Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Last Mysticist or Dervish with No Lodge

Yıl 2008, Cilt: 1 Sayı: 2, 158 - 172, 01.12.2008

Öz

Jsmail Emre who was born in 1 900 in Adana and died in 1 970 was named as " New Yunus Emre " by Anne-Marie SCHIMMEL. The most important feature of this poet , who called his poems as "genesis " which means "varidat " in Turkish, is that he voices his poems as trance and ecstacy involuntarily . The people who witnessed this trance state and ismail Emre himself teli us about these moments. Ismail Emre is the /ast and maybe one of the most interesting rings of the tradition of mysticism tendency. In his distinctive mysticism intelligence which does not re/ate ta any lodges ar dervish orders we observe the influences of the creeds in vahdet-i şuhud by Mansur el Hallaç, Tevhid ve Muhiyiddin by Mevlana and vahdet-i vücud by ibn-i Arabi. On the other hand lsmail Emre says he is the successor of Yunus Emre.

Kaynakça

  • SCHIMMEL,Anne-Marie (2001), İslamın Mistik Boyutları, Çeviren Ergün Kocabıyık, İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
  • BASTARD, Yvon (1990), "Aperçu sur le soufısme", INALCO, Paris, s. 41-42.
  • GÖLPINARLI A., Yunus Emre Divanı ve Risaletü'n-Nushiyye, İstanbul: Der yayınları.

Son Mutasavvıf Ya Da Tekkesiz Derviş

Yıl 2008, Cilt: 1 Sayı: 2, 158 - 172, 01.12.2008

Öz

1900 yılında Adana' da doğan ve 1 970 yılında ölen İsmail Emre, Anne Marie SCHIMMEL tarafından Yeni Yunus Emre şeklinde adlandırılmıştır. Şiirlerine Varidat' ın Türkçe karşılığı olan Doğuş adını vermiş bu şairin en önemli özelliği, bu şiirleri, kendi iradesi dışında, bir trans, bir vecd halinde dile getirmesidir. Bu trans haline tanıklık edenler veya bizzat İsmail Emre kendisi bu anlan anlatır. İsmail Emre, tasavvufa yönelme geleneğinin en son ve belki de en ilginç halkalarından biridir. Bu tarikatsız, tekkesiz dervişin kendine has tasavvuf anlayışında Mansur el Hallaç ' ın vahdet-i şuhud, Mevlana'nın Tevhid ve Muhiyiddin ibn-i Arabi'nin vahdet-i vücud öğretilerinin izdüşümleri vardır. Öte yandan İsmail Emre, Yunus Emre'nin devamı olduğunu söyler.

Kaynakça

  • SCHIMMEL,Anne-Marie (2001), İslamın Mistik Boyutları, Çeviren Ergün Kocabıyık, İstanbul: Kabalcı Yayınevi.
  • BASTARD, Yvon (1990), "Aperçu sur le soufısme", INALCO, Paris, s. 41-42.
  • GÖLPINARLI A., Yunus Emre Divanı ve Risaletü'n-Nushiyye, İstanbul: Der yayınları.
Toplam 3 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sanat ve Edebiyat
Bölüm Makaleler
Yazarlar

İlhan Alemdar Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Aralık 2008
Gönderilme Tarihi 15 Ekim 2008
Yayımlandığı Sayı Yıl 2008 Cilt: 1 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Alemdar, İ. (2008). Son Mutasavvıf Ya Da Tekkesiz Derviş. Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, 1(2), 158-172.