Türk Kamu Yönetiminde İyi Yönetişim Algısı: Isparta Örneği Good Governance Perception In Turkish Public Administration: Isparta

Yıl 2016, Cilt: 8 Sayı: 16, 302 - 322, 28.09.2016

Yakup Altan Süleyman Tülüceoğlu

https://doi.org/10.20875/sb.54723

Cited By: 2

Öz

ÖZET

Dünyada son dönemde yaşanmakta olan değişim süreci devletlerin kamu yönetimi sistemlerini de etkilemiştir. Geleneksel yönetim anlayışı yerini vatandaşların talep ve beklentilerinin dikkate alındığı, yöneten ile yönetilen arasındaki uçurumun ortadan kalktığı, kamu hizmetlerinin daha etkin ve verimli biçimde yürütüldüğü bir yönetim modeline bırakmaktadır. Bu yeni yaklaşıma “iyi yönetişim” adı verilmektedir. İyi yönetişim modelinin şeffaflık, hesap verebilirlik, eşitlik, etkinlik, hukukun üstünlüğü, katılım, cevap verebilirlik olmak üzere sekiz temel ilkesi bulunmaktadır.

Bu çalışma, Isparta ilinde bulunan kamu kurum ve kuruluşlarında görev yapan kamu görevlilerinin “iyi yönetişim” kavramının yukarıda sayılan ilkelerine ilişkin algılarını, farkındalıklarını, bakış açılarını ve bilgilerini ortaya koymayı amaçlamaktadır.

Çalışmadan elde edilen bulgulara göre, kamu görevlileri, iyi yönetişim modelinin temel ilkelerinin Türk kamu kurum ve kuruluşlarının mevzuatına büyük ölçüde yansıdığı ancak henüz tam olarak uygulamaya konamadığı kanaatindedirler.

Anahtar Kelimeler

Anahtar Kelimeler: Yönetişim, İyi Yönetişim, İyi Yönetişimin İlkeleri, Türk Kamu Yönetimi.

Kaynakça

• Afşar, Halil (2014), Yeni Kamu İşletmeciliği Ve Yönetişim Anlayışlarının Türk Kamu Yönetimine Yansımaları (Gençlik Ve Spor Bakanlığı Örneği), Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Turgut Özal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Ak, Belma (2010), “Hipotez Testi” içinde: SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Ed: Şeref Kalaycı, Ankara, Asil Yayın Dağıtım, (65-69).
• Aktan, Coşkun Can (2003), Değişim Çağında Devlet, Konya, Çizgi Kitabevi.
• Aktan, Coşkun Can (2008), “Demokrasi ve İyi Yönetişim”, Yerel Siyaset Dergisi, S: 2, (11-16).
• Aşula, Mustafa (1987), “Türkiye Avrupa Birliği İlişkileri Gelişme ve Perspektifler”, içinde: Avrupa Topluluğu ve Türkiye, Ed: Ömer BOZKURT, Ankara, TODAİE Yayınları, (43-44).
• Bahçavan, Gülay (2006), Yönetişim ve Türkiye Uygulaması , Yüksek Lisans Tezi, Konya, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kamu Hukuku Anabilim Dalı.
• Balcı, Asım (2005), “Türkiye-AB İlişkileri Perspektifinden Kamu Yönetim Sisteminin Yeniden Yapılandırılması”, Amme İdaresi Dergisi, 38(4), (23-37).
• Bayramoğlu, Sonay (2014), Yönetişim Zihniyeti Türkiye’de Üst Kurullar ve Siyasal İktidarın Dönüşümü, İstanbul, İletişim Yayınları.
• Çukurçayır, Mehmet Akif (2003), “Çok Boyutlu Bir Kavram Olarak Yönetişim”, Çağdaş Kamu Yönetimi I, Ed: Muhittin ACAR, Hüseyin ÖZGÜR, Ankara, Nobel Yayın Dağıtım, (259-278).
• Demirci, Mustafa (2012), “Yönetişim Perspektifinden Kent Planlaması”, Yönetişim ve Yönetim Ekseninde Kamu Yönetimi, Ed: Fatma Neval GENÇ, Bursa, Ekin Basım Yayın Dağıtım, (137-173).
• DPT (2006), Dokuzuncu Kalkınma Planı 2007-2013, Ankara, DPT Yayını.
• DPT (2007), Kamuda İyi Yönetişim Özel İhtisas Komisyonu Raporu, Ankara, DPT Yayını.
• Güler, Birgül Ayman (2003), “Yönetişim: Tüm İktidar Sermayeye”, Praksis, 9(105), (93-116).
• Güler, Birgül Ayman (2013), Türkiye’nin Yönetimi Yapı, Ankara, İmge Kitabevi.
• Gündoğan, Ertuğrul (2010), “Yönetişim: Kavram, Kuram ve Boyutları”, içinde: Yönetişim: Kuram, Boyutlar ve Uygulama, Ed: M. Akif Çukurçayır, H. Tuğba Eroğlu, Hülya Ekşi Uğuz, Konya, Çizgi Kitabevi.
• Hirst, Paul (2000), “Democracy and Governance”, içinde: Understanding Governance, Ed: Jean Pierre, New York: Oxford U. P., (13-35).
• Iqbal, Zafar.- Lewis Mervyn K. (2009), An Islamic Perspecitve on Governance New Horizons in Money and Finance, Edward Elgar Publishing, Cheltenham, United Kingdom, Edward Elgar Publishing Limited.
• Jessop, Bob (1995), “The Regulation Approach, Governance and Post-Fordism: Alternative Perspectives on Economic and Political Change?”, Economy and Society, 24(3), (307-333).
• Kahraman, Yavuz-Vurgun L.-Öztop Sezai (2012), “Yönetişim Anlayışı ve Değerlerin Yönetim Kültürüne Etkisi”, içinde: Yönetişim ve Yönetim Ekseninde Kamu Yönetimi, Ed: Fatma Neval GENÇ, Bursa, Ekin Basım Yayın Dağıtım, (111-136).
• Kalaycı, Şeref (2006), SPSS Uygulamalı Çok Değişkenli İstatistik Teknikleri, Ankara, Asil Yayın Dağıtım.
• Kalfa, Ceren- Ataay, Faruk (2008), “Yönetişim: Devlet Toplum İlişkilerinde Yeni Bir Aşama”, Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(3), (229-240).
• Kersbergen, Kees Van- Waarden, Franz Van (2004), “Governance As A Bridge Between Disciplines: Cross!Disciplinary Inspiration Regarding Shifts in Governance and Problems Of Governability, Accountability and Legitimacy”, European Journal Of Political Research, 43(2), (143171).
• Kesim, Kutay H.- Petek, Ali (2005), “Avrupa Komisyonu’nca Belirlenen İyi Yönetişimin İlkeleri Çerçevesinde Türk Kamu Yönetimi Reformunun Bir Eleştirisi”, Amme İdaresi Dergisi, 38(4), (39-58).
• Kiely, Ray (1998), “Neo Liberalism Revisited ? A Critical Account of World Bank Concepts of Good Governance and Market Friendly Intervention”, Capital and Class, 22(1), (63-88).
• Koçak, Süleyman Yaman- Öztepe Ciğeroğlu, Mısra (2012) “Yönetişim Yaklaşımı Açısından Kamu Yönetimi Etiği”, içinde: Yönetişim ve Yönetim Ekseninde Kamu Yönetimi, Ed: Fatma Neval GENÇ, Bursa, Ekin Basım Yayın Dağıtım, (87-110).
• Kooiman, Jan (1993), “Social-Political Governace: Introduction”, içinde: Modern GovernanceNew Government-Society Interactions”, Ed: Jan Kooiman, London, Sage Publications, (1-6).
• Maliye Bakanlığı Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Dairesi Başkanlığı (2003), İyi Yönetişimin Temel Unsurları, Ankara, Ayrıntı Basımevi.
• Okçu, Murat (2007), “Yönetişim Tartışmalarına Katkı: Avrupa Birliği İçin Yönetişim Ne Anlama Geliyor?”, Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (12)3, (299-312).
• Okçu, Murat (2012), “Değişen Dünyayı Anlamak İçin Önemli Bir Kavram: Yönetişim” içinde: Yönetişim ve Yönetim Ekseninde Kamu Yönetimi, Ed: Fatma Neval GENÇ, Bursa, Ekin Basım Yayın Dağıtım, (9-29).
• Özer, Mehmet Akif (2006), “Yönetişim Üzerine Notlar”, Sayıştay Dergisi, S: 63, (59-89).
• Özsemerci, Kemal (2003), Türk Kamu Yönetiminde Yolsuzluklar, Nedenleri, Zararları Ve Çözüm Önerileri, Ankara, Sayıştay Yayın İşleri Müdürlüğü.
• Polat, Flora (2011), Yemeklik Yağ Sektöründe Tüketici Davranışlarını Etkileyen Faktörlerin Analizi, Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Smouts, Marie Claude (1998), “The Proper Use Of Governance In İnternational Relations”, International Social Science Journal, 50 (155), (81-89).
• Sobacı, Mehmet Zahid (2013), “Yönetişim ve Politika Transferi: Koşulsallık Bağlamında Bir Analiz”, içinde: Yönetişim, Ed: M. Akif ÇUKURÇAYIR, H. Tuğba EROĞLU, Konya, Çizgi Kitabevi, (223-248).
• Sözen, Süleyman- Algan, Bülent (2009), İyi Yönetişim, İyi Yönetişim Araştırma Raporu, Ankara, İçişleri Bakanlığı Genel Yayını.
• Tekeli, İlhan (1999), Modernite Aşılırken Siyaset, İmge Kitabevi, Ankara.
• World Bank (1989), Sub-Saharan Africa: From Crisis to Sustainable Growth, Washington D. C.
• World Bank (1992), Governance and Development, Washington D. C.
• Yalçın, Arzu (2010), İyi Yönetişim İlkeleri ve Türk Kamu Yönetimine Yansımaları, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
• Yavuzyiğit, Musa Hikmet (1996), “Türkiye'de Rüşvet ve Yolsuzlukların Nedenleri ile Çözüm Yollarının Tartışılması”, Sayıştay Dergisi, S: 23, (11-36).