Life Orientation of University Students

Yıl 2005, Cilt: 22 Sayı: 22, 151 - 160, 11.10.2013

Mehmet Gündoğdu Selami Korkmaz Kenan Karakuş

Öz

In the present research it was examined whether loneliness level, body image, academic achievement, grade, faculty, gender, age variables would predict
the life orientation level of university students.
The sample four faculties of Mersin University (134 students from faculty
of Education, 150 from faculty of Engineering, 144 sophomore, 128 junior and 35 senior students). The mean age of the sample was 21.26 with a standard deviation of 2.17 (ranged between 17 and 33).
The data related with life orientation were gathered by the Life
Orientation Test developed by Scheier and Carver (1987) and adapted to Turkish culture by Aydın and Tezer (1991). The data related with loneliness were gathered UCLA Loneliness scale developed by Russel, Peplau and Ferguson (1978) and adapted to Turkish culture by Demir (1989), and also the data of body image were gathered by Body Image subscale of Offer Self Image Questionnaire developed by Offer, Ostrov, Howard and Atkinson (1989) and adapted to Turkish culture by Şahin (1993).
To examine whether loneliness, body image, grade, faculty, gender, age and academic achievement predicted the life orientation, stepwise multiple regression analysis was administered to the data and three significant model were observed (body image (F=70.595; df=399;1, p=0.000),gender (F=38.272: sd=399;2, p=0.000) and grade (F=27.271, sd=399;3, p=0.000)). The results showed that body image predicted 15.1 % of the variation among life orientation. Additionally, gender (1.1 %) and grade (0.9 %) also predicted the variation among life orientation. Faculty, age, academic achievement and loneliness did not predict the life orientation. The results were discussed related with gender differences and the effect of educational process to the behavioral development of individual.
Key words : Orientation, optimism, body image, loneliness.

Anahtar Kelimeler

-

ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNDE YAŞAM YÖNELİMİ

Öz

Bu çalışmada üniversite öğrencilerinin yalnızlık düzeylerinin, beden
imgelerinin, akademik başarılarının ve sınıf, fakülte, cinsiyet, yaş
değişkenlerinin yaşam yönelimi düzeylerini yordayıp yordamadığı incelenmiştir.
Araştırma Mersin Üniversitesinin dört fakültesinden seçilen 214 kız ve
213 erkek olmak üzere toplam 427 öğrenci ile yapılmıştır (134 kişi Eğitim
Fakültesi, 150 kişi Fen-Edebiyat Fakültesi, 52 kişi Mühendislik Fakültesi ve 91
kişi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi öğrencisi; 120 birinci sınıf, 144 ikinci
sınıf, 128 üçüncü sınıf ve 35 dördüncü sınıf). Araştırma grubunun yaş ortalaması
21.26 ve standart sapması 2.17’dir (17 ile 33 arasında değişmektedir).
Yaşam yönelimi ile ilgili veriler Scheier ve Carver (1987) tarafından
geliştirilen ve Aydın ve Tezer (1991) tarafından Türkçe’ye uyarlanan Yaşam
Yönelimi Testi ile, Yalnızlıkla ilgili veriler, Russel, Peplau ve Ferguson (1978)
tarafından geliştirilen ve Demir (1989) tarafından Türkçe’ye uyarlanan UCLA
Yalnızlık Ölçeği ile, beden imgesi ile ilgili veriler ise Offer, Ostrov, Howard ve
Atkinson (1989) tarafından geliştirilen ve Şahin (1993) tarafından Türkçe’ye
uyarlanan Offer Benlik İmgesi Ölçeği, beden imgesi alt ölçeği kullanılarak
toplanmıştır.
Öğrencilerin yalnızlık düzeyleri, beden imgesi, sınıf, fakülte, cinsiyet, yaş
ve akademik başarılarının yaşam yönelimi düzeylerini yordayıp yordamadığını
incelemek amacıyla aşamalı çoklu doğrusal regresyon analizi yapılmış, analizin
sonucunda üç ayrı anlamlı model elde edilmiştir (beden imgesi (F=70.595;
sd=399;1, p=0.000), cinsiyet (F=38.272: sd=399;2, p=0.000) ve sınıf (F=27.271, sd=399;3, p=0.000)). Beden imgesi yaşam yönelimindeki değişimin %15.1’ini
yordarken, bunu sırasıyla % 1.1 ile cinsiyet, % 0.9 ile sınıf izlemektedir. Fakülte,
yaş, akademik başarı ve yalnızlığın, yaşam yönelimini yordamadığı gözlenmiştir.
Bulgular, cinsiyetler arası farklılaşma ve eğitim sürecinin davranışlara
etkisi yönünden tartışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Yaşam yönelimi, iyimserlik, beden imgesi, yalnızlık

Kaynakça

• Seepersad, S. 2004. Coping with Loneliness: Adolescent Online and Offline Behavior. Cyber psychology & Behavior, Volume 7, Number 1, 35-39.
• Tennen, H. ve Affleck, G. 1987. The Costs and Benefits of Optimistic Explanations and Dispositional Optimism. Journal of Personality, 55, 2, 377-393.