Temporal Change of Land Use in Edirne City (1990 - 2018)

Yıl 2020, , 26 - 36, 17.05.2020

İrem Olğaç , Mesut Doğan

https://doi.org/10.33712/mana.710859

Cited By: 4

Öz

On of the gateways of Turkey to Europe Edirne City has seen a significant bridge between Anatolia and the Balkans. Edirne City carries traces of various civilizations. The city, which experienced great spatial changes after being the capital of the Ottoman State, displayed a different development phase with the declaration of the Republic. In Edirne City, which has a long history, the population, which was 34.528 in the first years of the Republic, reached 172.802 as of 2019. With the development works that started in 1969, the rapidly developing industry branches continued until 1976. Since this date, the development process of Edirne City has slowed down with the exclusion of priority provinces in development and the development of the industrial sector across to the surrounding settlements. Industrial activities lagging behind agriculture have developed mainly processed products. Apart from the food industry, operating branches such as textile, mining, metal, soil, brick/tile industry are also available in the service area. These activities led to a trend towards increasing the population in the city. With the increasing population, land-use has changed in the city. Fertile lands have been adversely affected by allowing various zoning activities. Necessary measures should be taken to determine the existing fertile soil in the field and to use it in accordance with the potential of the natural environment.

Anahtar Kelimeler

Turkey, Edirne City, Land Use, Corine System

Edirne Şehri’nin Arazi Kullanımının Zamansal Değişimi (1990-2018)

Öz

Türkiye’nin Avrupa’ya açılan kapılarından biri olan Edirne Şehri, Anadolu ve Balkanlar arasında önemli bir köprü vazifesi görmüştür. Edirne Şehri, bünyesinde çeşitli uygarlıkların izlerini taşımaktadır. Osmanlı Devleti’nin başkenti olduktan sonra çok büyük mekânsal değişimler yaşayan şehir, Cumhuriyetin ilanıyla birlikte farklı bir gelişim evresi sergilemiştir. Köklü bir tarihe sahip olan Edirne Şehri’nde Cumhuriyetin ilk yıllarında 34.528 kişi olan nüfus, 2019 yılı itibariyle 172.802’e ulaşmıştır. 1969 yılında başlayan kalkınma çalışmalarıyla hızla gelişen sanayi kolları 1976 yılına kadar devam etmiştir. Bu tarihten itibaren kalkınmada öncelikli iller kapsamından çıkarılması ve çevre yerleşmelerin sanayi sektörünün gelişme göstermesiyle Edirne Şehri’nin gelişme süreci yavaşlamıştır. Tarımın gerisinde kalan sanayi faaliyetleri ağırlıklı olarak tarımsal ürünlerin işlendiği tarıma dayalı gıda sanayileri şeklinde gelişme göstermiştir. Gıda sanayisi dışında tekstil, maden, metal, toprak, tuğla/kiremit sanayi gibi işletme kolları da çalışma sahasında mevcuttur. Bu faaliyetler şehirde nüfusun artmasına yönelik bir seyir izlemesine neden olmuştur. Artan nüfusla birlikte şehirdeki arazi kullanımında değişmeler meydana gelmiştir. Çeşitli imar faaliyetlerine izin verilmesiyle verimli araziler olumsuz etkilenmiştir. Sahadaki mevcut verimli toprakların belirlenmesi ve doğal ortam potansiyeline uygun olarak kullanılması için gerekli önlemler alınmalıdır.

Anahtar Kelimeler

Türkiye, Edirne Şehri, Arazi Kullanımı, Corine Sistemi

Kaynakça

• AKOVA BALCI, Süheyla (2002), Ergene Havzasının Coğrafi Potansiyeli, Çantay Kitabevi, İstanbul.
• ALİAĞAOĞLU, Alpaslan ve UĞUR, Abdullah (2013), Şehir Coğrafyası, Nobel Yayınları, Ankara, 3. Baskı.
• ATEŞOĞLU, Ayhan (2016), “Havza Çalışmalarında Kullanılan CORINE 2006 Arazi Sınıflandırma Verilerinin Doğruluğunun Araştırılması”, İstanbul Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, S.66(1), ss.173-183.
• BALCI, Ali (2015), “Coğrafya Öğretmen Adaylarının Coğrafi Arazi Uygulamalarında Harita Okuryazarlıklarını Tespite Yönelik Araştırma”, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, S.3(10), ss.16-35.
• BAŞAYİĞİT, Levent (2004), “CORINE Arazi Kullanımı Sınıflandırma Sistemine Göre Arazi Kullanım Haritasının Hazırlanması: Isparta Örneği”, Tarım Bilimleri Dergisi, S.10(4), ss.366-374.
• DOĞAN, Mesut (2011), “Mengen Havzası’nın Beşeri ve İktisadi Coğrafyası”, Yayımlanmış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• DOĞAN, Mesut ve BOSTAN, Hakan (2019), “Kentsel Dönüşümün Nüfusun Sosyo-Ekonomik Yapısı Üzerindeki Etkileri: Ankara Yenimahalle Örneği”, Uluslararası Yönetim Akademisi Dergisi, S.2(1), ss.64-89.
• DOĞAN SERTKAYA, Özlem (2008), “Türkiye’nin Tarım Politikalarının Belirlenmesinde Coğrafi Özelliklerinin Önemi”, Sosyoloji Dergisi, S.3(2), ss.91-100.
• DOĞAN SERTKAYA, Özlem (2015), Biga Yarımadası Nüfus Coğrafyası, Yeni Anadolu Yayıncılık, İstanbul.
• GETIS, Arthur, GETIS, Judith, BJELLAND, Mark D. ve FELLMANN, Jerome Donald (2011), Introduction To Geography, McGraw-Hill International Edition, Londan, 13. Baskı.
• KARABACAK, Kerime ve ÖZÇAĞLAR, Ali (2013), “Karpaz Yarımadasında Tarımsal Arazi Kullanımı ve Planlama Önerileri”, Coğrafi Bilimler Dergisi, S.11(2), ss.121-148.
• KIRANŞAH, Kemal ve ŞENGÜN, Mustafa Taner (2016), “Bulanık-Malazgirt (Muş) Havzası’nda Arazi Kullanımının Zamansal Değişimi”, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, S.4(35), ss.479-491.
• OLĞAÇ, İrem (2019), “Edirne’nin Şehirsel Gelişim Süreci: Mekânsal Analiz”, Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
• TAŞ, Barış ve YAKAR, Mustafa (2010), “Afyonkarahisar İlinde Yükselti Basamaklarına Göre Arazi Kullanımı”, Coğrafya Bilimler Dergisi, S.8(1), ss.57-76.
• ULUDAĞ, Musa (2018), “Edirne Kent Merkezi Yerleşim Alanının Zamansal ve Mekânsal Değişimi”, Balkan Araştırmaları (Ed. Hikmet Asutay, Demirali Yaşar Ergin), Trakya Üniversitesi Yayını, Edirne, ss.273-288.