Öz
Bugün "Ausklammerung" tan, gerçek olarak, cümlenin
kapanmasından sonra cümle öğelerinin (Satzglieder) yalnız
olarak sonradan eklenmesini (Nachtrag) anlıyoruz. Bir çok
cümlelerde "Prâdikat" (yüklem) sadece "Finites Verb"e göre
olmayıp, iki yada daha çok kısımlı olabilir. Böyle hallerde özne
dışında tüm "Prâdikat” kısımlarının cümleye girmesi kuralı
geçerlidir. Bu şekilde "Endstellung" durumunda "Prâdikat" kısmıyla,
”zweit" yada "Spitzenstellung" halinde bulunan "Finites
Verb", cümle başlatan öge hariç, geri kalan "Satzglied'leri içine
alan bir parantezi (Klammer) teşkil eder. Bu yapı prensibi,
almanca cümlenin temel kanunudur. Şahsa göre çekilmiş fiilin,
cümleyi başlatan öge hariç, diğer tüm öğeleri teşkil ettiği
parantez içerisine alma olayına "Umklammerung" adı verilmektedir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Referans 1
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Alman Dili, Edebiyatı ve Kültürü |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 3 Mart 2024 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 1990 Sayı: 18 |
- Makale Dosyaları
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.