Geleneksel kumaşlar dokundukları
zamana, hammaddeye ve işçiliğin kalitesine göre önem kazanmaktadırlar. Yazılı
ve görsel kaynaklarda beyaz zemin üzerine sarı ipekle işlenmiş kumaş olarak
tanımlanan abani de önemli dokuma örneklerinden birisidir. Tarihi dönemlerde
halk tarafından abani sarık olarak bilinen bu kumaş türü tüccarlar tarafından ulema
sınıfından ayırt edilmek için kullanılmıştır. Hint menşeili olan bu kumaşın
taklitleri zaman içerisinde Bursa’da da dokunmaya başlamıştır. XX. yüzyılın
başlarında yarı otomatik tezgahlara rağmen bu kumaşın el tezgahlarında
dokunmaya devam ettiği belgelerde görülmektedir. Günümüzde ise artık
üretilmemektedir. Çalışmanın amacı abani
kumaşların tekrar dokunabilmesi için kimlik bilgilerinin oluşturulmasıdır.
Abani kumaşlar iki teknik ile üretilmiştir. Bu nedenle çalışmanın evreni abani
kumaşlar, örneklemi ise dokuma tekniği ile üretilen abani kumaşlar olarak
belirlenmiştir. Ulaşılabilen kumaş örneklerinin iplik, teknik ve motif
özellikleri hakkında ayrıntılı bilgi verilmiştir. Çalışmada dört bölümden
oluşmaktadır. Birinci bölümde; abani kelimesinin kökeni üzerinde durularak,
tarihi gelişimi ele alınmıştır. İkinci bölümde; abani kelimesinin yazılı
kaynaklardaki tanımları üzerinde durulmuştur. Üçüncü bölümde; abani
kumaşlarının motif, kompozisyon ve teknik özellikleri ile kullanım alanları
hakkında bilgi verilmiştir. Dördüncü bölümde ise; çalışma bütünüyle değerlendirilerek
sonuç bölümü ile tamamlanmaktadır.
Traditional fabrics are getting more important according to their datedness, raw
material and the quality of workmanship. Abani, which is defined as a fabric
embroidered with yellow silk on white background in written and visual sources,
is one of the important weaving examples. In historical times, this type of
fabric, known to the public as turban, was used by traders to distinguish it
from the Ulema class. In historical times, this type of fabric was known to the
public as a imamah and was used by traders to distinguish it from the Ulema
class. The imitations of this fabric, which is of Indian origin, started to be
woven in Bursa over time. It is seen in the documents that this fabric
continued to be woven on hand looms in the beginning of XX century, despite the
semi-automatic looms. Today, it is no longer produced. The purpose of the study
is to create identification information so that abani fabrics can be weaved
again. The fabrics are produced with two techniques. For this reason, the
universe of the study is abani fabrics, the
sample is determined as abani fabrics produced by weaving technique. Detailed
information is given on the yarn, technical and motif features of the fabric
samples that can be reached. The study consists of four parts. In the first
part; the origin of the word abani is emphasized and its historical development
is discussed. In the second part; Definitions of the word abani in written
sources are emphasized. In the third part; Information about motif, composition
and technical properties of abani fabrics and their usage areas are given. In
the fourth part; The study is evaluated in its entirety and completed by the
conclusion.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Bölgesel Çalışmalar |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 15 Mart 2020 |
Gönderilme Tarihi | 11 Şubat 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 13 Sayı: 29 |