Bu çalışmada 19. yüzyıl ve
20. yüzyıl başlarına kadar olan dönemde Hakkari’deki eğitim ve öğretim süreci
ele alınacaktır. Bu süreçte Hakkari’deki okulların çeşidi ve sayıları ile
eğitim sistemleri üzerinde durulacaktır. Osmanlı Devleti’nin 19. yüzyılda eğitim
alanındaki gelişmelerin ilk basamağını 1 Eylül 1869 tarihinde uygulamaya giren
Maarif-i Umumiye Nizamnamesi teşkil etmektedir. Bu nizamnameyle birlikte örgün
eğitim ilk, orta ve yüksek olarak ayrılmıştır. İptidai mektepler Hakkari
genelinde olmakla beraber eski usulle eğitim yapmaktaydılar. Rüşdiyeler, Çölemerik,
Başkale ve Yüksekova’da bulunmaktaydı. Tanzimat Fermanı ve Islahat Fermanı ile
Osmanlı’daki gayrimüslim tebaa eğitim ve öğretimde özerk duruma kavuştular.
Özellikle Ermenilerin yoğunlukta bulunduğu okullarda devlet idaresine
başkaldırıların eğitimi ve provaları yapılmaktaydı. Hakkari nüfusu itibariyle Ermenileri,
Nasturileri ve Yahudileri içerisinde barındırmaktaydı. Bu ise özellikle
misyonerler açısından çok cazip bir durum yaratmaktaydı. 20. yüzyılın
başlangıcı olan yıllarda özellikle Amerikalı misyonerler Yahudi, Ermeni ve
Nasturi okullarının sayısını artırmak için yoğun çaba sarf ettiler.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Mart 2018 |
Gönderilme Tarihi | 28 Kasım 2017 |
Kabul Tarihi | 12 Mart 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 10 Sayı: 23 |