BABALARIN ÇOCUK SEVME DÜZEYLERİ İLE ÇOCUKLARIYLA İLGİLENME DÜZEYLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ
Yıl 2021,
Sayı: 58, 711 - 732, 03.05.2021
Merve Nur Ekici
,
Fatma Çalışandemir
Öz
Bu araştırmanın amacı, babaların çocuk sevme düzeylerinin, çocuklarıyla ilgilenme düzeylerini etkileyip etkilemediğini belirlemektir. Ayrıca babaların çocuk sevme ve çocuklarıyla ilgilenme durumlarını etkileyen değişkenleri belirleyebilmektir. Araştırmada betimsel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2019-2020 öğretim yılı bahar döneminde Burdur ili merkez ilçesi Bağımsız Devlet Anaokullarına devam eden üç-altı yaş grubu çocuğu olan babalar oluşturmaktadır. Babalara ait veriler için Türkçe geçerlik ve güvenirliği Uzun ve Baran (2015) tarafından gerçekleştirilen Çocuk Ebeveyn İlişkisi Ölçeği-Baba Formu (ÇEİÖ-F), Barnett Çocuk Sevme Ölçeği ve Araştırmacının hazırlamış olduğu anket formu kullanılmıştır. Ayrıca bu alanda çalışma yapacak olan eğitimcilere destek sağlayacağı düşünülmektedir. Araştırmada elde edilen bulgular ile babaların çocuk sevme düzeyleri; medeni durumlarına, eşlerinin öğrenim durumlarına ve ‘Babanız siz çocukken sevgisini göstermek için fiziksel temas kurar mıydı?’ sorusuna verdikleri cevaba göre anlamlı farklılık gösterirken babaların çocuklarıyla ilgilenme düzeyleri; öğrenim durumlarına ve ‘Babanız siz çocukken sevgisini göstermek için fiziksel temas kurar mıydı?’ sorusuna verdikleri cevaba göre anlamlı farklılık göstermektedir. Araştırmaya katılan babaların çocuk sevme düzeyleri ile çocuklarıyla ilgilenme düzeyleri arasında p<.05 düzeyinde, pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Babaların çocuk sevme düzeyleri ile çocuklarıyla ilgilenme düzeyleri arasında olumlu yönde bir ilişki bulunmuştur.
Teşekkür
Yüksek lisans eğitimime başladığım ilk günden bugüne kadar her konuda destek ve yardımlarını gördüğüm danışmanım Doç. Dr. Fatma ÇALIŞANDEMİR’e sonsuz teşekkür ederim.
Çalışmama fikir ve önerileriyle katkı sağlayan değerli hocalarım Prof. Dr. Perihan ÜNÜVAR ve Doç. Dr. Özlem TAGAY’ a sonsuz teşekkürlerimi sunarım.
Eğitim hayatım boyunca yanımda olarak beni destekleyen beni bu günlere getiren sevgili aileme çok teşekkür ederim.
Kaynakça
- Akyol, A. (2012). Ahlâk-ı Nâsırî’de ahlâk ve siyaset ilişkisi: Sevgi erdemi merkezli bir okuma. Değerler Eğitimi Dergisi, 10(24), 7-29.
- Atmaca Koçak, A. (2004). Baba destek programı değerlendirme raporu. İstanbul: AÇEV.
- Bilir, Z. ve Sop, A. (2016). Okul Öncesi Dönemindeki Çocukların Aile İlişkileri ile Çocuklarda Görülen Davranış Problemleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı: 40 Sayfa: 20-43.
- Büyüköztürk, Ş. (2008). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı (9. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.
- Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
- Demirkaya Karakoç, S. ve Abalı, O.(2012). Annelerin Çocuk Yetiştirme Tutumlarının Okul Öncesi Dönem Davranış Sorunları İle İlişkisi. Anatolian Journal of Psychiatry/Anadolu Psikiyatri Dergisi, 13(1):67-4.
- Derman,M., Korkmaz,N. ve Gökduman,Ç. (2019). Otomotiv Sanayinde Üretim İşçisi Olarak Çalışan Babaların 5-6 Yaş Çocuklarının Günlük Yaşantısında Oyunun Yerine Yönelik Algıları. Uluslararası Erken Çocukluk Eğitimi Çalışmaları Dergisi. Cilt: 4 Sayı: 1.
- Ercan, R.(2014). Öğretmenlerde çocuk sevgisi. Turkish Studies-International Periodical For The Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 9(8):435-444.
- Gelbal, S. ve Duyan, V. (2008). Barnett Çocuk Sevme Ölçeği’ni Türkçeye Uyarlama Çalışması. Eğitim ve Bilim, Cilt 33, Sayı 148. https://toad.halileksi.net/sites/default/files/pdf/barnett-cocuk-sevme-olcegi-toad.pdf.
- Güney Karaman, N. (2009). Okulöncesi eğitim kurumuna devam eden 5–6 yaş grubu çocukların bilişsel üslûpları ile oyun davranışları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Ankara University, Journal of Faculty of Educational Sciences, 42 (2), 163-182.
- Karabulut Demir, E., Şendil, G.(2008). Ebeveyn tutum ölçeği (ETÖ). Türk Psikoloji Yazıları, 11(21):15-25.
- Memet, N. (2010). Ebeveynlerin çocuklarına ilişkin sosyalleştirme hedeflerinin, kültürel değer yönelimleri ve eğitim düzeyleri ile çocuğun cinsiyeti ve doğum sırası açılarından incelenmesi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
- Ogelman,H., Aytaç,P., Erol,A., Erdentuğ,F., Yolaç,Ö. ve Özbilenler, M. (2019). Anne-Baba Ve Çocuk Görüşleri Doğrultusunda Oyun. International Anatolia Academic Online Journal / Sosyal Bilimler Dergisi Cilt 5 /Sayı 2.
- Özbey, S. ve Gözübüyük, A. (2020). Okul Öncesi Dönem Çocuklarının Motivasyon Düzeyleri ile Baba-Çocuk İlişkisi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. IBAD, 2020; (Özel Sayı): 23-37.
- Özmen, F. (1999). Etkili eğitimin gerçekleştirilmesinde duyuşsal alanın önemi: Sevgi eğitimi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(1), 193-198.
- Saygı, D. ve Balat, G. (2013). Anasınıfına devam eden çocuğu olan annelerin çocukları ile ilişkilerinin incelenmesi. International Journal of Human Science, 10(1), 844-862.
- Tarkoçin, S. ve Tuzcuoğlu, N. (2014). Okul öncesi eğitim kurumuna devam eden 48-66 aylık çocukları olan ebeveynlerin çocuklarıyla iletişim kurma düzeyleri ve davranış sorunları arasındaki ilişkinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 2(8),339-354.
- Tezel Şahin, F. ve Özyürek, A. (2015). Anne-Çocuk İlişkisinin ve Baba Tutumlarının Çocukların Ahlâki ve Sosyal Kural Anlayışları Üzerine Etkisi.
- Tezel Şahin, F., Akıncı Coşgun, A. ve Kılıç Aydın, Z. N. (2017). Babaların çocuklarıyla vakit geçirme durumlarına ilişkin görüşlerinin incelenmesi. GEFAD/GUJGEF, 37(1), 319–343.
- Türk Dil Kurumu. (2019). Güncel Türkçe Sözlük. https://sozluk.gov.tr/?kelime= adresinden 26.08.2020. tarihinde erişilmiştir.
- Ünüvar ve Senemoğlu (2010). Babaların 3-6 Yaş Grubu Çocuklarıyla Geçirdikleri Zamanın Niteliğini Geliştirme. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 27, ss. 55-66.
- Uzun, H. Ve Baran, G. (2019). Babaların Okul Öncesi Dönemdeki Çocuklarıyla İlişkisinin Bazı Değişkenlere Göre İncelenmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 15(1): 47-60.
- Yıldırım, A. ve Şimşek H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.