Evaluation Of Central And Local Government Relations In Turkey Within The Framework Of Governance Model

Yıl 2018, Cilt: 1 Sayı: 3, 411 - 424, 30.12.2018

Yusuf Uysal Yıldız Atmaca

Öz

Since the 1980s, public administrations have significant
changes and transformations in organizational and functional terms.  In
this process, which started with the paradigm of New Public Administration
(NPM), many approaches developed in theory have been applied in various forms
in country practices and have affected public administration system.
Governance, which is one of these approaches, has been among the most discussed
management models of public administration for around for the past 20 years.
The governance that emerges in response to some negativities of NPM has basic
principles such as the regulatory state, state of law, multi-actor and
participatory decision-making processes and accountability With these
principles governance has had various effects on public administration, public
service and public policies. In this work, firstly the conceptual dimension of
governance, basic principles and features will be emphasized. Then, the impact
of governance on the duties, responsibilities, organizational structures and
modes of operation of local governments will be included. In the final section,
the effects of the governance approach on the relations between the central
government and local governments in Turkey will be discussed.

Anahtar Kelimeler

Governance, Local Governments, Central Government, Turkey

Türkiye’deki Merkezi ve Yerel Yönetim İlişkilerinin Yönetişim Modeli Çerçevesinde Değerlendirilmesi

Öz

1980’lerden
itibaren kamu yönetimleri örgütsel ve işlevsel anlamda ciddi değişim ve dönüşüm
yaşamaktadır. Yeni Kamu İşletmeciliği (YKİ) paradigmasıyla başlayan bu süreçte,
teoride geliştirilen birçok yaklaşım, ülke pratiklerinde çeşitli şekillerde
uygulanmış ve kamu yönetimi sistemlerini etkilemiştir. Bu yaklaşımlardan biri
olan yönetişim, son yirmi 20 yıla yakın bir zamandır kamu yönetiminin en çok
tartışılan yönetim modeleri arasında yer almaktadır. YKİ’nin bazı
olumsuzluklarına tepki olarak ortaya çıkan yönetişim düzenleyici devlet, hukuk
devleti, çok aktörlü ve katılımcı karar süreçleri ve hesap verebilirlik gibi
temel ilkelere sahiptir. Bu ilkelerle yönetişimin, kamu yönetimi, kamu hizmeti
ve kamu politikaları üzerinde çeşitli etkileri olmuştur. Bu çalışmada öncelikle
yönetişimin ortaya çıkışı, kavramsal boyutu, temel ilke ve özellikleri üzerinde
durulacaktır. Daha sonra, yönetişimin yerel yönetimlerin görevlerine,
sorumluluklarına, örgütsel yapılarına ve işleyiş şekillerine etkilerine yer
verilecektir. Son bölümde, yönetişim anlayışının Türkiye’de merkezi yönetim ve
yerel yönetimler arasındaki ilişkiler üzerine etkileri incelenecektir.

Anahtar Kelimeler

Yönetişim, Yerel Yönetimler, Merkezi Yönetim, Türkiye

Kaynakça

• BIÇKI, Doğan ve SOBACI, Mehmet Zahid (2011), “Yerel Yönetimden Yerel Yönetişime: Post Fordist Bağlamında Yerel Yönetimleri Anlamak”, Yönetim Bilimleri Dergisi, S.9(1), ss.215-233.
• BİLGİÇ, Veysel Karani (1998), “Merkezi Yönetim ve Yerel Yönetim İlişkileri Üzerine Teoriler”, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, S.7(2), ss.28-35.
• BLAIR, Harry (2000), "Participation and Accountability at the Periphery: Democratic Local Governance in Six Countries", World Development, S.28(1), ss.21-39.
• ÇETİN, Sefa (2010), “Türkiye’de Kamu Yönetimi Reform Sürecinin Değerlendirilmesi: Aksayan ve İşleyen Yönler”, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, S.19(3), ss.23-38.
• ÇEVİK, Hasan Hüseyin (2010), Kamu Yönetimi Kavramlar, Sorunlar, Tartışmalar, Seçkin Yayınevi, Ankara.
• ÇEVİKBAŞ, Rafet (2008), “Türkiye’de Yerel Yönetimlerde Yerel Özerklik Ve İdari Vesayet”, Yerel Siyaset Dergisi, S.3(32), ss.74-86.
• DEMİRCİ, Mustafa (2010), “Katılımcı Demokrasi Açısından Kent Konseyleri: Eleştirel Bir Değerlendirme” Çağdaş Yerel Yönetimler, S.19(1), ss.21-46.
• DPT - DEVLET PLANLAMA TEŞKİLATI (2000), Sekizinci Beş Yıllık Kalkınma Planı, DPT Yayını, Ankara. www.kalkinma.gov.tr/Pages/KalkinmaPlanlari.aspx (Erişim Tarihi: 04.08.2018).
• EKŞİ, Hülya (2003), "Kamu Yönetiminde Değişim ve Yeni Yönetim Modelleri”, Selçuk Üniversitesi İİBF Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, S.11(7), ss.491-500.
• ERYILMAZ, Bilal (2000), Kamu Yönetimi, Erkam Matbaacılık, İstanbul.
• GENÇ, Ernur (2015), "Demokratikleşme Sürecinde Türkiye’de Yerel Yönetimler", Akademik İncelemeler Dergisi (Journal of Academic Inquiries), S.10(1), ss.267-290.
• GÖYMEN, Korel (1999), “Türk Yerel Yönetiminde Katılımcılığın Evrimi: Merkeziyetçi Bir Devlette Yönetişim Dinamikleri”, Amme İdaresi Dergisi, S.32(4), ss.67-83.
• GÖYMEN, Korel (2000), “Türkiye’de Yerel Yönetimler ve Yönetişim: Gereksinmeler, Önermeler, Yönelimler”, Çağdaş Yerel Yönetimler Dergisi, S.9(2), ss.3-13.
• GÖYMEN, Korel (2004), "Yerel kalkınma Önderi ve Paydaşı Olarak Belediyeler", Yerel Kalkınmada Belediyelerin Rolü Uluslararası Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Pendik Belediyesi Kültür Yayınları, İstanbul.
• GÜNGÖR, Sezen (2012), “Yerel Yönetim ve Merkezi Yönetim Görev Paylaşımı”, Akademik Bakış Dergisi, S.32, ss.1-12.
• HAKTANKAÇMAZ , M. İlker (2004), “Türk Kamu Yönetiminde Yönetişimin Uygulanabilirliği”, Amme İdaresi Dergisi, S.37, ss.45-62.
• JESSOP, Bob (2005), Hegemonya, Post-Fordizm ve Küreselleşme Ekseninde Devlet (Derleyenler: Alev Özkazanç - Betül Yarar), İletişim Yayınları, İstanbul.
• KALFA, Ceren ve ATAAY, Faruk (2008), “Yönetişim: Devlet Toplum İlişkilerinde Yeni Bir Aşama” Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, S.17(3), ss.229-240.
• KARAMAN, Zerrin Toprak ( 2012), “Türkiye’nin İdari Yapılanmasında Yerel Yönetimler ve Felsefesi” Güncel Sorunlar Işığında, Türkiye’de Yerel Yönetimler: Yerel Yönetimler Sempozyumu Bildiriler Kitabı, Yeni Mahalle Belediyesi, ODTÜ ve TUİÇ Ortak Yayını, 21-22 Şubat 2013, Ankara.
• KESGİN, Bedrettin (2007), “Yeni Yerel Yönetim Anlayışı Ve Yerel Yönetişim”, Sivil Toplum Dergisi, S.4(17-18), ss.209-212.
• MUTLU, Ahmet (2007), “Yönetişimde Yerel Kültür ile Etnik Kimlikler Vurgusu ve Türkiye”, Amme İdaresi Dergisi, S.40(1), ss.1-25.
• OSBORNE, Stephen P. (2000), Public–Private Partnerships for Public Services: An International Perspective, Routledge, London (ENGLAND).
• ÖZDENKOŞ, Demet (1999), “Merkezi Yönetim İle Yerel Yönetimler Arasında Görev Bölüşümü”, Gazi Üniversitesi İİBF Dergisi, S.1(2), ss.77-95.
• ÖZER, Mehmet Akif (2006), “Yönetişim Üzerine Notlar”, Sayıştay Dergisi, S.63, ss.59-89.
• ÖZER, Mehmet Akif ve YAYMAN, Hüseyin (2009), “Klasik Yönetim Düşüncesinden Bir Sapma: Yönetişim, Dönüşüm Ve 3.Dünya Bakışı”, Sosyal Bilimler Dergisi, S.2(2), ss.88-112.
• RHODES, Roderick Arthur William (1996), “The New Governance: Governing Without Goverment”, Political Studies Association, S.44(4), ss.652-667.
• RESMİ GAZETE (2006), Kent Konseyi Yönetmeliği, http://www.resmigazete.gov.tr/ (Erişim Tarihi: 17.12.2018)
• SOBACI, Mehmet Zahid (2007), “Yönetişim Kavramı ve Türkiye’de Uygulanabilirliği Üzerine Değerlendirmeler”, Yönetim Bilimleri Dergisi, S.5(1), ss.219-235.
• STOKER, Gery (1998), “Governance as Theory: Five Proposition ”, International Social Science Journal, S.50, ss.1-18.
• WORLD BANK (1989), Sub-Saharan Africa: From Crisis to Sustainable Development, World Bank Publisher, Washington (USA).
• YERKES, Mara ve VAN DER VEEN, Romke (2011), “Crisis And Welfare State Change İn The Netherlandsspol”, Social Policy & Administration, S.45(4), ss.430-444.