Tie-in Configuration Applications in The Fractures of Extremity Long Bones in Cat

Yıl 2019, , 370 - 377, 31.12.2019

Mehmet Sağlam , Sara Khoushnahad Murat Çalışkan

https://doi.org/10.30607/kvj.562808

Öz

The aim of this study
to compare clinical examination and radiographical evaluations of Tie-in
configurations in clinical cases which is indicated and results of cats long
extremity fractures. The study material consisted of 23 cats of different
breed, age and gender, who were fractured in extremity long bones as a result
of clinical and radiographic examinations brought with
the complaint of not being able to use the front or hind limbs. The tie-in
configuration was applied in 2 humerus, 15 femur, 4 tibia, 1 femur and tibia
and 1 humerus and femur fractures (total; 3 humerus, 17 femur, 5 tibia).
Postoperative 10,21,30,45^th days clinical and radiographical
examinations of cases performed. 
Modified Tie-in external fixator removed at 45-60^th days
after the operation. Followed up 22 cases recovered without any problems and
one case did not result in functional recovery after infection of the operation
site. In conclusion, it was declined that the Tie-in configuration method is
succesful to stabilize the fracture line of long bone fractures during
reduction of fracture bone fragments in the cats.

Anahtar Kelimeler

Cat, external fixator, fracture, Tie-in, treatment.

Kedilerde Ekstremite Uzun Kemiklerinin Kırıklarında Tie-in Konfigürasyon Uygulamaları

Öz

Bu çalışmada,
kedilerde karşılaşılan ekstremite uzun kemiklerinin kırıklarında klinik
olgularda endike olduğu durumlarda Tie-in konfigürasyonunun sağaltım
uygulamaları ile sonuçlarının klinik ve radyolojik değerlendirmelerinin
yapılması ve aktarılması amaçlanmıştır. Çalışma
materyalini ön veya arka ekstremitelerini kullanamama şikâyeti ile getirilen,
klinik ve radyografik muayeneler sonucunda ekstremite uzun kemiklerinde kırık
belirlenen değişik ırk, yaş ve cinsiyetteki toplam 23 kedi oluşturdu. Akrilik
ile modifiye Tie-in konfigürasyonu 2 humerus, 15 femur, 4 tibia, 1 femur ile
tibia ve 1 humerus ile femur’da belirlenen kırıkların (toplam; 3 humerus, 17
femur, 5 tibia) sağaltımında uygulanmıştır. Postoperatif dönemde, olguların 10,
21, 30 ve 45. günlerinde klinik ve radyografik kontrolleri yapıldı. Modifiye
Tie-in eksternal fiksatör apareyi 45-60. günlerde uzaklaştırıldı. İzlenen
olgulardan 22 olguda herhangi bir sorun olmaksızın iyileşme sağlanırken, 1
olguda da operasyon bölgesinde gelişen enfeksiyon nedeniyle klinik fonksiyonel
iyileşme sağlanamadı. Tie-in konfigürasyon
yönteminin kedilerde ekstremite uzun kemik kırıklarında kırık fragmentlerinin
redüksiyonu sonrasında stabilizasyonunu sağlamada uygun olduğu ve kırık
sağaltımının başarıyla sonuçlandırabileceği belirlenmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Eksternal fiksatör, kedi, kırık, sağaltım, Tie-in

Kaynakça

• Beale B. Orthopedic Clinical Techniques Femur Fracture Repair. Clin Tech Small Anim Pract, Elsevier Inc., 2004; 19: 134-150.
• Bilgili H, Olcay B. İlizarov’un sirküler eksternal fiksasyon sistemi. Bölüm 1. Sistemin tarihçesi, bölümleri, endikasyonları ve prensipleri. Veteriner Cerrahi Dergisi, 1998; 4(3-4): 62-66.
• Bilgili H, Gül Sancak İ, Ulusan S, Özdemir Ö. Treatment of tibial fractures in seven cats using circular external skeletal fixation. Ankara Üniv Vet Fak Derg, 2014; 61: 173-178.
• Çam R. Eksternal Fiksatörlü Hastaların Uzun Süreli Bakım ve İzlenmelerinin Komplikasyonlara Etkisi. Doktora Tezi, Ege Üniversitesi, Cerrahi Hastalıkları Hemşireliği Anabilim Dalı, İzmir, 2008.
• Krause KH, Toombs JP, Ness MG. Basics of External Fixation, External Fixation in Small Animal Practice. Blackwell Science ltd, A Blackwell Publishing Company, 2003; chapter 1 p.: 5-15, chapter 6 p.: 43-52, chapter 8 p.:61-68, chapter 12 p.: 88-99.
• Palmer RH. Biological Osteosynthesis. Vet. Clinic. North Am. Small Anim. Prac., 1999; 29(5): 1171-1158.
• Sağlam M, Çağatay S, Khoushnahad S. A modification of Tie-in external fixation technique via acrylic in small animals. 26th International Scientific Conference, 2-3 June 2016, Stara Zagora-Bulgaria, Volume VI, Number 5: Veterinary Medicine, Animal Studies, 2016; 1-8.
• Sağlam M, Kendir B. Kedilerde karşılaşılan humerus kırıkları ve sağaltım sonuçlarının klinik olarak değerlendirilmesi. Vet Hekim Der Derg, 2012; 83(1): 65-72.
• Süer C, Sağlam M. Köpeklerde Arka Ekstremite Travmatik Lezyonlarının Dağılımı ve Sağaltımı Üzerine Klinik Çalışmalar. Ankara Üniv Vet Fak Dergi, 2006; 53: 15-23.
• Tobias KM, Johnston SA. Veterinary Surgery Small Animal. 2- volume set, Elsevier Inc, Saunders, 2012; chapter 44 p.: 1714-1751.
• White DT, Bronson DG, Welch RD. A Mechanical Comparison of Veterinary Linear External Fixation Systems. Veterinary Surgery, 2003; 32(6): 507-514.
• Yeşilören M. Kedilerde Karşılaşılan Ekstremite Uzun Kemiklerinin Kırıklarında Modifiye Eksternal Fiksatör Kullanımıyla Sağıltım Sonuçlarının Klinik Ve Radiyolojik Değerlendirilmesi. Tezli Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi, Cerrahi Anabilim Dalı, Ankara, 2011.