Determination of Production Characteristics of Akkaraman, Daglic, Chios and Awassi sheep inthe conditions of Afyon Province

Yıl 2002, Cilt: 42 Sayı: 2, 29 - 36, 01.12.2002

Mustafa Tekerli Mustafa Gündoğan Zehra Akıncı Abdülkadir Akcan

Öz

This study is the first part of an investigation aiming to reveal the possibilities of benefits from the Akaraman, Daglic, Chios and Awassi breeds for new high yielding genotype adopted to Afyon conditions by determination of production characteristics of these native breeds in this province. The study was carried on the 25 Akkaraman, 26 Daglic, 20 Chios, and 21 Awassi sheep maintained at the Afyon Kocatepe University Research Farm during the period 1998 to 2001. The parturition rates were 80, 100, 88.89% for Akkaraman; 60, 93.75, 76.19 % for Daglic; 86.6, 77.78, 61.54% for Chios; 100, 100, 94.44% for Awassi between 1999 and 2001 years the study conducted. The litter size were also found to be 1.33, 1.33, 1.38; 1.00, 1.06, 1.31; 1.46, 2.14, 2.50; 1.20, 1.08, 1.47 respectively. The survival rates for first and third months of age in all lambs and for sixth and twelveth month of age in only females were 100, 100, 100, 100% for Akkaraman, 96.55, 96.55, 94.11, 94.11% for Daglic, 71.43, 71.43, 68.42, 68.42% for Chios, 96.55, 89.66, 100, 100% for Awassi. While the adaptability levels for fertility and survival rate in Chios were medium, the Akkaraman and Awassi breeds well adapted the region under the enough feeding and care conditions, and the conclusion that the fertility traits of these three breeds could be used during developing a new genotype were reached

Anahtar Kelimeler

Akkaraman, Daglic, Chios, Awassi, fertility, survival rate

AKKARAMAN, DAĞLIÇ, SAKIZ VE İVESİ KOYUNLARININ AFYON KOŞULLARINDAKİ VERİM ÖZELLİKLERİNİN BELİRLENMESİ

Öz

Bu çalışma Afyon koşullarında Akkaraman, Dağlıç, Sakız ve İvesi koyunlarının verim özelliklerinin belirlenmesi amacıyla yapılan bir araştırmanın birinci bölümüdür. Bu bölümde döl verimi ve yaşama gücü özellikleri incelenmiştir. Araştırma Afyon Kocatepe Üniversitesi Rektörlüğü Araştırma ve Uygulama Çiftliğinde 1998-2001 yılları arasında yetiştirilen 25 baş Akkaraman, 26 baş Dağlıç, 20 baş Sakız ve 21 baş İvesi olmak üzere toplam 92 baş koyun üzerinde yürütülmüştür. Doğum oranı 1999, 2000 ve 2001 yıllarında Akkaramanlarda %80, 100, 88.89; Dağlıçlarda %60, 93.75, 76.19; Sakızlarda %86.6, 77.78, 61.54 ve İvesilerde %100, 100, 94.44 olarak bulunmuştur. Yine aynı yıllarda bir doğumdaki ortalama kuzu sayısı Akkaramanlarda 1.33, 1.33, 1.38; Dağlıçlarda 1.00, 1.06, 1.31; Sakızlarda 1.46, 2.14, 2.50 ve İvesilerde 1.2, 1.08 ve 1.47 olarak hesaplanmıştır. Birinci ve üçüncü aylarda tüm kuzular, altıncı ay ve bir yaşta ise sadece dişilerde yaşama gücü Akkaramanlarda %100,100, 100, 100; Dağlıçlarda %96.55, 96.55, 94.11, 94.11; Sakızlarda %71.43, 71.43, 68.42, 68.42 ve İvesilerde %96.55, 89.66, 100 ve 100 bulunmuştur. Sonuç olarak, döl verimi ve yaşama gücü yönünden bölgeye adaptasyon düzeyinin Sakızlarda orta, Akkaraman ve İvesilerde iyi olduğu ve yeni genotipler geliştirirken bu ırkların döl verimi özelliklerinden yararlanılabileceği kanaatine varılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Akkaraman, Dağlıç, Sakız, İvesi, döl verimi, yaşama gücü