MUHIBBI'S BAHR-I TAVÎL

Yıl 2015, Cilt: 1 Sayı: 1, 55 - 60, 30.07.2015

Beyhan Kesik

https://doi.org/10.20322/lt.99983

Öz

A lot of works were written out in Classical Turkish Literature which carries a traditional literature value. In this literature, though works in verse are favourite ones, number of works in prose isn't few. Besides, some works are seen to be formed both in verse and prose. Works, written out in verse forms rooted Arabian Literature, which the old calls eşkal-i nazm and -except a few - constitute an important part of this literature. One of these verse forms is bahr-i tavîl, whose sample is coincided fewer than the others. In recent times, 42 bahr-i tavîls belonging to 28 poets have been determined with some studies. With this study, Suleiman the Magnificent's bahr-i tavîl will be introduced, who wrote out poems with Muhibbî pseudonym

Anahtar Kelimeler

Tradition, Classical Turkish Literature, Bahr-i Tavîl, Muhibbî

MUHİBBÎ’NİN BAHR-İ TAVÎLİ

Öz

Bir gelenek edebiyatı değeri taşıyan klasik Türk edebiyatında birçok eser kaleme alınmıştır. Bu edebiyatta manzum eserler ön planda olsa da mensur eserlerin sayısı hiç de az değildir. Ayrıca bazı eserlerin manzummensur karışık bir halde oluşturulduğu da görülmektedir. Eskilerin eşkâl-i nazm diye adlandırdıkları ve -birkaçı hariç- Arap edebiyatı kökenli nazım şekilleri ile kaleme alınan eserler, bu edebiyatın önemli bir kısmını teşkil etmektedir. Bu nazım şekillerinden biri de örneğine diğerlerine oranla daha az rastlanan bahr-i tavîldir. Son zamanlarda yapılan bazı çalışmalarla 28 şaire ait 42 bahr-i tavîl tespit edilmiştir. Bu çalışma ile Muhibbî mahlası ile şiirler kaleme almış olan Kanunî Sultan Süleyman’ın bahr-i tavîli tanıtılacaktır.

Anahtar Kelimeler

Anahtar Kavramlar: Gelenek, klasik Türk edebiyatı, bahr-i tavîl, Muhibbî

Kaynakça

• Âdile Sultan (1309/1893-94). Dîvân-ı Muhibbî. İstanbul: Matbaa-i Osmânî.
• Ak, Coşkun (1987). Muhibbî Dîvânı. Ankara: Kültür ve Turizm Bakanlığı Yayınları.
• Aksoyak, İ. Hakkı (1999). "Bahr-i Tavîl''. Gazi Üniversitesi Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, Dr. Himmet Biray Özel Sayısı: 438-445.
• Aksoyak, İ. Hakkı (2007). “Anadolu Sahasında İlk Bahr-ı Tavîl Ahmed Paşa’nın mıdır?”. Turkish Studies 2 (4): 84-97.
• Çabuk, Vahit (1980). Dîvan-ı Muhibbî I-II-II. İstanbul. Tercüman 1001 Temel Eser: 154-155-156.
• Erkul, Rasih (1993). "Bir Bahr-i Tavîl Örneği ve Birri Mehmed Dede”. Yedi Iklim. V (39): 43-45.
• Gıynaş, Kamil Ali (2014). “Üç Nazire Mecmuasından Hareketle Muhibbî’nin Dîvânında Bulunmayan Şiirleri”. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi 7 (29): 399-440.
• Kesik, Beyhan (2015). “Kanûnî’nin Şah Tahmasb’ın Gazeline Cevabı”. SOBİDER Sosyal Bilimler Dergisi / The Journal of Social Science (2): 203-210.
• Kesik, Beyhan, Özer Şenödeyici (2015). Aruz Teori ve Uygulama. İstanbul: Kesit Yayınları.
• Kesik, Beyhan, Zehra Pehlivan, Emre Şengül (2015). “Bir Şiir Mecmuasından Hareketle Muhibbî’nin Yayımlanmamış Şiirleri”. International Journal of Language Academy Volume 3 (1): 361-373.
• Mermer, Ahmet (2002). “XVI. Yüzyıl Divan Şairi Fedayi ve İki Bahr-i Tavîli”. İlmî Araştırmalar (14): 121-129.
• Parlatır, İsmail (1992). "Fuat Bayramoğlu ile Anılarda", Türk Dili Dergisi (487): 24-26.
• Tanyıldız, Ahmet (2015). “Şekil Bilgisi”. Osmanlı Edebî Metinlerini Anlama Kılavuzu. Ed. Özer Şenödeyici. İstanbul: Kesit Yayınları. 159-188.
• Yavuz, Orhan vd. (2014). Muhibbî Divânı Bölge Yazma Eserler Nüshası (İnceleme-Metin-Tıpkıbasım). Konya: Palet Yayınları.