Osmanlı
İmparatorluğu’nun külleri üzerinden doğan Türkiye Cumhuriyeti’nde, 1923-1946
yılları arasında Cumhuriyet Halk Partisi tek parti olarak iktidarı elinde
tutmuştur. Cumhuriyet, Osmanlı’nın bürokratik yapısı ile birlikte ekonomik ve
toplumsal yapıyı da devralmıştır. Tek parti dönemi, ülkede ulus-devletin inşa
edilmeye, çağdaşlaşmanın-batılılaşmanın sağlanmaya çalışıldığı ve ülkenin
geliştirildiği-dönüştürüldüğü bir dönem olmuştur. Bu amaçla ülkede bir dizi
yenileşme reformu yapılmış ve devrimlerle ulus-devlet inşasına başlanmıştır. Bu
gelişim-dönüşüm sürecinde geçmişle bağlantılı olarak başta din (İslamiyet)
olmak üzere, kültürel yapıdaki birçok alanda yenileştirme-çağdaşlaştırma yoluna
gidilmiştir. Bu dönemde din (İslamiyet), devrimleri yerleştirmede
dönüştürülmesi gereken kurumların başında gelmiştir. Bu çalışmanın amacı, siyasal,
toplumsal ve ekonomik yapı çerçevesinde tek parti döneminin din politikasını
irdelemektir. Çalışmada, Başbakanlık Cumhuriyet Arşivi’ndeki (BCA) dönemle ilgili
birinci elden belgeler değerlendirilmiş ve istatistiksel veriler ortaya konularak
tek parti döneminin din politikası çözümlenmiştir.
Tek Parti Dönemi Cumhuriyet Halk Partisi (CHP) Politika Din Politikası Laiklik
Bölüm | Araştırma Makaleleri |
---|---|
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2017 |
Gönderilme Tarihi | 29 Haziran 2017 |
Kabul Tarihi | 8 Mayıs 2017 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017 Cilt: 9 Sayı: 19 |