POLİTİK PSİKOLOJİ ALANININ ULUSLARARASI İLİŞKİLER DİSİPLİNİ İLE İLİŞKİSİ ÜZERİNE DEĞERLENDİRME

Yıl 2023, , 68 - 85, 30.11.2023

Arda Dilmaç

https://doi.org/10.20875/makusobed.1353179

Öz

Politik psikoloji alanı, Psikoloji Bilimi ile Politika Biliminden köklerini alan disiplinler arası bir akademik çalışma alanıdır. Her iki bilimden yaklaşımları bünyesinde barındıran bu alan incelenen meselelerin çok yönlü bir bakış açısıyla analiz edilmesine imkân sunabilmektedir. Özellikle Uluslararası İlişkiler gibi başarılı tespitler sunabilmek için analiz düzeyinde derinleşme ihtiyacı olan bir disiplin bu alandan ziyadesiyle faydalanabilecektir. Bu bağlamda, politik psikoloji alanı ile Uluslararası İlişkiler disiplini arasında gelişmekte olan ilişkiler mevcuttur. Bu çalışma, Uluslararası İlişkiler disiplinine dair araştırmalarda politik psikoloji alanına duyulan gereksinimi göstermeyi amaçlamaktadır. Bu çerçevede, politik psikoloji alanının niteliği ve gelişimi açıklanmış, alanın disiplinler arası bakış açısının ve yaklaşımlarının Uluslararası İlişkiler disiplinine giren konularda yapabileceği katkılar incelenmiş ve bu alana yapılan akademik eleştirel tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Politik Psikoloji, Uluslararası İlişkiler, Politika Bilimi, Dış Politika, Psikoloji Bilimi

THE EVALUATION ON THE RELATIONSHIP BETWEEN THE FIELD OF POLITICAL PSYCHOLOGY AND THE DISCIPLINE OF INTERNATIONAL RELATIONS

Öz

The field of Political Psychology is an interdisciplinary academic field rooted in both psychology and Political Science. This field, drawing from both sciences, offers the opportunity to analyze issues from a multifaceted perspective. Disciplines like International Relations, requiring in-depth analysis for successful findings, stand to benefit significantly from this field. Consequently, there's a growing relationship between Political Psychology and International Relations. This study aims to underscore the necessity of Political Psychology in researching International Relations. Within this framework, the study explicates the nature and evolution of Political Psychology, examines its interdisciplinary perspectives and approaches concerning subjects within International Relations, and discusses academic criticisms of this field.

Anahtar Kelimeler

Political Psychology, International Relations, Political Science, Foreign Policy, Psychological Science

Kaynakça

• Arıboğan, D. Ü. (2020). Politik karar, tutum ve davranışlarımızı bireyselden toplumsala uzanan bir yelpazede anlama ve açıklama kılavuzu olarak politik psikoloji. Üsküdar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (10), 37-62. http://doi.org/%2010.32739/uskudarsbd.6.10.68
• Ascher, W. ve Hirschfelder-Ascher, B. (2005). Revitalizing political psychology: the legacy of Harold D. Lasswell, Lawrence Erlbaum Associates, Publishers.
• Atik, A. ve Bilginer Erdoğan, Ş. (2014). Toplumsal bellek ve medya. Atatürk Üniversitesi İletişim Dergisi, (6), 1-16.
• Bağcı, M., Yardım, H. ve Baydar, E. (2011). Uluslararası ilişkilerde algı farklılıkları: seçilmiş zaferler ve seçilmiş travmalar. B. S. Çevik Ersaydı (Eds.) içinde, Politik Psikoloji Yıllığı (Cilt 1, ss. 200-205). Barış Kitap Yayınları.
• Beyer, A. C. (2017). International political psychology – exploration into a new discipline. Palgrave Macmillian Publications.
• Bilgin, N. (1997). Siyaset ve insan. Bağlam Yayıncılık.
• Copeland, D. C. (1997). Do reputations matter? Security Studies, 7(33), 33-71. https://doi.org/10.1080/09636419708429333
• Cottam, M. L., Dietz-Ukler, B., Mastors, E. ve Preston, T. (2004). Introduction to political psychology. Lawrence Erlbaum Associates, Publishers.
• Crenshaw, M. (2002). The utility of political psychology. K. R. Monroe (Eds.) içinde, Political psychology (ss. 15-43). Lawrence Erlbaum Associates, Publishers.
• Çevik Ersaydı, B. S. (2013). İnterdisipliner bir bilim olarak politik psikoloji ve kullanım alanları. 21. Yüzyılda Sosyal Bilimler, (2), 39-62.
• Çevik, A. (2009). Politik psikoloji (3. Baskı). Dost Yayınları.
• Davidson, W. D. ve Montville J. V. (1982). Foreign policy according to freud, Foreign Policy, (45), 145-157. https://doi.org/10.2307/1148317
• Dekleva, K. B. (2018). Leadership analysis and political psychology in the 21st century. J Am Acad Psychiatry Law, 46(3), 359-363. https://doi.org/10.29158/JAAPL.003771-18
• Demirkılınç, S. (2020). Politik psikoloji ve dış politika analizi: dış politik psikoloji. Ş. Kantarcı (Eds.) içinde, Politik psikoloji boyutuyla Türk dış politikası (1923-2000) (ss. 25-84). Nobel Yayınevi.
• Deutsch, M. ve Kinnvall, C. (2002). What is political psychology? K. R. Monroe (Eds.) içinde, Political psychology (ss. 15-43). Lawrence Erlbaum Associates, Publishers.
• Dirilen Gümüş, Ö. (2015). Siyasi liderlik. Ö. Dirilen Gümüş (Eds.) içinde, Siyaset Psikolojisi 1. Cilt (ss. 173-200). Nobel Akademik Yayıncılık.
• Eker, S. (2012). Alfred Adler’in kişilik kuramı’nın demokrasi düşüncesi açısından önemi. Uludağ Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(22), 157-180.
• Elad-Strenger, J. ve Mintz, A. (2015). Political psychology. G. Mazzoleni (Eds.) içinde, The international encyclopedia of political communication (ss. 1-10). Wiley-Blackwell Publications.
• Erişen, E. (2012). An introduction to political psychology for international relations scholars. Perceptions, 12(3), 9-28.
• Freud, S. (2014), Grup psikolojisi ve ego analizi. (Çev.) Mehmet Ökten, Tutku Yayınevi.
• Ginneken, J. V. (1988). Outline of a cultural history of political psychology. W. F. Stone ve P. E. Schaffner (Eds.) içinde, The psychology of politics (ss. 3-22). Springer-Verlag Publications.
• Goldgeier, J. M. ve Tetlock, P. E. (2001). Psychology and international relations theory. Annual Review of Political Science, 4, 67-92. https://doi.org/10.1146/annurev.polisci.4.1.67
• Goldstein, J. S. ve Pevehouse, J. C. (2014). Liberal and social theories. J. S. Goldstein ve J. C. Pevehouse (Eds.) içinde, International relations (ss. 91-136). Pearson Education Limited.
• Held, D. (1980). Introduction to Critical Theory: Horkheimer to Habeermas, University of California Press, ISBN 0-520-04175-5.
• Hewer, C. J. ve Lyons, E. (2018). Political psychology a social psychological approach, Wiley Publications. ISBN 9781118982389.
• Houghton, D. P. (2009). Political psychology situations, individuals, and cases. Routledge Taylor & Francis Group.
• Hudson, V. (2016). The history and evolution of foreign policy analysis. S. Smith, A. Hadfield ve T. Dunne (Eds.) içinde, Foreign policy - theories, actors, cases third edition (ss. xiii-xix). Oxford University Press.
• Iyengar, S. (1993). An overview of the field of political psychology. S. Iyengar ve W. J. McGuire (Eds.) içinde, Explorations in political psychology (ss. 3-8). Duke University Press.
• Jervis, R. (2017). Perception and missperception in international politics. Princeton University Press.
• Kantarcı, Ş. (2020). Politik psikoloji ve dış politika analizi: dış politik psikoloji. Ş. Kantarcı (Eds.) içinde, Politik Psikoloji Boyutuyla Türk Dış Politikası (1923-2000) (ss. 1-24). Nobel Yayınevi.
• Kelman, H.C. (2007). Social-psychological dimensions of international conflicts. I.W. Zartman (Eds.) içinde, Peacemaking In International Conflict: Methods And Techniques revised edition (ss. 61-107). United States Institute of Peace. ISBN 978-1-929223-66-4.
• Keohane, R. O. (1986). Realism, neorealism and the study of world politics. R. O. Keohane (Eds.) içinde, Neorealism and its critics (ss. 1-27). Columbia University Press.
• Kuklinski, J. H. (2002). Introduction: political psychology and the study of politics, thinking about political psychology. J. H. Kuklinski (Eds.) içinde, Thinking about political psychology (ss. 1-22). Cambridge University Press.
• Lasswell H. D. (1960). Psychopathology and politics. Viking Press.
• Le Bon, G. (2015). Kitleler psikolojisi (2. Baskı). (Çev.) Hasan Can, Tutku Yayınevi.
• Levy, J. S. (2003). Political psychology and foreign policy. D. O. Sears, L. Huddy ve R. Jervis (Eds.) içinde, Oxford handbook of political psychology (ss. 253-285). Oxford University Press.
• McDermott, R. (2004). Political psychology in international relations. The University of Michigan Press.
• McGuire, W. J. (1993). The poly-psy relationship: three phases of a long affair. S. Iyengar ve W. J. McGuire (Eds.) içinde, Explorations in political psychology (ss. 9-35). Duke University Press.
• Nesbitt-Larking, P., Kinnvall C., Capelos T. ve Dekker H. (2014). Introduction: origins, developments and current trends. P. Nesbitt-Larking, C. Kinnvall, T. Capelos, H. Dekker (Eds.) içinde, The palgrave handbook of global political psychology (3-18). Palgrave Macmillan Press.
• Örmeci, O. (2011). Etnik çatışmalara psikolojik yaklaşım. B. S. Çevik Ersaydı (Eds.) içinde, Politik psikoloji yıllığı (Cilt 1, ss. 98-100). Barış Kitap Yayınları.
• Perry, S. M. (2011). Political psychology in evaluation: a theoretical framework. S. Mathison (Eds.) içinde, Really new directions in evaluation: young evaluators' perspectives (ss. 21-26). New Directions for Evaluation, No: 131.
• Rosenau, J. N. (2016). Foreword. S. Smith, A. Hadfield ve T. Dunne (Eds.) içinde, Foreign policy - theories, actors, cases third edition (ss. xiii-xix). Oxford University Press.
• Sears, D. O., Huddy, L. ve Jervis, R. (2003). The psychologies underlying political psychology. D. O. Sears, L. Huddy ve R. Jervis (Eds.) içinde, Oxford handbook of political psychology (ss. 3-18). Oxford University Press.
• Shannon, V. P. (2015). Introduction: ideational allies—psychology, constructivism, and international relations. V. P. Shannon ve P. A. Kowert (Eds.) içinde, Psychology and constructivism in international relations-an ideational alliance (ss. 1-30). The University of Michigan Press.
• Shannon, V. P. Ve Kowert, P.A. (2015) Preface. V. P. Shannon ve P. A. Kowert (Eds.) içinde, Psychology and constructivism in international relations-an ideational alliance (ss. iii-vii). The University of Michigan Press.
• Thucydides, (1993). On justice, power, and human nature: selections from the history of the peloponnesian war. (Çev.) Paul Woodruff, Hackett Publishing Company.
• Tocqueville, A. D. (2016). Amerika'da demokrasi. (Çev.) Seçkin Sertdemir Özdemir, İletişim Yayınları.
• Volkan, V. D. (2008), Kıbrıs: savaş ve uyum: çatışan iki etnik grubun psikanalitik tarihi. (Çev.) Berna Kılınçer, Everest Yayınlar. ISBN: 978 - 975 - 289 - 499 – 0.
• Volkan, V. D. (2012). Körü körüne inanç: kriz ve terör dönemlerinde geniş gruplar ve liderleri. (Çev.) Özgür Karaçam, Okuyanus Yayınları. ISBN: 975-6287-42-X.
• Volkan, V. D. ve Atabey N. (1993). Osmanlı’nın yasından Atatürk’ün Türkiye’sine – onarıcı liderlik ve politik psikoloji. Kripto Kitaplar.
• Ward, D. (2002). Political psychology: origins and development. K. R. Monroe (Eds.) içinde, Political psychology (ss. 61-78). Lawrence Erlbaum Associates, Publishers.