This study aimed to investigate whether perceived stress and positive and negative experiences mediate the association between loneliness and well-being. The participants included 443 adults aged between 18 and 60 (M = 35.50, SD = 9.73, 59.14% female). The data were collected in June 2024 through an online survey that included the UCLA Loneliness Scale-8, the Perceived Stress Scale, the Positive and Negative Experience Scale, and the Mental Health Continuum Short Form. Pearson correlation was utilized to examine the associations between the variables, and the PROCESS macro was used to analyze the mediating roles of perceived stress and positive and negative experiences. The significance of indirect relationships was assessed using the bootstrapping technique. The analysis revealed significant correlations between the variables. Mediation analysis showed that loneliness positively predicted perceived stress and negative experience, and negatively predicted positive experience and well-being. Perceived stress and positive experience significantly predicted well-being; however, negative experience did not predict well-being, and its mediating role was not significant. Bootstrapping results indicated that loneliness significantly predicted well-being through perceived stress and positive experience. These results highlight the need for programs aimed at supporting adults' well-being to focus on reducing loneliness and perceived stress while enhancing positive affect.
Loneliness perceived stress positive experience negative esperience well-being
The study protocol has been approved by the Human Research Ethics Committee of Sinop University (No: 2024/133; Date: 31.05.2024). The study was performed in accordance with the ethical standards laid down in the 1964 Declaration of Helsinki and its following updates. Informed consent was obtained from all participants included in the study.
Bu çalışma, yalnızlık ve iyi oluş arasındaki ilişkide algılanan stres, olumlu ve olumsuz duygusal yaşantıların aracılık rolünü incelemeyi amaçlamıştır. Katılımcılar yaşları 18 ile 60 arasında değişen 443 yetişkin bireylerden oluşmaktadır (M = 35.50, SS = 9.73, %59.14 kadın). Araştırmanın verileri Haziran 2024’te UCLA Yalnızlık Ölçeği-8, Algılanan Stres Ölçeği, Olumlu ve Olumsuz Deneyim Ölçeği ve Ruh Sağlığı Sürekliliği Kısa Formunu içeren çevrimiçi bir veri toplama formu aracılığıyla toplanmıştır. Değişkenler arasındaki ilişkileri incelemek için Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Algılanan stres, olumlu ve olumsuz deneyimlerin aracılık rollerini analiz etmek için PROCESS makro kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki dolaylı ilişkilerin anlamlılığı bootstrap analizi kullanılarak incelenmiştir. Sonuçlar, değişkenler arasında anlamlı ilişkiler olduğunu göstermiştir. Aracılık analizi sonuçları, yalnızlığın algılanan stres ve olumsuz yaşantıyı pozitif yönde, olumlu yaşantı ve iyi oluşu ise negatif yönde yordadığını göstermiştir. Algılanan stres ve olumlu yaşantı iyi oluşu anlamlı düzeyde yordarken, olumsuz duygusal yaşantının iyi oluş üzerindeki doğrudan etkisi ve aracılık rolü anlamlı bulunmamıştır. Bootstrap sonuçları, yalnızlığın algılanan stres ve olumlu yaşantılar aracılığıyla iyi oluşu anlamlı şekilde yordadığını göstermiştir. Sonuç olarak, yetişkinlerin iyi oluş düzeyini arttırmayı amaçlayan programların yalnızlığı ve algılanan stresi azaltmaya odaklanırken olumlu duyguları desteklemesi etkili olabilir.
Yalnızlık algılanan stres olumlu yaşantı olumsuz yaşantı iyi oluş
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Psikolojik Danışmanlık Eğitimi |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Erken Görünüm Tarihi | 30 Ocak 2025 |
Yayımlanma Tarihi | |
Gönderilme Tarihi | 29 Temmuz 2024 |
Kabul Tarihi | 30 Ağustos 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 61 Sayı: 61 |