Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

USAGE OF TRADITIONAL ENTERTAINTMENT FACTORS OF NEVŞEHİR REGION IN TOURISM

Yıl 2020, Cilt: 13 Sayı: 30, 745 - 761, 15.06.2020
https://doi.org/10.12981/mahder.732909

Öz

Cultural
tourism is one of the important tourism activities which have been organized by
many countries as activity of alternative tourism against sea, sand and sun
tourism today. Countries that have a rooted cultural past use these cultural
factors for  tourism. Besides, it is
provided that the culture is sustained and transferred to the next generations
by using these cultural factors in tourism. One of the factors which have an
important position within the cultural tourism is entertaintment culture. Entertaintment
is one of the important factors which 
are applied in order to make use of people’s spare time and  let off stress. Entertaintment which is known
to exist before cultures is known as a means which people make use their spare
time and enjoy themselves particularly winter nights in the past.
Entertaintment factors are significant regarding supply of communication among
the individuals in addition to fun. People today spend time by organizing
activities related to wedding, feast and seasonal cycle with the slimming. In
these activities, traditional games are played and various shows are performed.
These factors also aim to entertain while having fun. These entertaintments are
performed in mass environments like village square, coffeehouse and village
chamber. However, entertaintment culture has also undergone a change and
transformation with the development of technology. Nonetheless, folklore
products are benefited in the creation of entertaintment factors and done
activities today too. In the study, entertaintment factors of Nevşehir region
where hosted many cultures in the past and is rich in terms of entertaintment
culture will be dwelled on and also usage of these factors will be evaluated in
tourism. 

Kaynakça

  • Akgöz, E. (2003). Turizm işletmelerindeki Türk gecelerinin Türk kültürünü tanıtmaya katkıları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
  • And, M. (2012). Oyun ve bügü. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Atlı, S. (2017). “Köy seyirlik oyunlarından ‘deve oyunu’ üzerine bir değerlendirme ve Balıkesir-Pamukçu deve oyunu”. Journal of Turkish Language and Literature, C. 3, S. 2, s. 16-40.
  • Aydın, S. (2009). T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Türkiye kültür portalı projesi.
  • Ceylan, F. (2004). Eğlence kavramının İstanbul’da geçirdiği değişim süreci ve mekana etkisi. İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
  • Dinçer Berdibek, Z. (2017). “Ötekinin merceğinden Osmanlı eğlence kültürü”. Osmanlı Mirası Araştırmaları Dergisi (OMAD), C. 4, S. 8, s. 37-58.
  • Ergin, M. (2014). Dede Korkut kitabı-1. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Ersan, M. (2006). “Türkiye Selçuklularında devlet erkânının eğlence hayatı”. Tarih İncelemeleri Dergisi, C. 21. S. 1, s. 73-106.
  • Huizinga, J. (1995). Homo ludens oyunun toplumsal işlevi üzerine bir deneme. (çev.: Mehmet Ali Kılıçbay), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Kılıç, F.; Kılıç, M. (2017). Avanos’a dâir yazılar-2, Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Ölçer Özünel, E. (2012), “Peri bacalarına sinirli değnek: Nevşehir turizminin kültürel animasyon ve uygulamalı halkbilimi bağlamında değerlendirilmesi”. 1. Uluslararası Nevşehir Tarih ve Kültür Sempozyumu Bildirileri, (Ed. Adem Öger), 16-19 Kasım 2011, s. 93-102.
  • Özdemir, N. (2004). “Eğlence-müze ilişkisi ve Türk eğlence geleneği araştırma-uygulama merkezi”. Somut Olmayan Kültürel Mirasın Müzelenmesi Sempozyum Bildirileri, (hzl.: M. Öcal Oğuz ve Tuba Saltık Özkan), Gazi Üniversitesi THBMER Yayını, s. 152-169.
  • Özdemir, N. (2005). Cumhuriyet dönemi Türk eğlence kültürü. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Tekerek, N. (2007). “Köy seyirlik oyunları, seyirlik uygulamalarıyla 51 yıllık bir amatör topluluk: Ankara deneme sahnesi ve uygulamalarından iki örnek: bozkır dirliği ve gerçek kavga”. Tiyatro Araştırmaları Dergisi, S. 24, s. 67-124.
  • Tükel, A. (2014). “Kaybolmaya yüz tutmuş çocuk oyunları: avanos örneği”. Avanos Sempozyumu Bildirileri, (Ed.: Adem Öger), 23-25 Ekim, s. 129-142.
  • Türkmen, F.; Türker, F. (2012). “Folklor ve turizm (folklorik ürünlerin turizmde kullanılması meselesi” . Uluslararası Nevşehir Tarih ve Kültür Sempozyumu Bildirileri, (Ed. Adem Öger), 16-19 Kasım 2011, s. 195-198.

NEVŞEHİR YÖRESİ GELENEKSEL EĞLENCE UNSURLARININ TURİZMDE KULLANIMI

Yıl 2020, Cilt: 13 Sayı: 30, 745 - 761, 15.06.2020
https://doi.org/10.12981/mahder.732909

Öz

Kültür turizmi, günümüzde
deniz, kum ve güneş turizmine karşı alternatif turizm faaliyeti olarak birçok
ülke tarafından yapılan önemli turizm faaliyetlerinden biridir. Köklü bir
kültürel geçmişe sahip olan ülkeler, bu kültür unsurlarını turizme yönelik
kullanmakta, ayrıca kültür unsurlarını turizmde kullanarak kültürün yaşatılmasını
ve gelecek kuşaklara aktarılmasını sağlanmaktadır. Kültür turizmi içinde önemli
bir yere sahip olan unsurlardan biri de eğlence kültürüdür. Eğlence, insanların
boş vakitlerini değerlendirme ve stres atmaları amacıyla başvurulan önemli
unsurlardan biridir. Kültürlerden önce var olduğu bilenen eğlencenin,  geçmişte özellikle kış geceleri insanların boş
vakitlerini değerlendirdiği ve hoş vakit geçirdiği bir araç olduğu
bilinmektedir. Eğlence unsurları, eğlenmenin yanında bireyler arasında
iletişimi sağlaması bakımından da dikkate değerdir. Günümüzde zayıflamakla
birlikte insanlar düğün, bayram ve mevsimsel döngüye bağlı etkinlikler
düzenleyip vakit geçirmektedirler. Bu etkinliklerde geleneksel oyunlar oynanmakta
olup çeşitli gösteriler yapılmaktadır. Bu unsurlar ayrıca eğlenirken eğlendirme
amacı da gütmektedir. Bu eğlenceler toplu ortamlarda; köy meydanı, kahvehane,
köy odası vb. mekânlarda gerçekleştirilmektedir. Ancak teknolojinin
gelişmesiyle birlikte eğlence kültürü de değişim ve dönüşüme uğramıştır. Fakat günümüzde
de eğlence unsurlarının yaratımında ve yapılan aktivitelerde folklor
ürünlerinden yararlanılmaktadır. Çalışmada, geçmişte birçok kültüre ev
sahipliği yapmış ve eğlence kültürü bakımından oldukça zengin olan Nevşehir
yöresinin eğlence unsurları üzerinde durulacak olup bu unsurların turizmde
kullanımı değerlendirilecektir.

Kaynakça

  • Akgöz, E. (2003). Turizm işletmelerindeki Türk gecelerinin Türk kültürünü tanıtmaya katkıları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
  • And, M. (2012). Oyun ve bügü. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Atlı, S. (2017). “Köy seyirlik oyunlarından ‘deve oyunu’ üzerine bir değerlendirme ve Balıkesir-Pamukçu deve oyunu”. Journal of Turkish Language and Literature, C. 3, S. 2, s. 16-40.
  • Aydın, S. (2009). T.C. Kültür ve Turizm Bakanlığı Türkiye kültür portalı projesi.
  • Ceylan, F. (2004). Eğlence kavramının İstanbul’da geçirdiği değişim süreci ve mekana etkisi. İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi.
  • Dinçer Berdibek, Z. (2017). “Ötekinin merceğinden Osmanlı eğlence kültürü”. Osmanlı Mirası Araştırmaları Dergisi (OMAD), C. 4, S. 8, s. 37-58.
  • Ergin, M. (2014). Dede Korkut kitabı-1. Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları.
  • Ersan, M. (2006). “Türkiye Selçuklularında devlet erkânının eğlence hayatı”. Tarih İncelemeleri Dergisi, C. 21. S. 1, s. 73-106.
  • Huizinga, J. (1995). Homo ludens oyunun toplumsal işlevi üzerine bir deneme. (çev.: Mehmet Ali Kılıçbay), İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
  • Kılıç, F.; Kılıç, M. (2017). Avanos’a dâir yazılar-2, Ankara: Grafiker Yayınları.
  • Ölçer Özünel, E. (2012), “Peri bacalarına sinirli değnek: Nevşehir turizminin kültürel animasyon ve uygulamalı halkbilimi bağlamında değerlendirilmesi”. 1. Uluslararası Nevşehir Tarih ve Kültür Sempozyumu Bildirileri, (Ed. Adem Öger), 16-19 Kasım 2011, s. 93-102.
  • Özdemir, N. (2004). “Eğlence-müze ilişkisi ve Türk eğlence geleneği araştırma-uygulama merkezi”. Somut Olmayan Kültürel Mirasın Müzelenmesi Sempozyum Bildirileri, (hzl.: M. Öcal Oğuz ve Tuba Saltık Özkan), Gazi Üniversitesi THBMER Yayını, s. 152-169.
  • Özdemir, N. (2005). Cumhuriyet dönemi Türk eğlence kültürü. Ankara: Akçağ Yayınları.
  • Tekerek, N. (2007). “Köy seyirlik oyunları, seyirlik uygulamalarıyla 51 yıllık bir amatör topluluk: Ankara deneme sahnesi ve uygulamalarından iki örnek: bozkır dirliği ve gerçek kavga”. Tiyatro Araştırmaları Dergisi, S. 24, s. 67-124.
  • Tükel, A. (2014). “Kaybolmaya yüz tutmuş çocuk oyunları: avanos örneği”. Avanos Sempozyumu Bildirileri, (Ed.: Adem Öger), 23-25 Ekim, s. 129-142.
  • Türkmen, F.; Türker, F. (2012). “Folklor ve turizm (folklorik ürünlerin turizmde kullanılması meselesi” . Uluslararası Nevşehir Tarih ve Kültür Sempozyumu Bildirileri, (Ed. Adem Öger), 16-19 Kasım 2011, s. 195-198.
Toplam 16 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Türk Halk Bilimi
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Kamile Serbest 0000-0001-9859-3120

Yayımlanma Tarihi 15 Haziran 2020
Gönderilme Tarihi 6 Mayıs 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 13 Sayı: 30

Kaynak Göster

APA Serbest, K. (2020). NEVŞEHİR YÖRESİ GELENEKSEL EĞLENCE UNSURLARININ TURİZMDE KULLANIMI. Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, 13(30), 745-761. https://doi.org/10.12981/mahder.732909