Öz
28 Şubat sürecinde yürürlüğe sokulan sekiz yıllık kesintisiz zorunlu eğitime alternatif olarak sunulan 12 yıllık kademeli eğitim sistemi, kuşkusuz 2012 yılının en çok konuşulan gündemlerinden biriydi. 4+4+4 yeni eğitim modeli Cumhurbaşkanı’nın onayıyla yürürlüğe girdi ancak yeni model üzerine yapılan tartışmalar hâlâ devam ediyor. Bilindiği gibi bu süreçte kimileri 8 yıllık kesintisiz eğitimin yerine 4+4+4 şeklinde kademelendirilen sistemi önemli bir adım olarak görürken kimileri de bu yasayı siyasî bularak bunun bir intikam duygusuyla çıkarıldığını iddia etti. Tartışmalara sendikaların yanı sıra siyaset ve medya dünyası da katıldı. Ne var ki yapılan tartışmalara mevcut eğitim sisteminin temel sorunları, eğitim-ideoloji ilişkisi, eğitimde devlet tekeli ve eskiden kalma birtakım kanun, yönetmelik ve uygulamalar vs. dâhil edilemedi. Zorunlu eğitim meselesi, bunlardan bağımsız olarak daha çok teknik bir düzlemde ele alındı. Tartışmalar 8 yıllık kesintisiz eğitim modeli ile buna alternatif 12 yıllık kademeli eğitim modelinin birbiriyle kıyasına dönük tartışmalardı. Oysa “zorunlu ve ücretsiz eğitim” meselesi her şeyden evvel “devletçi eğitim sistemi” çevresinde ele alınıp değerlendirilmeyi hak ediyor. Bu bakımdan sorgulamaya öncelikle ulus-devletçi sistemlerin eğitimi neden zorunlu ve ücretsiz bir faaliyet olarak sundukları meselesinden başlamamız gerekmektedir.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Research Article |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2012 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Sayı: 67 |