Öz
Burdur ilinin %46,6’lık kesimi ormanlıktır. Fakat ormanlık alanlarının yarısından fazlası üretim bakımındanverimsiz ve çeşitli orman hizmetlerini yerine getiremez durumdadır. Bölgedeki doğal ve sosyo-ekonomik olumsuz koşullar nedeniyle bu verimli ormanların işletilmesi, ağaçlandırma, koruma vb. ormancılık faaliyetlerinde büyük güçlüklerle karşılaşılmaktadır. Yöredeki ormanlar biyotik ve abiyotik kaynaklı çeşitli tehlikelerle karşı karşıyadır. Yörede özellikle devrik ya da kırık, yangın, böcek vb. zararlar meydana gelmektedir. Verimsiz orman alanlarının, verimli hale getirilmesi için yöreye uygun olduğu belirlenmişAnadolu karaçamı (Pinus nigra Arnold subsp. pallasiana(Lamb.) Holmboe), kızılçam (Pinus brutia Ten.) ve Toros sediri (Cedrus libani A. Rich.) gibi asli orman ağaç türleri kullanılarak verimsiz ve boşsahaların ağaçlandırma yoluyla ormanlaştırılması gereklidir. Üretimi artırmak için, orman alanlarının verimli hale getirilmesi gereklidir. Yöredeki ormanların potansiyel verimleriyle işletilmesi yörede ekonomik düzeyin bir ölçüde yükseltecektir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Anonim, 1966. Pre-Investment Surveys of The Antalya Region (Turkey), Food and Agriculture Organization of the United Nations Reports, Rome.
- Anonim, 2006. Orman Varlığımız. Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, 160 s., Ankara.
- Anonim, 2010. Burdur, Bucak ve Gölhisar Orman İşletme Müdürlüğü Verileri. Basılmamış.
- Asan, Ü. 2002. Orman Amenajmanı-I Temel Kavram ve Prensipler. İÜ Orman Fakültesi, Yayınlanmamış Ders Notu, 150 s., İstanbul.
- Gezer, A., Yücedağ, C., 2005. Orman Ağaçları Tohumları ve Tohumdan Fidan Üretim Tekniği. SDÜ Orman Fakültesi Ders Notu, 148 s., Isparta.
- İnal, S., 1965. Ormancılık Politikası. İÜ Orman Fakültesi Basılmamış Ders Notu, 284 s., İstanbul.
- Kalıpsız, A., 1982. Orman Hasılat Bilgisi. İÜ Orman Fakültesi Yayın No 3052/328, 145s., İstanbul.
- Kantarcı, M.D., Koparal, S., 1984. Türkiye’nin Batı Akdeniz Bölümündeki Kızılçam Ağaçlandırmaları. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 34(2): 58-80.
- Kılıç, M., Güner, Ş.T., 2000. Gölhisar Kızılçam Meşcereleri. Orman Mühendisliği Dergisi, 37(5): 18-21.
- Kırış, R., 2002. Orman Amenajmanı ile İlgili Mevzuat. OGEMVAK Yayını, 476 s., Ankara.
- Saatçioğlu, F., 1975. Akdeniz Subtropik Bölgede Orman Gençleştirilmesi Sorunu. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, (2):84-110.
Öz
Burdur ilinin %46,6’lık kesimi ormanlıktır. Fakat ormanlık alanlarının yarısından fazlası üretim bakımındanverimsiz ve çeşitli orman hizmetlerini yerine getiremez durumdadır. Bölgedeki doğal ve sosyo-ekonomik olumsuz koşullar nedeniyle bu verimli ormanların işletilmesi, ağaçlandırma, koruma vb. ormancılık faaliyetlerinde büyük güçlüklerle karşılaşılmaktadır. Yöredeki ormanlar biyotik ve abiyotik kaynaklı çeşitli tehlikelerle karşı karşıyadır. Yörede özellikle devrik ya da kırık, yangın, böcek vb. zararlar meydana gelmektedir. Verimsiz orman alanlarının, verimli hale getirilmesi için yöreye uygun olduğu belirlenmişAnadolu karaçamı (Pinus nigra Arnold subsp. pallasiana(Lamb.) Holmboe), kızılçam (Pinus brutia Ten.) ve Toros sediri (Cedrus libani A. Rich.) gibi asli orman ağaç türleri kullanılarak verimsiz ve boşsahaların ağaçlandırma yoluyla ormanlaştırılması gereklidir. Üretimi artırmak için, orman alanlarının verimli hale getirilmesi gereklidir. Yöredeki ormanların potansiyel verimleriyle işletilmesi yörede ekonomik düzeyin bir ölçüde yükseltecektir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Anonim, 1966. Pre-Investment Surveys of The Antalya Region (Turkey), Food and Agriculture Organization of the United Nations Reports, Rome.
- Anonim, 2006. Orman Varlığımız. Orman Genel Müdürlüğü Yayınları, 160 s., Ankara.
- Anonim, 2010. Burdur, Bucak ve Gölhisar Orman İşletme Müdürlüğü Verileri. Basılmamış.
- Asan, Ü. 2002. Orman Amenajmanı-I Temel Kavram ve Prensipler. İÜ Orman Fakültesi, Yayınlanmamış Ders Notu, 150 s., İstanbul.
- Gezer, A., Yücedağ, C., 2005. Orman Ağaçları Tohumları ve Tohumdan Fidan Üretim Tekniği. SDÜ Orman Fakültesi Ders Notu, 148 s., Isparta.
- İnal, S., 1965. Ormancılık Politikası. İÜ Orman Fakültesi Basılmamış Ders Notu, 284 s., İstanbul.
- Kalıpsız, A., 1982. Orman Hasılat Bilgisi. İÜ Orman Fakültesi Yayın No 3052/328, 145s., İstanbul.
- Kantarcı, M.D., Koparal, S., 1984. Türkiye’nin Batı Akdeniz Bölümündeki Kızılçam Ağaçlandırmaları. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 34(2): 58-80.
- Kılıç, M., Güner, Ş.T., 2000. Gölhisar Kızılçam Meşcereleri. Orman Mühendisliği Dergisi, 37(5): 18-21.
- Kırış, R., 2002. Orman Amenajmanı ile İlgili Mevzuat. OGEMVAK Yayını, 476 s., Ankara.
- Saatçioğlu, F., 1975. Akdeniz Subtropik Bölgede Orman Gençleştirilmesi Sorunu. İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, (2):84-110.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 1 Haziran 2012 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2012 Cilt: 3 Sayı: 1 |