Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Birleşmiş Milletler 2030 Sürdürülebilir Kalkınma Hedeflerinin Ulusal Kamu Politikalarına Dönüştürülmesi Çerçevesinde Bölgesel Kalkınma Planlarının Rolü

Yıl 2023, , 200 - 220, 28.03.2023
https://doi.org/10.14782/marmarasbd.1162481

Öz

Bölgesel kalkınmanın günümüzde sadece ekonomik gelişmeden ibaret olmadığı, iktisadi boyuta sahip olmanın yanı sıra sosyolojik, çevresel ve yönetsel boyutları da içerdiği akademik ve yönetsel düzeylerde genel kabul görmektedir. Söz konusu boyutlarıyla kalkınma ancak sürdürülebilir olduğunda nitelikli bir anlam kazanmaktadır. Bölgesel kalkınma politikalarının da sürdürülebilir niteliğe sahip olması ve sürdürülebilir kalkınma politikalarındaki küresel gündem ve hedefleri takip etmesi beklenir. Bu çerçevede, bölgesel kalkınma planlarında sürdürülebilir bölgesel kalkınma gündem ve hedeflerinin ana eksen olması önemli bir husus olarak değerlendirilmektedir. Yönetişim modeli esas alınarak ihdas edilmiş bölgesel kalkınma ajanslarının, küresel sürdürülebilir kalkınma hedeflerini bölge planlarında ana eksene yerleştirmesi ve küyerelleşme (glocalization) çerçevesinde bu konudaki küresel gündem ve hedefleri yerel boyutta harekete geçirmesi beklenmektedir. Bu çalışmada, örneklem olarak belirlenmiş olan İstanbul Kalkınma Ajansı, Doğu Marmara Kalkınma Ajansı, Güney Marmara Kalkınma Ajansı, Bursa Eskişehir Bilecik Kalkınma Ajansı ve Trakya Kalkınma Ajansı tarafından 2014-2023 yılları arasını kapsayacak şekilde hazırlanan bölge planları içerik analizi yöntemi çerçevesinde Birleşmiş Milletler tarafından kabul edilen 2030 Sürdürülebilir Kalkınma Hedefleri açısından incelenmiştir.

Kaynakça

  • Akpınar, R., Taşçı, K., & Özsan, M. E. (2011). Teoride ve Uygulamada Bölgesel Kalkınma Politikaları . Bursa: Ekin Yayınevi.
  • Aydın, H. İ. (2016). Sosyal Sermaye ve Kalkıma. Ankara: Elif Yayınevi.
  • BEBKA. (2014). 2014-2023 Bursa Eskişehir Bilecik Bölge Planı. Bursa: Bursa Eskişehir Bilecik Kalkınma Ajansı.
  • Dedeoğlu, E., & Sertesen, S. (2011). Yeni Nesil Bölgesel Planlama Deneyimi Üzerine Bir Yönetişim Çerçevesi Önerisi. Ankara: Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı.
  • DPT. (2010). Binyıl Kalkınma Hedefleri Raporu. Ankara: Devlet Planlama Teşkilatı.
  • Ekiz, C., & Somel, A. (2005). Türkiye'de Planlama ve Planlama Anlaşıyının Değişimi. Mülkiye Dergisi, 31(256), 97-136.
  • Eroğlu, M., & Kum, M. (2015). Türkiye'de Kalkınma Ajanslarının İdari Teşkilat İçindeki Yeri. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi(35), 175-198.
  • Ersoy, M. (2008). Kentsel Planlama Kuramları. Ankara: İmge Kitapevi.
  • GMKA. (2014). Güney Marmara Bölgesi 2014-2023 Bölge Planı. Balıkesir: Güney Marmara Kalkınma Ajansı.
  • Halkier, H. (2006). Bölgesel Kalkınma Ajansları ve Çok Düzlemli Yönetişim: Avrupa Perspektifi. Bölgesel Kalkınma ve Yönetişim Sempozyumu. 7, s. 17-28. Ankara: TEPAV.
  • İSTKA. (2014). 2014-2023 İstanbul Bölge Planı. İstanbul: İstanbul Kalkınma Ajansı.
  • Keleş, R. (2020). Kentleşme Politikası (17 b.). Ankara: İmge Kitabevi.
  • Keskin, H., & Sungur, O. (2010). Bölgesel Politika Eksininde Yaşanan Dönüşüm: Türkiye'de Kalkınma Planlarında Bölgesel Politikaların Değişimi. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi(21), 271-293.
  • MARKA. (2014). Doğu Marmara 2014-2023 Bölge Planı. Kocaeli: Doğu Marmara Kalkınma Ajansı.
  • Özgür, A. E. (2019). Bölgesel Kalkınmaya Giriş Teoriler, Yaklaşımlar ve Kalkınma Ajansı Deneyimleri. İstanbul: Hümanist Kitap Yayıncılık.
  • Öztopçu, A. (2017). Sosyal Sermaye Teorisi ve Sürdürülebilir Yerel Kalkınma 1.Baskı. İstanbul: Yeni İnsan Yayınevi.
  • Peşkircioğlu, N. (2016). 2030 Sürdürülebilir Kalkınma Hedefleri: Küresek Verimlilik Hareketine Doğru. Anahtar Dergisi(335), 4-9.
  • Robson, C. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemleri Gerçek Dünya Araştırması (Gözden Geçirilmiş 2 b.). (Ş. Çınkır, & N. Demirkasımoğlu, Çev.) Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Saraç, B., & Alptekin, N. (2017). Türkiye'de İllerin Sürdürülebilir Kalkınma Göstergelerine Göre Değerlendirilmesi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 13(1), 19-50.
  • Sevinç, H. (2011). Bölgesel Kalkınma Sorunsalı: Türkiye'de Uygulanan Bölgesel Kalkınma Politikaları. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 6(2), 35-54.
  • Trakya Kalkınma Ajansı (2014). Trakya Bölgesi 2014-2023 Bölge Planı. Tekirdağ: Trakya Kalkınma Ajansı.
  • TÜİK. (2021, 09 08). Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu.
  • UN. (2012). The Future We Want. Rio de Jeneiro: United Nations.
  • UNDESA. (2015). Transforming Our World: the 2030 Agenda for Sustainable Development. New York: United Nations Department of Economic and Social Affairs.
  • WCED. (1987). Report of the World Commission on Environment and Development: Our Common Future. Oxford: Oxford Universty Press.
  • Yeşildal, A. (2020). 2030 Sürdürülebilir Kalkınma Gündemi ve Kentsel Gelişim: Sorunlar, Zorluklar ve Fırsatlar. Tarih Okulu Dergisi, 13(49), 4580-4604.
  • Yıldırım, A., & Akin, A. (2020). Küreselleşme, Yeni Bölgesel Kalkınma Yaklaşımları ve Türkiye. Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(2), 487-512.
  • Yılmaz, Z., & İncekaş, E. (2018). Türkiye'de İnovasyon ve Bölgesel Kalkınma. Kırklareli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1), 154-169.

The Role of Regional Development Plans In Transforming The United Nations 2030 Sustainable Development Goals Into Natıonal Public Policies

Yıl 2023, , 200 - 220, 28.03.2023
https://doi.org/10.14782/marmarasbd.1162481

Öz

It is generally accepted at academic and administrative levels that regional development does not consist only of economic development, but also includes sociological, environmental and managerial dimensions as well as having an economic dimension. With these dimensions, development is meaningful if it is sustainable. Regional development policies are also expected to have a sustainable quality and to follow the global agenda and targets in sustainable development policies. Within this framework, it is considered as an important issue that the sustainable regional development agenda and targets are the main axis in regional development plans. It is expected that the regional development agencies established on the basis of the governance model will place the global sustainable development goals on the main axis in their regional plans and take action for the global agenda and targets on this issue at the local level within the framework of glocalization. In this study, regional plans prepared by Istanbul Development Agency, East Marmara Development Agency, South Marmara Development Agency, Bursa Eskişehir Bilecik Development Agency, and Trakya Development Agency for the years 2014-2023 were taken as samples. The regional plans were analyzed in terms of the United Nations 2030 Sustainable Development Goals within the framework of the content analysis method.

Kaynakça

  • Akpınar, R., Taşçı, K., & Özsan, M. E. (2011). Teoride ve Uygulamada Bölgesel Kalkınma Politikaları . Bursa: Ekin Yayınevi.
  • Aydın, H. İ. (2016). Sosyal Sermaye ve Kalkıma. Ankara: Elif Yayınevi.
  • BEBKA. (2014). 2014-2023 Bursa Eskişehir Bilecik Bölge Planı. Bursa: Bursa Eskişehir Bilecik Kalkınma Ajansı.
  • Dedeoğlu, E., & Sertesen, S. (2011). Yeni Nesil Bölgesel Planlama Deneyimi Üzerine Bir Yönetişim Çerçevesi Önerisi. Ankara: Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı.
  • DPT. (2010). Binyıl Kalkınma Hedefleri Raporu. Ankara: Devlet Planlama Teşkilatı.
  • Ekiz, C., & Somel, A. (2005). Türkiye'de Planlama ve Planlama Anlaşıyının Değişimi. Mülkiye Dergisi, 31(256), 97-136.
  • Eroğlu, M., & Kum, M. (2015). Türkiye'de Kalkınma Ajanslarının İdari Teşkilat İçindeki Yeri. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi(35), 175-198.
  • Ersoy, M. (2008). Kentsel Planlama Kuramları. Ankara: İmge Kitapevi.
  • GMKA. (2014). Güney Marmara Bölgesi 2014-2023 Bölge Planı. Balıkesir: Güney Marmara Kalkınma Ajansı.
  • Halkier, H. (2006). Bölgesel Kalkınma Ajansları ve Çok Düzlemli Yönetişim: Avrupa Perspektifi. Bölgesel Kalkınma ve Yönetişim Sempozyumu. 7, s. 17-28. Ankara: TEPAV.
  • İSTKA. (2014). 2014-2023 İstanbul Bölge Planı. İstanbul: İstanbul Kalkınma Ajansı.
  • Keleş, R. (2020). Kentleşme Politikası (17 b.). Ankara: İmge Kitabevi.
  • Keskin, H., & Sungur, O. (2010). Bölgesel Politika Eksininde Yaşanan Dönüşüm: Türkiye'de Kalkınma Planlarında Bölgesel Politikaların Değişimi. Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi(21), 271-293.
  • MARKA. (2014). Doğu Marmara 2014-2023 Bölge Planı. Kocaeli: Doğu Marmara Kalkınma Ajansı.
  • Özgür, A. E. (2019). Bölgesel Kalkınmaya Giriş Teoriler, Yaklaşımlar ve Kalkınma Ajansı Deneyimleri. İstanbul: Hümanist Kitap Yayıncılık.
  • Öztopçu, A. (2017). Sosyal Sermaye Teorisi ve Sürdürülebilir Yerel Kalkınma 1.Baskı. İstanbul: Yeni İnsan Yayınevi.
  • Peşkircioğlu, N. (2016). 2030 Sürdürülebilir Kalkınma Hedefleri: Küresek Verimlilik Hareketine Doğru. Anahtar Dergisi(335), 4-9.
  • Robson, C. (2017). Bilimsel Araştırma Yöntemleri Gerçek Dünya Araştırması (Gözden Geçirilmiş 2 b.). (Ş. Çınkır, & N. Demirkasımoğlu, Çev.) Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Saraç, B., & Alptekin, N. (2017). Türkiye'de İllerin Sürdürülebilir Kalkınma Göstergelerine Göre Değerlendirilmesi. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 13(1), 19-50.
  • Sevinç, H. (2011). Bölgesel Kalkınma Sorunsalı: Türkiye'de Uygulanan Bölgesel Kalkınma Politikaları. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi, 6(2), 35-54.
  • Trakya Kalkınma Ajansı (2014). Trakya Bölgesi 2014-2023 Bölge Planı. Tekirdağ: Trakya Kalkınma Ajansı.
  • TÜİK. (2021, 09 08). Ankara: Türkiye İstatistik Kurumu.
  • UN. (2012). The Future We Want. Rio de Jeneiro: United Nations.
  • UNDESA. (2015). Transforming Our World: the 2030 Agenda for Sustainable Development. New York: United Nations Department of Economic and Social Affairs.
  • WCED. (1987). Report of the World Commission on Environment and Development: Our Common Future. Oxford: Oxford Universty Press.
  • Yeşildal, A. (2020). 2030 Sürdürülebilir Kalkınma Gündemi ve Kentsel Gelişim: Sorunlar, Zorluklar ve Fırsatlar. Tarih Okulu Dergisi, 13(49), 4580-4604.
  • Yıldırım, A., & Akin, A. (2020). Küreselleşme, Yeni Bölgesel Kalkınma Yaklaşımları ve Türkiye. Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 6(2), 487-512.
  • Yılmaz, Z., & İncekaş, E. (2018). Türkiye'de İnovasyon ve Bölgesel Kalkınma. Kırklareli Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 2(1), 154-169.
Toplam 28 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Kamu Yönetimi
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Fatih Akbulut 0000-0001-7180-6106

Barış Çölgeçen 0000-0002-7933-7815

Yayımlanma Tarihi 28 Mart 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023

Kaynak Göster

APA Akbulut, F., & Çölgeçen, B. (2023). Birleşmiş Milletler 2030 Sürdürülebilir Kalkınma Hedeflerinin Ulusal Kamu Politikalarına Dönüştürülmesi Çerçevesinde Bölgesel Kalkınma Planlarının Rolü. Marmara Üniversitesi Siyasal Bilimler Dergisi, 11(1), 200-220. https://doi.org/10.14782/marmarasbd.1162481