.M.K., Naik, J.D., Thakur, M.S., Langare, S.D., &Pandey, V.O. (2014). Retrospective Analysis Of Poisoning Cases Admitted İn A Tertiary Care Hospital. International Journal Of Recent Trends İn Science And Technology, 10(2), 365-368.
• Kadiroğlu, A.K., Yılmaz, Z., Yıldırım, Y., Ebik, B., Yıldırım, S., Oto, F., Ulucan, F., Karakuş, A., Geneş, D., & Yılmaz, M.E. (2013). Güneydoğu Anadolu Bölgesindeki Bir Üniversite Hastanesinde Akut İlaç Zehirlenmesi Olan Hastaların Özellikleri Ve Klinik Sonuçlarının Değerlendirilmesi. Düzce Tıp Dergisi, 15(2), 38-40.
• Kandiş, H., Katırcı, Y., & Karapolat, B. (2009). Karbonmonoksit Zehirlenmesi. Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, 11(3), 54-60.
• Karaman, K., Avcil, M., Kantekin, B., Özlüer, Y. E., Yaşar, H. E., Avcil, S., & Kapçı, M. (2016). Acil Servise Kabul Edilen Parasetamol İntoksikasyon Olgularının Geriye Dönük İncelenmesi. Meandros Medical Journal, 17, 11-6.
• Katı, İ., Silay, E., Tekin, M., Tomak, Y., & Dilek, İ. (2004). Reanimasyon Ünitemizdeki Erişkin Zehirlenme Olgularının İncelenmesi. Van Tıp Dergisi, 11(3), 81-84.
• Kaya, S., Kararmaz, A., Karaman, H., & Turhanoğlu, S. (2006). Yoğun Bakımımızdaki Zehirlenme Olgularının Geriye Dönük Analizi. Dicle Tıp Dergisi, 33(4), 242-244.
• Keleş. A., Demircan, A., Aygencel, G., Karamercan, A., & Turanlı, S. (2003). Gazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Acil Servise Başvuran Zehirlenme Olgularının Geriye Dönük Analizi. Akademik Acil Tıp Dergisi, 1, 39-42.
• Kendirci, H.N.P., Çolakoğlu, E.Y., Hızlı, Ş., Koçak, M., Saylam, E., Polat, E., & Yılmaz, G. (2011). Hastanemiz Çocuk Acil Servisine Başvuran Zehirlenme Olgularının Değerlendirilmesi. Türkiye Çocuk Hast. Derg, 5(1), 29-35.
• Keskin, R., Yorulmaz, C., Yavuz, M.S., & Aşırdizer, M. (2001). Zehirlenme Olgularında Hayati Tehlike Kararı İçin Glasgow Koma Skalasının Kullanımı. Adli Tıp Bülteni, 6(1), 8-13.
• Kıyan, S., Özsaraç, M., Ersel, M.,Yürüktümen, A., Karahallı, E., Özçete, E., & Çevrim, Ö. (2009). Akut Zehirlenme Hastalarının İki Yıllık Değerlendirilmesi. Türkiye Acil Tıp Dergisi, 9(1), 24-30.
• Koçak, A., Şenol, E., Kök, H. O., & Aktaş, E.Ö. (2005). Organofosfat (Tamaron) Zehirlenmesi Sonrasında Gelisen Nöropati. Turkiye Klinikleri J Foren Med, 2(3), 109-111.
• Kol, İ. Ö., Düger, C., & Gönüllü, M. (2004). Yoğun Bakımda Tedavi Edilen Mantar İntoksikasyonu Olgularının Değerlendirilmesi. C. Ü. Tıp Fakültesi Dergisi, 26(3), 119–122.
• Koylu, R., Dundar, Z.D., Koylu, O., Akıncı, E., Akilli , N.B., Gonen, M.O., & Cander, B. (2014). The Experiences İn A Toxicology Unit, A Review Of 623 Cases. J Clin Med Res, 6(1), 59-65.
• Kumar, S.V., Venkateswarlu, B., Sasikala, M., & Kumar, G.V. (2010). A Study On Poisoning Cases İn A Tertiary Care Hospital. Journal Of Natural Science, Biology And Medicine, 1(1), 35-38.
• Öntürk, A.Y., & Uçar, B. (2003). Eskişehir Bölgesinde Çocukluk Çağ Zehirlenmelerinin Retrospektif Değerlendirilmesi. Çocuk Sağlığı Ve Hastalıkları Dergisi, 46, 103-113.
• Özayar. E., Değerli, S., Güleç, H., Şahin, Ş., & Dereli, N. (2011). Yoğun Bakıma Kabul Edilen Zehirlenme Olgularının Retrospektif Analizi. Yoğun Bakım Dergisi, 3, 59-62.
• Sawalha, Af., Sweileh, Wm., Tufaha, Mt., & Al-Jabi, Dy. (2010). Analysis Of The Pattern Of Acute Poisoning İn Patients Admitted To A Governmental Hospital İn Palestine. Basic & Clinical Pharmacology & Toxicology, 107, 914–918.
• Singh, DP., & Aacharya, RP. (2006). Pattern Of Poisoning Cases İn Bir Hospital. Journal Of Institute Of Medicine, 28(1), 3-6.
• Srivastava, A., Peshin, S.S., Kaleekal, T., & Gupta, S.K. (2005). An Epidemiological Study Ofpoisoning Cases Reported To The National Poisons Information Centre, All India Institute Of Medical Sciences, New Delhi. Human&Experimental Toxicology, 24, 279 – 285.
• Şen, A., & Orak, M. (2015). Salisilik Asit Zehirlenmeleri. Derman Tıbbi Yayıncılık, Sy. 341.
• Tomruk, Ö., Öğüt, S., & Çetin, N. (2009). Acil Servise Başvuran Pestisit Zehirlenmelerinin Değerlendirilmesi. Akademik Acil Tıp Dergisi, 8(4), 34-35.
• Tountas, C., Sotiropoulos, A., Skliros, S.A., Kotsini, V., Peppas, T.A., Tamvakos, E., & Pappas, S. (2001). Voluntary Self-Poisoning As A Cause Of Admission To A Tertiary Hospital İnternal Medicine Clinic İn Piraeus, Greece Within A Year. Bmc Psychiatry, 1(4), 1-4.
• Tunçok, Y. & Kalyoncu, N.İ. (2007). T.C Sağlık Bakanlığı Birinci Basamağa Yönelik Zehirlenmeler Tanı Ve Tedavi Rehberleri, Ankara. Sy. 1.
• Vapur, G. (2010). 2006-2008 Yılları Arasında Edirne İli Devlet Hastanelerinde Acil Servise Başvuran İntoksikasyon Olgularının İncelenmesi, , Trakya Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Yüksek Lisans Tezi
• Weir, P., & Ardagh, M. (1998). The Epidemiology Of Deliberate Self Poisoning Presenting To Christchurch Hospital Emergency Department. The New Zealand Medical Journal, 111(1063), 127-29.
• Yeşil, O., Akoğlu, H., Onur, Ö., & Güneysel, Ö. (2008). Acil Servise Başvuran Zehirlenme Olgularının Geriye Dönük Analizi. Marmara Medical Journal, 21(1), 26-32.
• Yılmaz, A., Güven, F.M., Korkmaz, İ., & Karabulut, S. (2006). Acil Serviste Akut Zehirlenmelerin Retrospektif Analizi. C. Ü. Tıp Fakültesi Dergisi, 28 (1), 21–26.
• Yılmaz, Y., İnal, F.Y., Toptaş, M., Gürelik, B., & Erşan, İ. (2013). Sivas Numune Hastanesine Başvuran İntoksikasyon Olgularının Geriye Dönük Değerlendirilmesi. Haseki Tıp Bülteni, Sy. 178-180.
• Zeren, C., Karakuş, A., Çelik, M.M., Arıca, V.,Tutanç, M., & Arslan, M.M. (2012). Evaluation Of Intoxication Cases Applying To The Emergency Department Of Medical School Hospital. The Journal Of Academic Emergency Medicine, 11, 31-4.