EXPLOITING CULTURE: CULTURAL APPROPRIATION

Yıl 2024, Cilt: 17 Sayı: 47, 1213 - 1241, 23.09.2024

Gülay Yavuz

https://doi.org/10.12981/mahder.1532991

Öz

ABSTRACT: In the post-World War II period, although the aim was to eliminate the effects of colonialism with the weakening of the nation-state influence and the Eurocentric character of international law, colonialism was replaced by cultural appropriation in the decolonisation process initiated for this purpose. Cultural appropriation, which means the adoption or use of elements of one culture by members of another culture, has been at the centre of academic research and debate since the second half of the twentieth century and has gained importance within the framework of power dynamics, identity formation and ethics. This study analyses the different dynamics of cultural appropriation, showing its historical context, manifestations and effects in various cultural settings. Drawing on examples from different cultures and industries such as fashion, music, art and medicine, the article emphasises that cultural appropriation can perpetuate power imbalances and reinforce stereotypes. It attempts to clarify the distinction between cultural appropriation and cultural appreciation by providing a framework for understanding when and under what conditions cultural appropriation can take place in an ethical and respectful manner. Analysing relevant examples, theoretical frameworks and current debates, this study aims to fill an important gap in Turkish academia by providing a comprehensive examination of the concept of cultural appropriation through a colonial lens.

Anahtar Kelimeler

Cultural Appropriation, Cultural Appreciation, Culture, Tradition, Colonialism

SÖMÜRÜNÜN KÜLTÜREL HÂLİ: KÜLTÜREL SAHİPLENME

Öz

ÖZ: İkinci Dünya Savaşı sonrasındaki dönemde, ulus devlet etkisinin ve uluslararası hukukun Avrupa merkezli karakterinin zayıflamasıyla sömürgeciliğin etkilerini ortadan kaldırma amacı güdülse de bu amaçla başlatılan dekolonizasyon sürecinde sömürgecilik yerini kültürel sahiplenmeye bırakmıştır. Bir kültürün unsurlarının başka bir kültürün üyeleri tarafından benimsenmesi veya kullanılması anlamına gelen kültürel sahiplenme, yirminci yüzyılın ikinci yarısından itibaren akademik araştırmaların ve tartışmaların odağında yer alarak güç dinamikleri, kimlik oluşumu ve etik hususları çerçevesinde önem kazanmıştır. Bu çalışma, kültürel sahiplenmenin farklı dinamiklerini incelemekte, tarihsel bağlamını, tezahürlerini ve çeşitli kültürel ortamlardaki etkilerini göstermektedir. Makalede, moda, müzik, sanat ve tıp gibi farklı kültür ve endüstrilerdeki örneklerden yola çıkarak kültürel sahiplenmenin güç dengesizliklerini sürdürebileceği ve stereotipleri pekiştirebileceği vurgulanmaktadır. Kültürel sahiplenmenin ne zaman ve hangi şartlarda etik ve saygılı bir şekilde gerçekleşebileceğini anlamak için bir çerçeve sunarak kültürel sahiplenme ve kültürel takdir arasındaki ayrımı netleştirmeye çalışmaktadır. Konuyla ilişkili örnekleri, teorik çerçeveleri ve güncel tartışmaları analiz eden bu çalışma, sömürgecilik merceğinden kültürel sahiplenme kavramının kapsamlı bir incelemesini sunarak Türk akademisindeki önemli bir boşluğu doldurmayı amaçlamaktadır.

Anahtar Kelimeler

Kültürel Sahiplenme, Kültürel Takdir, Kültür, Gelenek, Sömürgecilik

Destekleyen Kurum

YÖK 100/2000 Doktora Bursu

Kaynakça

• Aksüt, S. (2023). Mevlevi sema törenlerinin kültürel ve ekonomik değerleri arasındaki gerilimin tezahürleri. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi (35), 686-702.
• Anaya, J. (1986). Indigenous peoples in international law. New York: Oxford University Press.
• Barsh, R. L. (1986). Indigenous peoples: An emerging objects of international law. American Journal of International Law 80(2), 369-385.
• Battiste, M. - Henderson, J. (2000). Protecting indigenous knowledge and heritage: A global ghallenge. Saskatoon: Purich Publications.
• Betts, R. (1998). Decolonization. London and New York: Routledge.
• Brown, M. F. (2005). Heritage trouble: Recent work on the protection of intangible cultural property. International Journal of Cultural Property, 12, 40-61.
• Bucar, L. (2022). Stealing my religion: Not just any cultural appropriation. London: Harvard University Press.
• Büyükokutan, B. (2011). Toward a theory of cultural appropriation: Buddhism, the Vietnam war, and the field of U.S. poetry. American Sociological Review, 76(4), 620-639.
• Coskuner-Balli, G. – Ertimur, B. (2017). Legitimation of hybrid cultural products: The case of American yoga. Marketing Theory, 17 (2) 127-147.
• Coutts‐Smith, K. (1991). Some general observations on the problems of cultural colonialism. The Myth of Primitivism, (ed.: Susan Heller), 5-18, London: Routledge.
• Fish, A. (2006). The commodification and exchange of knowledge in the case of transnational commercial yoga. International Journal of Cultural Property, 13(2), 189–206.
• Gülüm, E. (2021). Somut olmayan kültürel miras-kültürel yaratıcı endüstriler etkileşimlerine kültürel istatistikler çerçevesi’nden bakmak. Motif Akademi Halkbilimi Dergisi, 14(34), 468-483.
• Hart, J. (1997). Translating and resisting empire: Cultural appropriation and postcolonial studies. Borrowed Power: Essays on Cultural Appropriation, (ed.: Bruce Ziff and Pratima V. Rao), 137- 168), New Jersey: Rutgers UP.
• Karaganis, J. (2012). The bellagio global dialogues on intellectual property. PIJIP Research Paper no. 2012-12.
• Kawamura, Y. et al. (2022). Cultural appropriation in fashion and rntertainment. London: Bloomsbury Publishing.
• Lenard, P. T. - Balint, P. (2020). What is (the wrong of) cultural appropriation?. Ethnicities, 20(2), 331-352.
• Long, D. E. (1998). The impact of foreign investment on indigenous culture: An intellectual property perspective. NCJ Int’l L. & Com. Reg., 23 (2), 229-280.
• Mead, A. et al. (1994). Misappropriation of indigenous knowledge: The next wave of colonisation. Otago Bioethics Report, 3(1), 4-7.
• Merry, S. E. (1998). Law, culture, and cultural appropriation. Yale Journal of Law the Humanities, 10, 575-603.
• Metin, C. (2004). Kültürel miras: Kimin mirası? Emel’imiz Kırım, 48, 57-59.
• Milchan, S. (2003). Whose rights are these anyway?: A rethinking of our society’s intellectual property laws in order to better protect native American religious property. American Indian Law Review, 28(1), 157-172.
• Mushkatt, M. (1972). The process of decolonization international legal aspects. University of Baltimore Law Review, 2(1), 16-34.
• Oguamanam, C. (2004). Protecting indigenous knowledge in international law: Solidarity beyond the nation-state. Challenging Nation, (ed.: C. Dauvergne and W. Wesley Pue) 8th ed. New South Wales: Southwood Press.
• Oğuz, A. (2009). Fikri mülkiyet hakları ve geleneksel (yerel) bilgi ve folklorun hukuki korunması. FMR Ankara Barosu Fikri Mülkiyet ve Rekabet Hukuku Dergisi (FMR), 9(3), 9-52.
• Ölçer Özünel, E. (2018). Yeni hümanizm ve kırılgan miraslar: Küresel köyün yeni soylu vahşileri ve somut olmayan kültürel mirasın korunması sözleşmesi. Millî Folklor, 30(120).
• Özdemir, N. (2018). Geleneksel bilgi ve kültür ekonomisi. Türk Dünyası İncelemeleri Dergisi, 18(1), 1-28.
• Öztürk, E. (2018). Etnik ve dinsel dönüşüm çağında Anadolu: Halklar, inanışlar ve kültürel etkileşim (XII.-XIII. yüzyıllar). Ankara: Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Roy, O. (2024). The crisis of culture: Identity politics and the empire of norms. Oxford: Oxford University Press.
• Rogers, R. (2006). From cultural exchange to transculturation: A review and reconceptualization of cultural appropriation. Communication Theory, 16, 474-503.
• Scafidi, S. (2005). Who owns culture?: Appropriation and authenticity in American law. New Jersey: Rutgers University Press.
• Semiz, Ö. (2013). Geleneksel bilgi, folklor ve fikri mülkiyet hukuku: Yerel kollektif bilginin hukuki korunması. Fikri Mülkiyet Hukuku Yıllığı 2013, (ed.: Prof. Dr. Tekin Memiş), 377-402, Ankara: Yetkin Yayınları.
• Siems, M. (2019). The law and ethics of ‘cultural appropriation’. International Journal of Law in Context, 15, 408–423.
• Şimşek, F. (2016). Kültür aktarımı kuramının eleştirisi: Türkiye’nin medenileşme sürecinde çevirinin rolü. Sakarya: Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Yayımlanmış Doktora Tezi.
• Trope, J. F. (1992). Protecting native American religious freedom: the legal, historical, and constitutional basis for the proposed native American free exercise of religion act. NYU Rev. L. & Soc. Change, 20(2), 374-403.
• Turhan, M. (2017). Kültür seğişmeleri: Sosyal psikoloji bakımından bir tetkik. Ankara: Altınordu Yayınları
• Yazicioglu, T.E. (2010). Contesting the global consumption ethos: Reterritorialization of rock in Turkey. Journal of Macromarketing, 30(3), 238–53.
• Young, J. O. (2010). Cultural appropriation and the arts. West Sussex: Blackwell Publishing.
• Ziff, B. - Rao, P. V. (1997). Introduction to cultural Appropriation: A framework for analysis. Borrowed Power: Essays on Cultural Appropriation, 1- 31, New Jersey: Rutgers University Press.