ALİ BİN HÜSEYİN EL-AMÂSÎ’NİN “TARİKÜ’L-EDEB”İNDE DEYİMLER

Yıl 2016, Cilt: 2 Sayı: 1, 93 - 102, 16.02.2016

Halil Çeçen

Öz

Özet

Dillerin tarihî gelişimlerini gösteren en önemli araçlar eski metinlerdir. Bu yolla genel anlamda dilin, özelde de kelime, kelime grubu ve kavramların, nasıl bir gelişme, değişme seyri gösterdiği anlaşılabilir. Bu çalışmada 15. yüzyılda Amasyalı Ali bin Hüseyin tarafından kaleme alınan Tarikü’l-Edeb adlı eserde yer alan deyimler üzerinde durulmuştur. Eser, eğitim tarihi açısından olduğu kadar Türkçenin kullanılması bakımından da dikkat çekicidir. Bu bağlamda eserde kullanılan deyimlerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Çalışmanın başında yazar ve eser hakkında bilgiler sunulmuştur. Daha sonra eserde geçen deyimlerden, kimi günümüzde de kullanılan kimisi unutulmuş bazı örneklere yer verilmiştir. Bunların bazıları yalnızca Türkçe kelimelerden oluşurken Arapça ve Farsça kelimelerle yapılanları da vardır. Çalışmanın sonunda konuyla ilgili bazı değerlendirmeler yapılarak önerilerde bulunulmuştur.

Anahtar kelimeler: deyim, Tarikü’l-Edeb, Ali Bin Hüseyin el-Amâsî

Anahtar Kelimeler

-

Kaynakça

• Kaynakça
• Aksan, Doğan (1996). Türkçenin Söz Varlığı. Ankara: Engin Yayınevi.
• Akyüz, Yahya (1989). Türk Eğitim Tarihi. Ankara: Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Yayınları.
• Aksan, Doğan (2003). Her Yönüyle Dil Ana Çizgileriyle Dilbilim. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
• Banarlı, Nihat Sami (1998). Resimli Türk Edebiyatı Tarihi. İstanbul: Millî Eğitim Bakanlığı Yayınları.
• Bursalı Mehmed Tahir (1333). Osmanlı Müellifleri. İstanbul: Meral Yayınları.
• Çeçen, Halil (2010). Ali bin Hüseyin el-Amasî Tarikü’l-Edeb Metin-Sözlük. Ankara: Bizim Büro.