Mehmet Akif Ersoy's Contributions to Turkish Education

Yıl 2013, Cilt: 1 Sayı: 27, 1 - 22, 11.11.2013

Mustafa Özgen

Öz

In this study, Mehmet Akif Ersoy's contributions to Turkish education was evaluated in the frame of his understanding of education, which was determined through the words he used to state his wievs on education such as "tarbiya", "tadeep" and "tahzeeb." By analysing the meanings these words carry, his principles of education were firstly determined, and then his educational activities were stated. Not only the importance he attributed to educate his children, the activities he took part in educating them, and his expectations from education, but also his efforts to maintain a teacher, student and parent relation and the basic principles he applied were stated. His contribution to Turkish education was determined by explaining the courses he gave in schools or institutions, the zeal he displayed to have the youth learn foreign languages, the sports he did, and his attempts he made to educate the folk through informal education. As a conclusion it was seen that although Mehmet Akif was not a person who determined basic principles for education, he is remembered as an educantionist who contributed to the education of Turkish people from seven to seventy.

Anahtar Kelimeler

Education, Principles of Education, Formal Education, Informal Education, Teaching Foreign Language

Mehmet Akif Ersoy'un Türk Eğitimine Katkıları

Öz

Bu çalışmada Mehmet Akif’ Ersoy’un Türk eğitimine katkıları ele alınmıştır. Mehmet Akif eserlerinde eğitimle ilgili görüşlerini ifade etmek için “terbiye”, “tedip” ve “tezhip” gibi kelimeler kullanmış ve Türk eğitimine bu kelimelerin içerdiği manalar istikametinde katkıda bulunmuştur. Türk halkının doğru bilgiyi ve örnek davranış şekillerini öğrenmesi için emek vermiştir. Eğimin ailede başladığını ve çocukların eğitimsiz bırakılmasının cinayete eşdeğer o duğunu vurgulamıştır. Çok yoğun bir çalışma temposunda bile kendi çocuklarının eğitimi için fırsatın elverdiği her imkânı kullanmış ve bu günün modern ailelerine değerli hatıralar bırakmıştır. Çocuklarının bilhassa dil ve beden eğitimine gösterdiği özen bu günün modern ailelerine model olacak niteliktedir. Onların ikinci dili öğrenmesi için aldığı tedbirleri dile getirirken o günlerde kullanılan dil öğretim metotlarını bildiğini ortaya koymuştur. Kendi yaptığı sporu dile getirmekle birlikte oğlunun da spora ilgisinden iftiharla söz edişi, onun mükemmel insan bilincini ortaya koymaktadır. Mehmet Akif insanı her an gelişmeye müsait bir canlı görüp her yaşta eğitilebileceğine inandığı için belli yaşın üstündeki insanları da eğitme çabasıyla ülkeyi dolaşmıştır. Mehmet Akif temel ilkeler belirlemiş bir eğitim kuramcısı değildir ama kuramcıların tespit ettikleri ilkeleri kullanarak yediden yetmişe Türk halkının eğitilmesine katkı sağlamış bir eğitimci olarak hatırlanmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Eğitim, Eğitim İlkeleri, Örgün Eğitim, Yaygın Eğitim, Yabancı Dil Öğretimi

Kaynakça

• Ahmed Asım, E. K. (1305). el-Okyanusu’l-Basit Terceme-i Kamusu’l-Muhit, İstanbul: Cemal Efendi Matbaası.
• Beyzâvî, K., (1991). Envaru’t-Tenzil, (Şeyhzade Haşiyesinin kenarında). İstanbul: İhlâs Vakfı Yayınları.
• Bilmen, Ö. N., (1967) Hukuk-u İslamiyye ve Istılahât-ı Fıkhiyye Kamusu, İstanbul: Bilmen Yayınevi.
• Demirel, Ö., (1999). İlköğretim Okullarında Yabancı Dil Öğretimi. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
• Ersoy, E. A., (2010). Babam Mehmet Akif, İstiklal Harbi Hatıraları. (Y. T., Günaydın Derleme-Giriş). İstanbul: Kurtuba Kitap.
• Ersoy, M. A., (2011) Firaklı Nameler Akif’in Gurbet Mektupları, (Ömer Hakan Özalp, Hazırlayan). İstanbul: Timaş Yayınları.
• Ersoy, M. A., (2000). Safahat, (Rıdvanoğlu, Hazırlayan). İstanbul: Erhan Yayınları.
• Ersoy, M. A., Sırât-ı Müstakim. (c.IV, sayı. 93, s. 264) İstanbul.
• Ersöz, E. (2009) Mehmet Akif Ersoy’un (1873-1936) Arap Dili ve Edebiyatı Üzerine Tesbitleri, I. Uluslar Arası Mehmet Akif Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 18-21 Kasım 2008 (s. 191-201) Burdur: Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi.
• Freeman, D. L., (2000). Techniques and Principles of Language Teaching, Oxford: Oxford University Press (second edition).
• İsfehanî, R., (1997). Müfredât. Beyrut: Daru’l-kütübi’l-İlmiyye.
• Kabaklı, A., (1984). Mehmet Akif, (5. baskı). İstanbul: Türk Edebiyatı Vakfı Edebi Eserler Dizisi.
• Kazıcı Z. ve Ayhan, H., (2010) Talîm ve Terbiye maddesi. (T.D.V. İslam Ansk. c.39, s. 516- 523) İstanbul.
• Ogur, E. (2008) Asım’da Eğitim Değerleri, I. Uluslar Arası Mehmet Akif Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 18-21 Kasım 2008 (s. 229-237) Burdur: Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi.
• Okay, M. O. ve Düzdağ, M. E. (2003), Mehmet Akif Ersoy maddesi (T.D.V. İslam Ansk. C. 28, s. 432-439). Ankara.
• Öncül, R., (2000) Eğitim ve Eğitim Bilimleri Sözlüğü. İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları.
• Pepe, K., (2008) Mehmet Akif Ersoy’da Spor Sevgisi ve Gençlik İdeali, I. Uluslar Arası Mehmet Akif Sempozyumu Bildiriler Kitabı, 18-21 Kasım 2008 (s. 445-449) Burdur: Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi.
• Tansel, F. A., (1991). Mehmet Akif Ersoy (Hayatı ve Eserleri). Ankara: Mehmet Akif Ersoy Fikir ve Sanat Vakfı Yayınları, Polat Ofset.
• Tehânevî, M. (1997). Keşşâf-ü İstilahâti’l-Fünûn. Beyrut: Daru’l-Kütübi’l-İlmiyye.
• Tirmizî, Ebû Îsâ, Muhammed b. Îsâ, (1992) Sünen-i Tirmizi. İstanbul: Çağrı Yayınları.