A Sonderweg from Destruction to Absolute War: Political Theology of Carl Schmitt

Yıl 2022, Sayı: 105, 83 - 106, 23.03.2022

İbrahim Sarıtaş

https://doi.org/10.36484/liberal.1067713

Öz

Theology, which had a strong political sphere from the ancient period to the nation state, has gradually weakened during the secular era established by the Enlightenment and the French Revolution. Although political theology is expressed in a conservative ideology on an opposing ground in Germany, its inability to become dominant persists until the modernity crisis. Carl Schmitt recognizes the crisis during this process and believes it is a reflection of the paradigm in which theology is excluded from the political one. He regards political theology as the solution to
this crisis, which he intends to reconstruct by reviving the values represented by the Roman Catholic Church within the political one, and thus he transforms modern political concepts into a transcendent structure, precisely within the revolutionary conservative sentiment. This research examines the historical course of political theology in Germany, taking into account revolutionary conservatism, and the foundations on which Schmitt built his theology.

Anahtar Kelimeler

Enlightenment, Secularization, Modernism, Carl Schmitt, Political Theology, State, Revolutionary Conservatism, Catholic Church

Yıkımdan Mutlak Savaşa Bir Sonderweg: Carl Schmitt’in Politik Teolojisi

Öz

Antik dönemden ulus devlete kadar güçlü bir politik mecra bulan teoloji, Aydınlanma ve Fransız Devrimi’nin inşa ettiği seküler dönemde giderek zayıflar. Her ne kadar politik teoloji Almanya’da muhalif bir zeminde muhafazakâr ideoloji içerisinde dillendirilse de, muktedir olamama durumu modernin yaşadığı kriz anına kadar devam eder. Bu süreçte Carl Schmitt bu krizi fark eder ve bunu teolojinin politik olandan dışlandığı paradigmanın yansımaları olduğunu düşünür. Roma Katolik Kilisesi’nin temsil ettiği değerleri politik olan içerisinde yeniden ihya ederek inşa etmeyi düşündüğü politik teolojiyi bu krizin çözümü olarak görür ve bu doğrultuda devrimci muhafazakâr hissiyatın tam içerisinde modernin politik kavramlarını aşkın bir yapıya kavuşturur. Bu çalışma, bu bağlamda, Almanya özelinde politik teolojinin tarihsel seyrini ve Schmitt’in kendi teolojisini hangi temeller üzerine kurduğunu devrimci muhafazakârlığı göz önünde bulundurarak araştırmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Aydınlanma, Devlet, Modernizm, Aydınlanma, Sekülerleşme, Modernizm, Carl Schmitt, Politik Teoloji, Devlet, Devrimci Muhafazakârlık, Katolik Kilise

Kaynakça

• ASSMANN, J. (2003). Monotheismus als Politische Theologie, Politische Theologie-Formen und Funktionenn im 20. Jahrhundert (Studien zu Judentum und Christentum), Hürgen Brokof, Jürgen Fohrmann(ed.), Paderborn, 13-27.
• BİEHLER, B. (2006) Theologische Elemente in Carl Schmitts politischer Philosophie und in seinem Verständnis von "Land" und "Meer". Leviathan : Berliner Zeitschrift für Sozialwissenschaft, 34 (3). 400-418.
• CIPRIANI, R. (2011). Din Sosyolojisi: Tarihi ve Teoriler, Çev.Ali Coşkun. İstanbul: Rağbet Yayınlar.
• COMTE, A. (2001), Pozitif Felsefe Kursları. Çev. E. Ataçay, İstanbul: Sosyal Yayınları.
• ÇELEBİ, A. (2001). “Kuraldışı Durumlarda Karar Vermek: Carl Schmitt ve Walter Benjamin Üzerine Bir İnceleme”. Defter, 42. Sayı, Kış.
• ÇINAR, A. (2006). "Politik Teoloji", Uludağ Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, c. 15, sayı. 2, 1 20.
• DEVECİ, Cem.(2002). “Faşizmin Yorumsanması ya da Carl Schmitt’in Saf Siyaset Kuramı”, içinde. Liberalizm, Devlet ve Hegemonya, ed. Fuat Keyman, 32-87. İstanbul: Everest Yayınları.
• DILLON, M. (2013) “Modern Çağın Siyasi Meşruiyeti”, Dîvân Disiplinlerarası Çalışmalar Dergisi, cilt 18 sayı, 65-86.
• GRAY, P.W.(2017). “Political theology and the theology of poitics: Carl Schmitt and Medieval Christian politicak thought”. Humanitas, 20(1-2), 175-200.
• HABERMAS, J. (1987). “Die Schrecken der Autonomie, Carl Schmitt auf Englisch”, in: Jürgen Habermas, Eine Art Schadenabwicklung, Frankfurt.
• HARWICH, W.D. (1987). “Nachwort”, in: J. Taubess, Die politische Theologie des Paulus, München.
• HEGEL, F. (1986). “Tarihte Akıl’dan Seçme Parçalar” Çev. Önay Sözer, (İç.) Batı’da Siyasi Düşünceler Tarihi-III, Haz. Mete Tunçay, Ankara: Teori Yayınları.
• HEIMES, C. (2009). Politik und Transzendenz: Ordnungsdenken bei Carl Schmitt und Eric Voegelin, Berlin: Duncker & Humblot.
• HEGMANN, H. (1999). Berichte und Kritik, Sophistische Metaphysik-Carl Schmitts “Politische Theologie”, Der Staat, 338(2), 241-259.
• FISCHER K. (2009). Die Zukunft einer Provokation: Religion im liberalen Staat, Berlin: Berlin University Press.
• FUKUYAMA, F. (2016). Siyasi Düzenin Kökenleri, İstanbul: Profil Yayınları.
• GERSTENBERGER, H.(1972). Konservatismus in der Weimarer Republik, in: Gerd Klaus Kaltenbrunner, Konservatismus in Europa, Freiburg:Verlag Rombach, 331-348.
• KAYA, G. F. (2010). Felsefe ile Teolojinin Kavşağında Schmitt ve Strauss’ta “Politik Olan” İstanbul: Paradigma Yayıncılık.
• GRAY, P.W. (2017). “Political theology and the theology of poitics: Carl Schmitt and Medieval Christian politicak thought”. Humanitas,, 20(1-2), 175-200,
• GREIFHAGEN, Martin (1986), Das Dilemma des Konserva¬tismus in Deutschland, Frankfurt.
• İNCE, H.O. (2010). Muhafazakar İdeoloji. İstanbul: Alan Yayınları.
• İNCE, H.O. (2004), “Carl Schmitt’in siyaset anlayışının 11 Eylül sonrası ABD güvenlik politikasına yansımaları üzerine düşünceler”, Türkiye Günlüğü, Sayı: 79, 80-98.
• KARDEŞ, E. (2015). Schmitt’le Birlikte Schmitt’e Karşı, İstanbul: İletişim Yayınları.
• KISSINGER, H. (2000). Diplomasi. Çev. İbrahim Kurt. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları.
• KORF, B. (2018). “Wir sind nie saekular gewesen”: Politische Theologie und die Geographien des Religiösen. Geographica Helvetica, 73(2), ss. 177-186.
• KONDYLIS, P. (1998). Konservatismus Geschichtlischer Gehalt und Untergang, Stuttgart.
• KUZNETSOV, V. (2002). “Hegel ve Voltaire’de Tarih Felsefesi” (İç.) Hegel ve Aydınlanma Yüzyılı, Çev.: Hüseyin Portakal, İstanbul: Cem Yayınları.
• RAE, G. (2016). “The Theology of Carl Schmitt’s Political Theology”, Political Theology, Vol. 17, No.6, November, 555-572. LATOUR, B. (2008). Wir sind nie modern gewesen-Versuch einer symmetrischen Antropologie, Frankfurt a. Main:Suhrkamp,
• LAWRENCE, F.G. (1987). “Political Theology” in Encylopedia of Religion. Ed. M. Eliade, Vol. 11, New York: Macmillan Publishing Company, s.405-407
• LEVI-BRUHL, L. (1970). Auguste Comte Felsefesi ve Düşüncesi. Çev. Z.F. Fındıkoğlu, İstanbul: Fakülteler Matbaası.
• LIEBER, H.J. (1993)."Zur Theorie totalitaerer Herrschaft”, Politische Theorien von der Antike bis zur Gegenwart, Bonn: Bunderszentrale für Politische Bildung,
• LILLA, M. (2008). The Stillborn God: Religion, Politics and the Modern West, New York: Vintage,
• MCCORMICK, J. (1998). “The Dilemmas of Dictatorship: Carl Schmitt and Constitutional Emergency Powers”, in. Law and Politics, Carl Schmitt’s Critique of Liberalism. ed. David Dyzenhaus. Durham and London: Duke University Press, 225-226.
• MANEMANN, J.(2002). “Politische Theologie als Theologie der Krise. Die politische Theologie von Carl Schmitt im Horizont reflexiver Modernisierung”, Carl Schmitt und die Politische Theologie, Politischer Anti-Monotheismus(Münsterische Beiträge zur Theologie), ed. Manemann, J., Münster: Aschendorff, 277-290.
• MANNHEIM, K., (2004). İdeoloji ve Ütopya. Çev. M. Okyavuz, Ankara: Epos Yayınları.
• MEIER, H. (1994). Die Lehre Carl Schmitts, Vier Kapitel zur Unterscheideng Politischer Theologieund Politicher Philosophie, Stuttgart.
• NISBET, R., (1997). “Muhafazakarlık”, çev. E. Mutlu, iç. Sosyolojik Çözümlemenin Tarihi, ed. T. Bottomore-R. Nisbet, haz. M. Tunçay-A. Uğur, Ankara: Ayraç yay., s: 93-127.
• OĞUZ, C. “Romantizm ve Carl Schmitt’de Desisyonizm Fikri”, içinde. Gunumuzde Yeni Siyasal Yaklaşımlar. ed. Hilal Onur İnce. Ankara: Doğu Batı Yayınları.
• ÖZLEM, D. (1998). Tarih Felsefesi. İzmir: Dokuz Eylül Yayınları.
• ÖZTÜRK, A. (2017). “Schmitt’in Liberalliği”, Felsefe Arkivi, Sayı 46, 2017/I, 71-88
• ÖZYURT, C. (2014) Hegel’in Din Yorumunun Sosyolojik Analizi: Dinin Tin İle İmtihanı, Din Bilimleri Akademik Araştırma Dergisi, Cilt 14, Sayı 2, 137-174.
• PFAHL-TRAUGHBER,A. (1998). Konservative Revolution und Neue Rechte, Leske/Bubrcih Verlag, Opladen
• PREUSS, U.K. (1983). Die latente Diktaur im Verfassungsstaat: Die Tageszeitung vomç
• SIEFERLE, R.P. (1995). Die Konservative Revolution. Fünf biografische Skizzen, Frankfurt
• SCHILLER, F. (1968). “Die Sendung Moses”, içinde: Saemtlische Werke IV: Historische Schriften, Hellmut Koopmann(ed.), München, 737-757.
• SCHRÖTER, R. (1963). “Die varronische Etymologie”, Varron. Entretiens sur l’antiquite classique IX. Vandeouvre, Geneve, 79-100.
• SCHMITT, C. (1923). Römischer Katholizismus und politische Form, Hellerau.
• SCHMITT, C. (1934). Politische Theologie. Vier Kapitel zur Lehre von der Souveraenitaet, 2. Auflage, Berlin.
• SCHMITT, C. (1923). Römischer Katholizismus und politische Form, Hellerau.
• SCHMITT, C. (1996). The Concept of the Political, Chicago: Univ. of Chicago Press.
• SCHMITT, (1996). Die geistesgeschichtliche Lage des heutigen Parlamentarismus, Berlin: Duncker & Humblot.
• SCHMITT, C. (2005). Siyasi İlahiyat. Ankara: Dost Kitabevi Yayınları.
• SCHMITT, C.(2010). Siyasal Kavramı, İstanbul: Metis Yayınları.
• SCHMITT, C.(2018). Land und Meer, Eine weltgeschichtliche Betrachtung, Stuttgart: Klett-Cotta
• SLOTERDIJK, P.(1983). Kritik der zynischen Vernunft, I-II, Frankfurt a.M.: Suhrkamp.
• SLOTERDIJK, P.(2017). NACH GOTT, BERLİN: SUHRKAMP.
• UTZ, A.F. (1999). “Die politische Theologie von Carl Schmitt”, Archiv für Rechts- und Sozialphilosophie, ARSP, Vol. 85, Nº 3, 1999 398-415.
• VUGT, G. (2017). “Philia and Neikos: Huizinga’s ‘Auseinandersetzung’ wiht Carl Schmitt”, World Lieratuere Studies, Vol.9, 48-59.
• YELKENCİ, Taner(2011). “Din ve Devlet: Benedictus de Spinoza’nın Politik Teoloji Eleştirisi”, Felsefelogos, Yıl 15, Sayı 40, 61-76
• YILDIZ, G. (2009). (Çevirenin Önsözü), içinde: Carl Schmitt, Tarih ve Siyaset Üzerine İki deneme, Roma Katolikliği ve Politik Form Kara ve Deniz, İstanbul: Paradigma.