İslam Medeniyetinde Kur’ân-ı Kerîm’in nüzulü ve akabinde kitap haline getirilmesi yazının ve kitap sanatlarının gelişimi açısından oldukça önem arz etmektedir. Yazının sanat boyutuna ulaşması, yazıyı süslemek ve muhafaza etmek hasebiyle etrafında başka sanatların da zuhur etmesine yol açmıştır. Tezhip, ebru ve cilt sanatı başlıca söyleyebileceğimiz örneklerdendir. Bu minvalde meydana gelen yazma eserlerin birçok nüshası sanat eseri değeri taşımaktadır. Kutsal kitaba verilen kıymet ve saygı çerçevesinde seçili ayet ve sureler zaman içerisinde hem tek bir nüsha hem de dua mecmuaları olarak farklı şekillerde yazılarak En’am-ı Şerif, Evrad-ı Şerif ve Delâʾil-i Ḫayrât, gibi yazma eserlerin oluşmasına sebep olmuştur. Geçmişten itibaren birçok hattat tarafından yazılmış olan bu eserler günümüzde özel ve kişisel koleksiyonlarda, müze ve arşivlerde muhafaza edilmektedir. Henüz gün yüzüne çıkarılmamış, amaç ve işlevi bakımından hiçbir araştırmaya tabi tutulmamış çoğu eser zikrettiğimiz alanların vitrin ve raflarında incelenmeyi beklemektedir. Bu makalede, Sabancı Üniversitesi Sakıp Sabancı Müzesi Kitap ve Hat Koleksiyonunda mevcut olan Hattat Mehmet Şakir’e ait bir En’am-ı Şerifi (Env. Nr:101-0183), sanatlı el yazmaları ve muhtevası açısından inceleyerek, eser üzerinden bu dua mecmuları tanıtılmaya çalışılmıştır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Ocak 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Sayı: 5 |