Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

A SUGGESTION ON ADMINISTRATION DECISION-MAKING: ENTERPRISE RESOURCE PLANNING (ERP)

Yıl 2022, Cilt: 9 Sayı: 2, 1260 - 1270, 29.07.2022
https://doi.org/10.30798/makuiibf.1033928

Öz

The rapid change in technology, and the reflection of this on public administrations, the realization of "Digital Public Administration" has brought some innovations to the agenda in the form and method of administration. Along with the digitalization process, the efforts for effective and efficient use of resources, the provision of savings, the increase of the citizens' dialogue channels with the administration and especially their more active participation in the decision-making processes, transparency, etc. accelerate a governance model and enable new methods to be discussed. In particular, the rapid increase and diversification of public services, the increase in the utilization capacity of public resources, and the problem of efficiency and productivity of human resources increase the burden of the system. The increasing burden of public administration causes slow progress in administration and decision-making processes. In this respect, it has been suggested that enterprise resource planning (ERP) systems should be established after the process analyzes for public institutions/organizations in order to optimize the decision-making processes in administration and to ensure efficiency and effectiveness in resource use. This study examines the extent to which corporate resource planning can contribute to decision-making processes in public administration and its applicability as a suggestion in the decision-making process

Kaynakça

  • Altınok, M. ve Metin, H. (2003), “Karşılaştırmalı Bir Yaklaşımla Karar verme Modelleri”, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2 (7), ss. 93-104.
  • Aydın, O. F. (2007). Süreç İyileştirmede Bilgi Yönetimi Uygulamalarının Kullanılması Üzerine Bir Vaka Analizi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Bayraktar, E. & Efe, M. (2006). Kurumsal Kaynak Planlaması Erp ve Yazılım Seçim Süreci. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (15), 689-709
  • Cohen, M. D., James G., M. and Johan P. O. (2013), “A Garbage Can Model of Organizational Choice”, Administrative Science Quarterly, Vol: 17(1):1- 25.
  • Cristofaro, M. (2017), Herbert Simon’s Bounded Rationality: its Historical Evolution in Management and Cross-fertilizing Contribution, Journal of Management History, 23(2), : 170-190.
  • Heracleous, L.T. (1994) “RationalDecisionMaking: MythorReality?", Management Development Review, 7(4): 16-23.
  • Kaya, E. & Taş, İ. (2015). Personel Yönetimi-İnsan Kaynakları Yönetimi Ayırımı. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5 (1), 21-28.
  • Kıral, E. (2015). “Yönetimde Karar ve Etik Karar Verme Sorunsalı”, Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, Aralık 2015, 6(2), 73-89.
  • Rashid, A. M., Albert, I., Cosley, D., Lam, S. K., McNee, S. M., Konstan, J. A., & Riedl, J. (2002). Getting to know you: Learning new user preferences in recommender systems. 127-134.
  • Maull, R. and Childe, S. (1994). “Business Process Re-engineering: An Example from the Banking Sector”, International Journal of Service Industry Management, 5 (3), 26-34.
  • Özer, M.A. (2012), “Örgütsel Karar Verme ve Yönetişim”, Türk İdare Dergisi, 475, Aralık, 147-170.
  • Romero, D., and Vernadat, F. (2016)."EntERPrise Information Systems State of The Art: Past, Present and Future Trends". Computers in Industry, (79), 3–13.
  • Tozlu, A. (2016). Karar Verme Yaklaşımları Üzerinde Herbert Simon Hegemonyası. Sayıştay Dergisi, (102), 27-45
  • Türk Dil Kurumu (2019). “Büyük Türkçe Sözlük”, Karar Kavramı Tarama, http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TD K.GTS.5cc2e70d666172.32049916, Erişim Tarihi: 26.04.2019.
  • Ünnü, N. A. A. (2014). “RASYONEL” PERSPEKTİF IŞIĞINDA KARAR VERME EYLEMİ: NİTEL BİR ANALİZ. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 12 (24) , 91-116 .
  • Yaşar O. (2015). “Davranışsal Karar Verme Modelleri: Teori ve Uygulamadaki Süreçlerin Karşılaştırmalı Analizi”, 3. Örgütsel Davranış Kongresi, Sf.276-281.
  • Yıldız, O. (2018). Kamu Kuruluşlarında Kurumsal Kaynak Planlaması Sistemlerinin Adaptasyonu: Eti Maden İşletmeleri Örneği, (Yayımlanmamış doktora tezi) Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • http://dspace.balikesir.edu.tr:8080/xmlui/handle/123456789/1601.

YÖNETİMDE KARAR VERME SÜREÇLERİNE İLİŞKİN BİR ÖNERİ: KURUMSAL KAYNAK PLANLAMASI (ERP)

Yıl 2022, Cilt: 9 Sayı: 2, 1260 - 1270, 29.07.2022
https://doi.org/10.30798/makuiibf.1033928

Öz

Teknolojide yaşanan hızlı değişim ve bunun kamu yönetimlerine yansımasıyla “Dijital Kamu Yönetimi”lerinin hayata geçmesi, yönetim şeklinde ve yönteminde birtakım yenilikleri gündeme getirmiştir. Dijitalleşme süreciyle beraber, kaynakların etkin ve verimli kullanım çabaları, tasarrufların sağlanması, vatandaşların yönetimle diyalog kanallarının artması ve özellikle karar alma süreçlerine daha etkin katılması, şeffaflık gibi unsurlar, yönetişimci bir yönetim modelini hızlandırdığı gibi yeni yöntemlerin ortaya çıkmasına da katkı sağlamaktadır. Özellikle kamu hizmetlerinin hızla artması ve çeşitlenmesi, kamu kaynaklarının kullanım kapasitesinin artması, insan kaynaklarının etkinlik ve verimlilik sorunu, sistemin yükünü arttırmaktadır. Kamu yönetiminin artan yükü yönetim ve karar alma süreçlerinin yavaş ilerlemesine sebep olmaktadır. Bu açıdan yönetimde karar verme süreçlerinin optimize edilmesi ve kaynak kullanımında etkinlik ve verimliliğin sağlanması amacıyla kamu kurum/kuruluşları için süreç analizlerinin yapılmasının akabinde kurumsal kaynak planlama (ERP) sistemlerinin kurulması öne sürülmüştür. İşte bu çalışma, kamu yönetimindeki karar verme süreçlerine kurumsal kaynak planlamasının ne ölçüde katkı sağlayabileceği ve karar verme sürecinde bir öneri olarak uygulanabilirliğini irdelemektedir.

Kaynakça

  • Altınok, M. ve Metin, H. (2003), “Karşılaştırmalı Bir Yaklaşımla Karar verme Modelleri”, Abant İzzet Baysal Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2 (7), ss. 93-104.
  • Aydın, O. F. (2007). Süreç İyileştirmede Bilgi Yönetimi Uygulamalarının Kullanılması Üzerine Bir Vaka Analizi, (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul Teknik Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
  • Bayraktar, E. & Efe, M. (2006). Kurumsal Kaynak Planlaması Erp ve Yazılım Seçim Süreci. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (15), 689-709
  • Cohen, M. D., James G., M. and Johan P. O. (2013), “A Garbage Can Model of Organizational Choice”, Administrative Science Quarterly, Vol: 17(1):1- 25.
  • Cristofaro, M. (2017), Herbert Simon’s Bounded Rationality: its Historical Evolution in Management and Cross-fertilizing Contribution, Journal of Management History, 23(2), : 170-190.
  • Heracleous, L.T. (1994) “RationalDecisionMaking: MythorReality?", Management Development Review, 7(4): 16-23.
  • Kaya, E. & Taş, İ. (2015). Personel Yönetimi-İnsan Kaynakları Yönetimi Ayırımı. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 5 (1), 21-28.
  • Kıral, E. (2015). “Yönetimde Karar ve Etik Karar Verme Sorunsalı”, Adnan Menderes Üniversitesi Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, Aralık 2015, 6(2), 73-89.
  • Rashid, A. M., Albert, I., Cosley, D., Lam, S. K., McNee, S. M., Konstan, J. A., & Riedl, J. (2002). Getting to know you: Learning new user preferences in recommender systems. 127-134.
  • Maull, R. and Childe, S. (1994). “Business Process Re-engineering: An Example from the Banking Sector”, International Journal of Service Industry Management, 5 (3), 26-34.
  • Özer, M.A. (2012), “Örgütsel Karar Verme ve Yönetişim”, Türk İdare Dergisi, 475, Aralık, 147-170.
  • Romero, D., and Vernadat, F. (2016)."EntERPrise Information Systems State of The Art: Past, Present and Future Trends". Computers in Industry, (79), 3–13.
  • Tozlu, A. (2016). Karar Verme Yaklaşımları Üzerinde Herbert Simon Hegemonyası. Sayıştay Dergisi, (102), 27-45
  • Türk Dil Kurumu (2019). “Büyük Türkçe Sözlük”, Karar Kavramı Tarama, http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_bts&arama=kelime&guid=TD K.GTS.5cc2e70d666172.32049916, Erişim Tarihi: 26.04.2019.
  • Ünnü, N. A. A. (2014). “RASYONEL” PERSPEKTİF IŞIĞINDA KARAR VERME EYLEMİ: NİTEL BİR ANALİZ. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 12 (24) , 91-116 .
  • Yaşar O. (2015). “Davranışsal Karar Verme Modelleri: Teori ve Uygulamadaki Süreçlerin Karşılaştırmalı Analizi”, 3. Örgütsel Davranış Kongresi, Sf.276-281.
  • Yıldız, O. (2018). Kamu Kuruluşlarında Kurumsal Kaynak Planlaması Sistemlerinin Adaptasyonu: Eti Maden İşletmeleri Örneği, (Yayımlanmamış doktora tezi) Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • http://dspace.balikesir.edu.tr:8080/xmlui/handle/123456789/1601.
Toplam 18 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Yakup Bulut 0000-0002-0838-4200

Muhammed Miraç Aslan 0000-0001-8747-7036

Yayımlanma Tarihi 29 Temmuz 2022
Gönderilme Tarihi 7 Aralık 2021
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022 Cilt: 9 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Bulut, Y., & Aslan, M. M. (2022). YÖNETİMDE KARAR VERME SÜREÇLERİNE İLİŞKİN BİR ÖNERİ: KURUMSAL KAYNAK PLANLAMASI (ERP). Journal of Mehmet Akif Ersoy University Economics and Administrative Sciences Faculty, 9(2), 1260-1270. https://doi.org/10.30798/makuiibf.1033928