Divan edebiyatının temel yapısını, âşığın maşuka
olan aşkı oluşturmaktadır. Bu bağlamda alışılagelen klâsik bir aşk anlayışı
vardır: Sevgili naz yapar ve âşık onun
nazını çeker. Ancak bazı şairlerin eserlerinde aşığın sevgiliyi istememesi ve
ondan yüz çevirmesi söz konusu olabilir. Alışkanlıklara aykırı olan bu husus,
İran edebiyatında Vâsûht Mektebi
adı ile anılan şiir tarzında ana tema olarak işlenmektedir. Vâsûht, Farsçada ‘yüz çevirme’
anlamındadır. Bu çalışmada söz konusu mektebin ortaya çıkışı, ünlü temsilcileri
ve belli başlı özellikleri, genel hatları ile ele alınacak ve onun Türk
edebiyatındaki yansımaları ve işlenişi incelenecektir.
Bölüm | Makaleler |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 1 Mart 2017 |
Gönderilme Tarihi | 26 Ocak 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 3 Sayı: 1 |