TRANSFORMATION OF IMPRECATION IN ELECTRONIC-CULTURE ENVIRONMENT

Yıl 2018, Cilt: 11 Sayı: 24, 47 - 58, 12.12.2018

Seval Kasımoğlu

https://doi.org/10.12981/mahder.459362

Cited By: 2

Öz

This article will be discussing the internet
imprecations and try to do an exposition of how this type has been shaped in
electronic-culture environment. With the increase of internet-use after 20th
century, folkloric types have also been involved
in this medium.
As well as being presented to the internet
directly, folkloric elements are also existing by being adopted to the internet
environment. Imprecations are also among the types that continue to exist in
internet. It is possible to come across imprecation samples that are conveyed
to the internet in their traditional form, while some other imprecation
examples have been re-shaped with internet culture. Traditional imprecations
are requests by victims of injustice from God by using damning words and asking
for the person causing the injustice to be punished. Imprecations are used when an individual feels he is too weak to do something
himself or when he does not want to use force. However,
these people fear that
their word words would come back to them. Another characteristic in traditional
imprecations is that they have an aspect of faith. Even though the traditional
structural characteristics are partially maintained in internet imprecations,
they are also observed to have an element of humour in their contents, which is a distinguishing characteristic of the postmodern era. In this sense, the imprecations found in the
internet, which can be defined as a place of festivities, can be said to have
suspended the elements of fear and faith. It is possible to read this change in
the main target of the type as a difference of context. In the traditional culture, there is a belief
that imprecations are mostly
“recited” by women, but contrastingly, internet imprecations are “written” and used by young males, the majority
among the users of the virtual world. Internet imprecations are reaching to a
much wider mass than those in the traditional environment, but even though they
are using what is traditional, internet imprecations did not establish a tradition.

Anahtar Kelimeler

Imprecation, electronic culture, postmodern, internet, parody

ELEKTRONİK KÜLTÜR ORTAMINDA BEDDUALARIN DÖNÜŞÜMÜ

Öz

Bu makalede internet
bedduaları ele alınarak
bu türün elektronik kültür ortamında nasıl şekillendiği ortaya konulmaya çalışılacaktır.
20. yüzyıldan itibaren internetin kullanımının artmasıyla birlikte halkbilimsel türler de bu mecradaki yerini almıştır. İnternette,
halkbilimsel unsurlar doğrudan sunulduğu gibi, internet ortamına uyarlanarak da
varlığını devam ettirmektedir. Beddualar da internette varlığını devam ettiren
türlerden biridir. Hem geleneksel olanın internete taşındığı beddua örneklerine
hem de internet kültürüyle yeniden şekillenen beddua örneklerine rastlamak
mümkündür. Geleneksel beddualar, çoğunlukla bir haksızlık karşısında bireyin
çeşitli büyüsel sözlerle Allah’tan o kişinin cezalandırılmasını istemesidir.
Birey her ne kadar gücünün yetmediği ya da güç göstermek istemediği durumlarda
beddualara başvursa da temelde bu sözlerin tekrar kendisine dönmesinden korkmaktadır.
Geleneksel beddualardaki bir başka özellik ise inançsal bir özellik
göstermesidir. İnternet beddualarında ise geleneksel yapı özellikleri kısmî
olarak korunmuş olmasına rağmen postmodern dönemin bir özelliği olarak
içeriğinin mizahla karıştığı görülmektedir. Bu noktada bir karnaval mekânı
olarak incelenebilecek internette ortaya çıkan bedduaların temelindeki korku ve
inanç unsurunun askıya alındığı görülmektedir. Türün temel amacındaki bu
değişikliğin sebebinin konteks farklılığı olarak okunması mümkündür. Geleneksel
kültürde bedduaların çoğunlukla kadınlar tarafından “okunduğuna” dair yargıyla
farklılaşan şekilde internet bedduaları, sanal dünyanın çok daha fazla
kullanıcısı olan genç erkekler tarafından “yazılmakta” ve kullanılmaktadır.
Aynı zamanda geleneksel ortamda olduğundan daha fazla kitleye hitap eden
internet beddualarının geleneksel olanı kullanmasına rağmen bir gelenek
oluşturmadığı da makalede ortaya konulan verilerden birkaçıdır.

Anahtar Kelimeler

Beddua, elektronik kültür, postmodern, internet, parodi

Kaynakça

• AKBAR, Ahmet (1992). “Postmodernizm ve İslam”. Varlık Dergisi. Sayı: 1002, 7 - 21.
• AKTULUM, Kubilay (2000). Metinlerarası İlişkiler. Ankara: Öteki Yayınları.
• AKALIN, L. Sami (1990). Türk Dilek Sözlerinden Alkışlar ve Kargışlar. Ankara: Kültür Bakanlığı Halk Kültürünü Araştırma Dairesi Yayınları.
• ALEKSEYEVSKİY M. D. (2015). “Folklorda İnternet mi, İnternet Folkloru mu? (Çağdaş Folkloristik ve Sanal Gerçeklik)”. (Çev. Atilla Bağcı). Uluslararası Türk Dünyası Kültür Araştırmaları Dergisi. Bahar. 1(1).
• BAKHTİN, Michail, (2001), Karnavaldan Romana Edebiyat Teorisinden Dil Felsefesine Seçme Yazılar. (Çev. Cem Soydemir). Ayrıntı Yayınları.
• BLANK, Trevor J. (2014). Toward a Conceptual Framework for the Study of Folklore and the Internet. Colorado: University Press of Colorado.
• DUNDES, Alan (1998). Doku, Metin ve Konteks. (Çev. Metin Ekici). Milli Folklor Dergisi.. S.38, s. 106-119, Ankara.
• DORST, John D. (1998). Postmodernizm ve Folklor. (Çev. Serpil Cengiz). Milli Folklor Dergisi. S. 37, s. 158-159.
• KARADUMAN, Sibel (2010). “Modernizmden Postmodernizme Kimliğin Yapısal Dönüşümü”. Journal of Yasar University. 17(5). s. 2886‐2899.
• GÜNEY, Engin (2014). Dijital Görsel Kültür ve Yeni Medya Ekseninde Sanatın Değişen Rolü. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Güzel Sanatlar Eğitimi Anabilim Dalı. Doktora Tezi. Samsun. SANDERS, Barry (2001). Kahkahanın Zaferi- Yıkıcı Tarih Olarak Gülme. Ayrıntı Yayınları.
• ONG, Walter (2003). Sözlü ve Yazılı Kültür. İstanbul: Metis Yayınları.
• ÖZCAN Burcu (2007). Postmodernizmin Tüketim İmajları. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi Cilt: 17, Sayı: 1 Sayfa: 261-273, Elazığ.
• TANYILDIZ, Ahmet (2017). “İnşanın Postmodern Terennümü II: Yedinci Günde Osmanlı Türkçesi Kullanımına Dair” HİKMET-Akademik Edebiyat Dergisi [Journal of Academic Literature]. Gelenek ve Postmodernizm Özel Sayısı. Yıl 3, , ss. 89-98.