DEVELOPING TURKISH CULTURE DESCRIPTORS IN LINE WITH THE COMMON EUROPEAN FRAMEWORK FOR LANGUAGES (CEFR) FOR TEACHING TURKISH AS A FOREIGN LANGUAGE: B1 LANGUAGE LEVEL

Yıl 2019, Cilt: 12 Sayı: 27, 871 - 893, 20.09.2019

Aslı Fişekçioğlu

https://doi.org/10.12981/mahder.598017

Cited By: 5

Öz

The aim of this study is to develop Turkish
culture descriptors at B1 language level in order to enable the transfer of
culture methodologically to foreigners learning Turkish. In the first phase of
the process, only data on cultural items were scanned from a project carried
out by the CEFR: A Framework of Reference for Pluralistic Approaches (CARAP
2012). From the data obtained, the data which the project writers called
cultural areas formed the targets in the process of developing cultural
descriptors. This data revealed the features of the content that should be
employed in the preparation of Turkish culture descriptors. Based on this
information, Turkish social information content was examined by scanning and
document analysis methods in order to enable textbook writers to adopt Turkish
culture descriptors easily into their content. The data obtained comprise the
declarative knowledge competences of Turkish culture descriptors. Since the
cultural skills of B1 language level should be limited by the skills and know-how
which would form the content of the Turkish culture descriptors, the cultural
competences data of the Council of Europe B1 Threshold Level (2011) were
analyzed by document analysis method. The data obtained were determined as
limitations of B1 language level in the preparation of Turkish culture
descriptors. In the light of all these data, Turkish Culture Descriptors were
developed by taking into account the preparation criteria for descriptors
stated in the context of the CEFR ​​(2013).

Anahtar Kelimeler

Turkish as a foreign language, cultural descriptors, transfer of culture, Turkish culture, Common European Framework for Languages

YABANCI DİL OLARAK TÜRKÇE ÖĞRETİMİNDE DİLLER İÇİN AVRUPA ORTAK ÖNERİLER ÇERÇEVESİ ÖLÇÜTLERİNE GÖRE TÜRK KÜLTÜRÜ TANIMLAYICILARININ OLUŞTURULMASI: B1 DİL DÜZEYİ MODEL ÖNERİSİ

Öz

Yabancılara Türkçe öğretimine yönelik kitaplar incelendiğinde,
Türk kültürü paylaşımının her kitapta farklı yapıldığı gözlenmektedir. Bu
araştırmanın amacı, yabancılara Türkçe öğretiminde kültür paylaşımının yöntemli
ve dil düzeyine uygun yapılmasını sağlamak için B1 dil düzeyinde Türk Kültürü
tanımlayıcılarının oluşturulmasıdır. Diller İçin Avrupa Ortak Öneriler
Çerçeve Metninde (2013)yer alan genel yeterlilikler ölçütlerine uygun olarak
kültür paylaşımı yapılmasını sağlamak amacıyla Türk kültürü tanımlayıcılarının
oluşturulması önemli gözükmektedir. Türk kültürü
tanımlayıcılarının oluşması sürecinde çeşitli aşamalardan geçilmiştir. Birinci
aşamada, Diller için Avrupa Ortak Öneriler Çerçevesi, sonraki aşamalarda,
yabancı dil öğretiminde dillere ve kültürlere çoklu yaklaşımlar projesi (CARAP
2012) verileri taranmıştır. Projede kültürel alanlar olarak adlandırılan
veriler, kültürel tanımlayıcıların oluşturulması sürecinde Türk kültürü tanımlayıcılarının
da hedef alanlarını oluşturmuştur. Proje yazarlarının kültür
bilgisi olarak adlandırdıkları veriler ise, kültür aktarımında olması gereken
içerik özelliklerini ortaya koymuştur. Bu bilgilerden hareketle, Türk kültürü
tanımlayıcılarının, özellikle yöntem kitabı yazarları tarafından daha rahat
kullanımını sağlamak için Türk toplumsal bilgisi içeriği,  proje verilerine göre tarama ve doküman
analizi yöntemleriyle araştırılmıştır. Elde edilen veriler Türk kültürü
tanımlayıcılarının bildirime dayalı bilgi boyutunu oluşturmuştur. Türk kültürü
tanımlayıcılarının içeriğini oluşturacak ve üretimsel becerileri ortaya koyan uygulayıcı
beceriler (Telc 2013)  ise Avrupa Konseyi B1 Eşik Düzey Başvuru Metni (2011)
projesinin verileri doğrultusunda, doküman analizi yöntemiyle incelenip, B1 dil
düzeyinde sınırlılıklar olarak belirlenmiştir. Ardından tüm bu veriler
ışığında, Türk Kültürü Tanımlayıcıları model önerisi, Diller için Avrupa Ortak
Öneriler Çerçevesi ( 2013 ) bağlamında belirtilen tanımlayıcı yazma ölçütleri
dikkate alınarak hazırlanmıştır. Bu çalışma, Ocak 2019 tarihinde Çanakkale
Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Türkçe Eğitimi Bilim Dalında savunulmuş
olan "Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Diller İçin Avrupa Ortak
Öneriler Çerçevesi Ölçütlerine Göre Türk Kültürü Tanımlayıcılarının Oluşturulması:
B1 Dil Düzeyi Model Önerisi" isimli doktora tezinden üretilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Türk kültürü, Yabancı dil olarak Türkçe öğretimi, kültürel tanımlayıcılar, kültür aktarımı, Türk kültürü, Diller İçin Avrupa Ortak Öneriler Çerçevesi

Kaynakça

• AVRUPA KONSEYİ. (2001). A Common European Framework of Reference for Languages: Learning, Teaching, Assessment. Strasbourg, Council of Europe
• AYDIN, S., ATAY, T.(2009). Halk Bilimi Toplumsal Uygulamalar Törenler ve Ritüelleri Geçiş Törenleri.Kültür Bakanlığı.
• Ayrancı, B. ve Temizyürek, F. ( 2017 ). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminin Bilim Dili Olarak Türkçeye Katkısı. Turkish Studies International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic Volume 12/17, p. 33-54 DOI Number: http://dx.doi.org/10.7827/TurkishStudies.11998 ISSN: 1308-2140, ANKARA-TURKEYErişim:https://www.researchgate.net/profile/Bilge_Bagci_Ayranci/publication/318891374_Yabanci_Dil_Olarak_Turkce_Ogretiminin_Bilim_Dili_Olarak_Turkceye_Katkisi/links/5988c22145851560584f9170/Yabanci-Dil-Olarak-Tuerkce-Oegretiminin-Bilim-Dili-Olarak-Tuerkceye-Katkisi.pdf
• AYIRIR ONURSAL İREM. (2015). Edimbilim ve Dil Öğretimi. Korkut, E., Ayırır Onursal, İ. (Ed) Dil Bilimleri ve Dil Öğretimi. (s.129-158). Seçkin Yayıncılık. Ankara 2015.
• BÉACCO, J – C. ee diğerleri.(2011). Niveau B1 pour le français. Paris:Didier
• BÜYÜKÖZTÜRK, Ş. ve diğerleri (2016). Bilimsel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Pegem Yayınları
• CECR, ( 2018 ). Cadre Européen de Référence Pour Les Langues. Apprendre, Enseigner,Evaluer. Volume Complémentaire avec de nouveaux descripteurs. Erişim:www.coe.int/lang-CECR
• CANDELİER, M. ve diğerleri (2012). “CARAP” Avusturya: Avrupa Konseyi Yayınları ( ISBN : 978-92-871-7172-6) Erişim: https://www.coe.int/web/cm/documents
• DEMİR, A. VE AÇIK, F. ( 2011) Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Kültürlerarası Yaklaşım ve Seçilecek Metinlerde Bulunması Gereken Özellikler” 30, Türklük Bilimi Araştırmaları (TÜBAR) Güz 2011, 51-72. Erişim: http://dergipark.gov.tr/download/article-file/157183
• EKİZ, D. (2009). “Bilimsel Araştirma Yöntemleri” Ankara: Ani Yayıncılık.
• FİŞEKCİOĞLU, Aslı (2019). Yabancı Dil Olarak Türkçe Öğretiminde Diller İçin Avrupa Ortak Öneriler Çerçevesi Ölçütlerine Göre Türk Kültürü Tanımlayıcılarının Oluşturulması: B1 Dil Düzeyi Model Önerisi, Yayımlanmamış Doktora Tezi, Çanakkale 18 Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü
• GÖÇER, A. ( 2015 ). Türkçenin Yabancı Dil Olarak Öğretiminde Konuşma BecerisininKazandırılması. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi 21 Aralık-2015 Cilt: 17, Sayı: 2 (21-36) Erişim: http://dergipark.gov.tr/download/articlefile/ 321320
• GÖKALP Z. (2015). Türkçülüğün Esasları. Ankara: Ötüken Yayıncılık. Güvenç, B.( 2004) . Kültürün ABC’si . İstanbul : Yapı Kredi Yayınları.
• KARAMAN, K. ( 2010)Ritüellerin Toplumsal Etkileri . SDÜ Fen Edebiyat Fakültesi. Sosyal Bilimler Dergisi Mayıs 2010, Sayı:21, ss.227-236.http://dergipark.gov.tr/download/article-file/117932
• KARASAR, N. (2009). Bilimsel Araştırma Yöntemi. Ankara: Nobel Yayıncılık.
• KRAMSH, C. , NELSON, P. (1996) Acquiring cross-cultural competence. Singerman: A Jr,ed
• MERRİAM, S. B. (2013). Nitel araştırma desen ve uygulama için bir rehber. Selahattin Turan (Çev. Ed.). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık
• ÖZDEMİR, C. ( 2013). Dil-Kültür İlişkisi: Folklor Ürünlerinin Türkçenin Yabancı Dil OlarakÖğretiminde Yeri ve İşlevi Millî Folklor, 2013, Yıl 25, Sayı 97 ( 157-166) Erişim:http://www.millifolklor.com/PdfViewer.aspx?Sayi=97&Sayfa=154
• RİFAT, M. (1990). Dilbilim ve Göstergebilim Kuramları. İstanbul : Düzlem Yayınları.
• Temizyürek, F. (2015) Avrupa Ortak Çerçeve Metni Bağlamında Yabancılara Türkçe Öğretimi 7. Dünya Dili Türkçe Sempozyumu Bildirileri I. Cilt. Fırat Üniversitesi Basımevi . Elazığ.
• ÜNALAN, Ş. (2014)“Dil ve Kültür”. İstanbul : Nobel Yayıncılık.
• YILDIRIM, A. ( 1999). Nitel Araştırma Yöntemlerinin Temel Özellikleri ve EğitimAraştırmalarındaki Yeri ve Önemi. Eğitim ve Bilim. [S.l.], v. 23, n. 112, apr. 1999. ISSN 1300-1337. Erişim Adresi: <http://eb.ted.org.tr/index.php/EB/article/view/5326>. Erişim Tarihi: 22 Kasım 2018