Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

SİVAS İLİNDE TELKÂRİ İŞLEMECİLİĞİ VE SON TEMSİLCİLERİNDEN NİYAZİ ARSLANHAN’IN ÇALIŞMALARI

Yıl 2023, Cilt: 16 Sayı: 43, 1429 - 1449, 19.09.2023
https://doi.org/10.12981/mahder.1342173

Öz

Anadolu'daki çeşitli medeniyetlere ait gümüş işçiliği ile hazırlanan eşyalar, gümüş işçiliğinin tarihinin milattan öncelere kadar gittiğini göstermekte, o dönem insanlarının kültürlerini, sosyo-ekonomik durumlarını, yaşam tarzlarını, zevklerini ve kültürlerarası etkileşimlerini ortaya koymaktadır. Türk gümüş işçiliği Orta Asya'da yayılmaya başlamış, Anadolu'da İslamiyet ile birlikte altın ve gümüş kullanımı artmış, Anadolu Selçuklu ve Osmanlı dönemlerinde önemini korumuştur. Osmanlıların Balkan toprakları üzerindeki hâkimiyetini kaybetmesinden sonra burada yaşayan halk Sivas gibi Anadolu'nun çeşitli yerlerine yerleşerek kültür ve sanatlarını da beraberinde getirmişlerdir. Bu bölgelere yerleşen göçmenler arasında Sivas gümüş ustalarının bir kısmının atalarının da zanaatkâr olduğu bilinmektedir. 1950'li ve 1960'lı yıllarda Sivas'ta gümüş ustalarının sayısı yüzden fazla iken, birçoğu İstanbul'a veya yurt dışına giderek mesleği bırakmıştır. Günümüzde Sivas ilinde kaybolmaya yüz tutmuş mesleklerden biri olan gümüşçülükle uğraşan birkaç usta bulunmaktadır. Telkâri için kullandığı gümüş malzeme İstanbul Kapalıçarşı'dan getirtilen gümüşü ocaklarda eriterek tele dönüştürülmektedir. Tarak, kerpeten, ikili, kancalı, zarlı hendek takımları gibi geleneksel malzemeler kullanılarak vav, sim, damla, mekik dolgu teknikleri ile formlar oluşturulmaktadır. Formların oluşturulmasında tarak, kerpeten, çifte, çengel, zar heşdek takımı gibi geleneksel malzemeler kullanılmaktadır. Boraks, lehim ve teneker yardımıyla son şekli verilen kolye, yüzük, bileklik, kalem, kutu gibi parçalar top ve iğne dolabında temizlenir ve parlatılır. Geleneksel yöntemlerle yapılması oldukça zahmetli olan telkâri sanatı teknolojiye yenik düşer, ürün çeşitliliği artar ancak maliyetlerden dolayı talep azalır. Bu çalışmayı yapmaktaki amacımız Sivas’ta nalbantlık, bıçakçılık ve çubukçuluk gibi zamana ve şartlara yenik düşen sanat ve mesleklerin tarihçesini ve bugünkü durumunu araştırmak ve ustalarını tanıtarak gelecek nesillere aktarmaktır.

Kaynakça

  • Arlı, M. (1989). Beypazarı`nın telkâri takıları üzerine bir araştırma. Ankara: AÜ. Ziraat Fakültesi Yayınları.
  • Arseven, C. E. (1958). Sanat ansiklopedisi İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
  • Bektaşoğlu, M. (2009). Anadolu’da Türk İslâm sanatı. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
  • Bingöl, I. (1999). Anadolu Medeniyetler Müzesi antik takıları. Ankara: Anadolu Medeniyetler Müzesi Yayınları.
  • Bora, R. (2008). 19. yüzyıl Osmanlı resim sanatında kullanılan takılar. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Bozkurt, N. (2002). Kuyumculuk. Diyanet İslam Ansiklopedisi (DİA), 26, 513-515, İstanbul: TDV Yayınları.
  • Demirtaş, P. (1996). Takı kültürü ve tasarım üzerine bir araştırma. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Gündüz, E. (2018), Telkâri sanatı alanında öğrenci yeterliklerinin öğrenci görüşlerine göre temel tasarım ilke ve öğeleri açısından değerlendirilmesi. Diyarbakır: Diyarbakır Dicle Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Keshishian, V. –vd. (2018), Ermeni kültür varlıklarıyla Sivas. (çev.: Ayşe Aksakal vd.), İstanbul: HDV Yayınları.
  • Özdemir, M. - Dudaş N. (2013). Eskişehir ili Alpu ilçesinde savat gümüş işleme sanatı. Akademik Bakış Dergisi, 37, 1-19.
  • Öztürk, Ö. (2012). Geleneksel Urfa giysilerinde kullanılan altın ve gümüş kemerlerin incelenmesi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Türe, A. - Savaşcın Y. (2000). Kuyumculuğun doğuşu. İstanbul: Goldaş Yayınları.

FILIGREE ART IN SİVAS AND SILVER WORKING IN SİVAS AND NİYAZİ ARSLANHAN'S WORKS ONE OF THE LAST REPRESANTATIVES

Yıl 2023, Cilt: 16 Sayı: 43, 1429 - 1449, 19.09.2023
https://doi.org/10.12981/mahder.1342173

Öz

Many archaeological finds have been found, showing that the history of silverwork goes back to BC. The items belonging to various civilizations in Anatolia, prepared with silver craftsmanship, reveal the cultures, socio-economic conditions, lifestyles, tastes and intercultural interaction of the people of that period. Turkish silver working began to spread in Central Asia, the use of gold and silver increased in Anatolia with Islam, and preserved its importance in the Anatolian Seljuk and Ottoman periods. After the Ottomans lost their domination of the Balkan lands, the people living here settled in various parts of Anatolia, such as Sivas, and brought their culture and arts with them. It is known that some of the ancestors of Sivas silver masters were also craftsmen among the immigrants settled in these regions. While the number of silver masters was more than a hundred in Sivas in the 1950s and 1960s, many of them left the profession by going to Istanbul or abroad. Today, there are a few masters dealing with silverwork, one of the professions that are on the verge of disappearing in the province of Sivas. The silver material used for filigree turned into wire by melting the silver taken to the Istanbul Grand Bazaar in the furnaces. Traditional materials such as combs, pliers, double, hooknose, dice trench sets are used to create forms with vav, glitter, drop, shuttle filling techniques. Traditional materials such as combs, pliers, doubles, hooknose, dice heşdek sets are used to create the forms. Parts such as necklaces, rings, bracelets, pens and boxes, which are given their final shape with the help of borax, solder and teneker, are cleaned and polished in the ball and needle cabinet. The art of filigree, which is very troublesome to make in traditional methods, succumbs to technology, the variety in products increases, but the demand decreases due to costs. Our aim in doing this study is to research the history and current status of the arts and professions in Sivas, such as blacksmithing, smithing, stick-making, which succumbed to time and conditions, and to transfer them to future generations by introducing their masters.

Kaynakça

  • Arlı, M. (1989). Beypazarı`nın telkâri takıları üzerine bir araştırma. Ankara: AÜ. Ziraat Fakültesi Yayınları.
  • Arseven, C. E. (1958). Sanat ansiklopedisi İstanbul: Milli Eğitim Basımevi.
  • Bektaşoğlu, M. (2009). Anadolu’da Türk İslâm sanatı. Ankara: Diyanet İşleri Başkanlığı Yayınları.
  • Bingöl, I. (1999). Anadolu Medeniyetler Müzesi antik takıları. Ankara: Anadolu Medeniyetler Müzesi Yayınları.
  • Bora, R. (2008). 19. yüzyıl Osmanlı resim sanatında kullanılan takılar. İstanbul: Işık Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Bozkurt, N. (2002). Kuyumculuk. Diyanet İslam Ansiklopedisi (DİA), 26, 513-515, İstanbul: TDV Yayınları.
  • Demirtaş, P. (1996). Takı kültürü ve tasarım üzerine bir araştırma. İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Gündüz, E. (2018), Telkâri sanatı alanında öğrenci yeterliklerinin öğrenci görüşlerine göre temel tasarım ilke ve öğeleri açısından değerlendirilmesi. Diyarbakır: Diyarbakır Dicle Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Keshishian, V. –vd. (2018), Ermeni kültür varlıklarıyla Sivas. (çev.: Ayşe Aksakal vd.), İstanbul: HDV Yayınları.
  • Özdemir, M. - Dudaş N. (2013). Eskişehir ili Alpu ilçesinde savat gümüş işleme sanatı. Akademik Bakış Dergisi, 37, 1-19.
  • Öztürk, Ö. (2012). Geleneksel Urfa giysilerinde kullanılan altın ve gümüş kemerlerin incelenmesi. Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
  • Türe, A. - Savaşcın Y. (2000). Kuyumculuğun doğuşu. İstanbul: Goldaş Yayınları.
Toplam 12 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Türk İslam Sanatında Güzel Sanatlar
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Fatmagül Saklavcı 0000-0001-9274-5111

Erken Görünüm Tarihi 19 Eylül 2023
Yayımlanma Tarihi 19 Eylül 2023
Gönderilme Tarihi 12 Ağustos 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 16 Sayı: 43

Kaynak Göster

APA Saklavcı, F. (2023). SİVAS İLİNDE TELKÂRİ İŞLEMECİLİĞİ VE SON TEMSİLCİLERİNDEN NİYAZİ ARSLANHAN’IN ÇALIŞMALARI. Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, 16(43), 1429-1449. https://doi.org/10.12981/mahder.1342173