Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

TÜRKİYE'DE KLASİK BATI MÜZİĞİ ALANINDA YAYINLANMIŞ KEMAN İLE İLGİLİ ÖĞRETİCİ ULUSAL KİTAPLARIN İNCELENMESİ

Yıl 2020, , 917 - 935, 15.06.2020
https://doi.org/10.12981/mahder.679746

Öz

Bu araştırmada Türkiye’de klasik batı müziği alanında
2000 yılı sonrasında yayınlanmış keman ile ilgili öğretici kitapların
(metot-derleme) incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada
tarama
yöntem
i kullanılmıştır. Araştırmanın evrenini 2000-2019 yılları
arasında
yayımlanmış̧ ve araştırmacının ulaşabildiği Türkiye’de
klasik batı müziği alanında keman için yazılmış öğretici kitaplar
oluşturmaktadır. Araştırma sonucunda ulaşılan kitaplar listelenerek içerik ve
düzeyleri belirlenmiş, düzeylerine göre sayısal analizi yapılmıştır. Ulaşılan toplam
43 kitabın düzey dağılımları; 25 adet başlangıç, 8 adet başlangıç-orta, 1 adet
orta, 2 adet orta-ileri, 3 adet ileri ve 4 adet başlangıç-ileri düzey kitaplar
olduğu belirlenmiştir
. En fazla yayın yapan yazar/derleyenin 6 kitap ve toplam
yayının (%13.95)’iyle

Ömer Can olduğu, en fazla yayın sayısının, toplam yayın sayısının (%23.26)’ı
olan 10 kitap ile Evrensel Müzikevi’ne ait olduğu, en fazla yayının toplam
yayının (%32.56)’sı ve 14 kitapla 2011-2015 yılları arasında olduğu sonuçlarına
ulaşılmıştır.

Kaynakça

  • ATAMAN, Ö. G. (2009, Ocak). “Ülkemizde Flüt ve Flüt Eğitimi Alanlarında Yapılan Lisansüstü Tezler”, Kastamonu Eğitim Dergisi, 17 (1) 341-352.
  • AYATA, E. ve AŞKIN, C. (2008). “Müziğin Beynin Bilişsel Fonksiyonlarına Etkisi”. İtü Dergisi, 5 (2) 13-22.
  • AYDOĞAN, M., DEMİRBATIR, R.E (2018). “Klasik Gitar İçin Yazılmış Başlangıç Metotlarının Karşılaştırılarak İncelenmesi”. Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19 (34) 147-183.
  • DEMİRBATIR, R. E. (2001). “Müzik Alanı Yüksek Lisans, Doktora ve Sanatta Yeterlilik Tez Bibliyografyası”. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14 (1) 123-141.
  • ECE, A.S., DÖNMEZ, E.C. ve KINIKLI, B. B. (2013, Mayıs). “Ulusal ve Uluslararası Alandaki Başlangıç Viyola Metot ve Kitaplarının İncelenmesi”. International Journal of Socail Science, 6 (5) 937-959.
  • GALAMIAN, I. (1962). Principles of Violin Playing and Teaching, New Jersey: Prentice-Hall, Inc.
  • GÜVEN, E., ÇEVİK, D.B, CANBEY, E.G., SNAPPER, E.K. (2012, Mayıs, Haziran, Temmuz). “Çocuklara Yönelik Piyano Başlangıç Metotları Üzerine Bir Değerlendirme”. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1 (2) 158-164.
  • HOWE, M.J.A. (2001). Öğrenme Psikolojisi, (E. Kılıç, Çev.) İstanbul: Alfa Yayınları
  • HUANG, F.T. (2007). Pre-school Piano Methods and Developmentally Appropriate Practice, The Faculty of the Graduate School, Unpublished PhD Thesis, University of Missouri-Columbia, USA.
  • KARASAR, N. (2000). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.
  • MİCHELS, U. ve VOGEL, G. (2013). Müzik Atlası. İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım San. ve Tic. Ltd. Şti.
  • OKAY, H.H. (2012). “Müzikal İfade Eğitimine Bir Pencere: Çalgı Müziğinde Vokal İzler”. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20 (3) 1051-1072.
  • ORHAN, Ş. Y. (2012, Mayıs). “Türkiye’de Viyolonsel Alanında Yapılmış Yüksek Lisans Doktora ve Sanatta Yeterlilik Tezleri”, Kastamonu Eğitim Dergisi, 2 (2) 701-716.
  • ÖZDEMİR, S. (2015). Amatör Keman Eğitiminde Amaç ve Hedeflere Göre Keman Öğretim Metotlarının ve Tekniklerinin İncelenmesi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • ÖZMENTEŞ, S. (2008). “Çalgı Eğitiminde Özdüzenlemeli Öğrenme Taktikleri”. İnönü Üniversitesi Eğtim Fakültesi Dergisi, 9 (16) 157-175.
  • SAY, A. (2002). Müzik Sözlüğü. Ankara: Sözkesen Matbaası.
  • SAY, A. (2005). Müzik Sözlüğü. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • SÖZER, V. (2005). Müzik Ansiklopedik Sözlük. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • STOWELL, R. (1992). The Cambridge Companion to the Violin. Cambridge, Cambridge University Press.
  • SUZUKİ, S. (2010). Sevgiyle Eğitmek, (J.Y. Dittgen, Çev.) İstanbul: Porte Müzik Eğitim.
  • SUN, M. (1969). Türkiye’nin Kültür Müzik Tiyatro Sorunları, Ankara: AjansTürk Kültür Yayınları.
  • ŞENDURUR, Y. ve Barış, D.A. (2002). “Müzik Eğitimi ve Çocuklarda Bilişsel Başarı”. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22 (1) 165-174.
  • TEBİŞ, C. ve OKAY, H.H. (2013). “Türkiye’de Müzik Sanatı ve Eğitiminde Keman ve Viyola Konulu Lisansüstü Tezlerin Konu ve Yöntem Olarak İncelenmesi”. International Journal of New Trends in Arts, Sports & Science, 2 (2) 11-20.
  • ULUCAN, S. (2005). Kemanda Yay Tekniğinin Temel Bilgileri ve Gelişimi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler.
  • URHAL, N. ve CAN, Ü.K. (2018). “Türkiye’de Yayımlanmış, Çello, Piyano, Keman, Viyola ve Flüt Nota Kitaplarının İncelenmesi”. Online Journal of Music Sciences, 3 (1) 56-89.

EXAMINATON OF NATIONAL VIOLIN TEACHING BOOKS ABOUT CLASSICAL MUSIC PUBLISHED IN TURKEY

Yıl 2020, , 917 - 935, 15.06.2020
https://doi.org/10.12981/mahder.679746

Öz

The
aim of this study is to examine the educational books on violin
(methods-compilations), published in Turkey after the year 2000 and in the field
of classical music. The method used in the study is descriptive. The population
of the study is composed of violin teaching books which were published in
Turkey between the years 2000 and 2019 in the field of classical music and
which the researcher has been able to track. Following the research, the books which
could be tracked were listed, organized based on their contents and levels and
subjected to numerical analysis according to their levels. It has been
determined that the 43 books that were tracked are categorized according to
their levels as follows: 25 beginner books, 8 beginner-intermediate level
books, 1 intermediate level book, 2 intermediate-advanced level books, 3 advanced
level books and 4 beginner-advanced level books. It has been concluded
that the author/compiler who has published the greatest number of books (6) and
made the greatest number of publications (13.95% of the total number) is Ömer
Can, and that the greatest number of publications (10 books, corresponding to
the 23.36% of the total number) is made by Evrensel Müzikevi, and that the
greatest number of publications (14 books, corresponding to the 32.56% of the
total number) was made between the years 2011 and 2015.

Kaynakça

  • ATAMAN, Ö. G. (2009, Ocak). “Ülkemizde Flüt ve Flüt Eğitimi Alanlarında Yapılan Lisansüstü Tezler”, Kastamonu Eğitim Dergisi, 17 (1) 341-352.
  • AYATA, E. ve AŞKIN, C. (2008). “Müziğin Beynin Bilişsel Fonksiyonlarına Etkisi”. İtü Dergisi, 5 (2) 13-22.
  • AYDOĞAN, M., DEMİRBATIR, R.E (2018). “Klasik Gitar İçin Yazılmış Başlangıç Metotlarının Karşılaştırılarak İncelenmesi”. Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 19 (34) 147-183.
  • DEMİRBATIR, R. E. (2001). “Müzik Alanı Yüksek Lisans, Doktora ve Sanatta Yeterlilik Tez Bibliyografyası”. Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14 (1) 123-141.
  • ECE, A.S., DÖNMEZ, E.C. ve KINIKLI, B. B. (2013, Mayıs). “Ulusal ve Uluslararası Alandaki Başlangıç Viyola Metot ve Kitaplarının İncelenmesi”. International Journal of Socail Science, 6 (5) 937-959.
  • GALAMIAN, I. (1962). Principles of Violin Playing and Teaching, New Jersey: Prentice-Hall, Inc.
  • GÜVEN, E., ÇEVİK, D.B, CANBEY, E.G., SNAPPER, E.K. (2012, Mayıs, Haziran, Temmuz). “Çocuklara Yönelik Piyano Başlangıç Metotları Üzerine Bir Değerlendirme”. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 1 (2) 158-164.
  • HOWE, M.J.A. (2001). Öğrenme Psikolojisi, (E. Kılıç, Çev.) İstanbul: Alfa Yayınları
  • HUANG, F.T. (2007). Pre-school Piano Methods and Developmentally Appropriate Practice, The Faculty of the Graduate School, Unpublished PhD Thesis, University of Missouri-Columbia, USA.
  • KARASAR, N. (2000). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayınları.
  • MİCHELS, U. ve VOGEL, G. (2013). Müzik Atlası. İstanbul: Alfa Basım Yayım Dağıtım San. ve Tic. Ltd. Şti.
  • OKAY, H.H. (2012). “Müzikal İfade Eğitimine Bir Pencere: Çalgı Müziğinde Vokal İzler”. Kastamonu Eğitim Dergisi, 20 (3) 1051-1072.
  • ORHAN, Ş. Y. (2012, Mayıs). “Türkiye’de Viyolonsel Alanında Yapılmış Yüksek Lisans Doktora ve Sanatta Yeterlilik Tezleri”, Kastamonu Eğitim Dergisi, 2 (2) 701-716.
  • ÖZDEMİR, S. (2015). Amatör Keman Eğitiminde Amaç ve Hedeflere Göre Keman Öğretim Metotlarının ve Tekniklerinin İncelenmesi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü.
  • ÖZMENTEŞ, S. (2008). “Çalgı Eğitiminde Özdüzenlemeli Öğrenme Taktikleri”. İnönü Üniversitesi Eğtim Fakültesi Dergisi, 9 (16) 157-175.
  • SAY, A. (2002). Müzik Sözlüğü. Ankara: Sözkesen Matbaası.
  • SAY, A. (2005). Müzik Sözlüğü. Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
  • SÖZER, V. (2005). Müzik Ansiklopedik Sözlük. İstanbul: Remzi Kitabevi.
  • STOWELL, R. (1992). The Cambridge Companion to the Violin. Cambridge, Cambridge University Press.
  • SUZUKİ, S. (2010). Sevgiyle Eğitmek, (J.Y. Dittgen, Çev.) İstanbul: Porte Müzik Eğitim.
  • SUN, M. (1969). Türkiye’nin Kültür Müzik Tiyatro Sorunları, Ankara: AjansTürk Kültür Yayınları.
  • ŞENDURUR, Y. ve Barış, D.A. (2002). “Müzik Eğitimi ve Çocuklarda Bilişsel Başarı”. G.Ü. Gazi Eğitim Fakültesi Dergisi, 22 (1) 165-174.
  • TEBİŞ, C. ve OKAY, H.H. (2013). “Türkiye’de Müzik Sanatı ve Eğitiminde Keman ve Viyola Konulu Lisansüstü Tezlerin Konu ve Yöntem Olarak İncelenmesi”. International Journal of New Trends in Arts, Sports & Science, 2 (2) 11-20.
  • ULUCAN, S. (2005). Kemanda Yay Tekniğinin Temel Bilgileri ve Gelişimi, Yayımlanmamış yüksek lisans tezi İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler.
  • URHAL, N. ve CAN, Ü.K. (2018). “Türkiye’de Yayımlanmış, Çello, Piyano, Keman, Viyola ve Flüt Nota Kitaplarının İncelenmesi”. Online Journal of Music Sciences, 3 (1) 56-89.
Toplam 25 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Müzik
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Nazlı Başak Başak 0000-0002-8999-283X

Hakan Bağcı 0000-0001-5312-3168

Ümit Kubilay Can 0000-0001-9197-2240

Yayımlanma Tarihi 15 Haziran 2020
Gönderilme Tarihi 24 Ocak 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020

Kaynak Göster

APA Başak, N. B., Bağcı, H., & Can, Ü. K. (2020). TÜRKİYE’DE KLASİK BATI MÜZİĞİ ALANINDA YAYINLANMIŞ KEMAN İLE İLGİLİ ÖĞRETİCİ ULUSAL KİTAPLARIN İNCELENMESİ. Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, 13(30), 917-935. https://doi.org/10.12981/mahder.679746