ANTALYA-ANAMUR KIYI BÖLGESİNDEKİ İKLİM FARKLILIKLARI

Yıl 2010, Sayı: 22, 325 - 362, 27.09.2013

Sabahattin Sarı Sabahattin Sarı Nuri İnan

Öz

Çalışma sahası, Antalya il merkezi ile Anamur (Mersin) arasındaki kıyı
bölgesidir. Çalışma; Antalya, Alanya ve Anamur kıyı bölgesinin iklim
benzerlikleri ve farklılıklarını ortaya koymak amacıyla hazırlanmıştır. Çalışma
sahasının iklimini araştırmak için, bu alanların iklim özelliklerini yansıttığı
düşünülen üç meteoroloji istasyonuna ait iklim elemanlarının meteorolojik
verilerinden (2007) yararlanılmıştır. Buna ilaveten; saha ile alakalı daha
önceki çalışmalara da başvurulmuştur.
Türkiye’nin Akdeniz kıyılarında karakteristik Akdeniz İklimi hüküm
sürer. Akdeniz İklimi’nin hüküm sürdüğü bu kıyılarda, genel iklim özellikleri
büyük ölçüde korunsa da bazı yerel farklılıklar söz konusudur. Antalya’nın
iklim özellikleri ile Anamur ve Alanya’nın iklim özellikleri arasında bu yerel
farklılıkları görmek mümkündür. Alanya ve Anamur’a göre Antalya’da ortaya
çıkan daha düşük kış, daha yüksek yaz sıcaklıkları, daha şiddetli ve uzun süreli
don olayları ile yaz mevsimindeki daha düşük nispi nemlilik oranları bu
farklılıklar arasındadır. Akdeniz İklimi’nde meydana gelen bu yerel farklılıklar,
muz vb. bazı tropik tarım ürünlerinin yetişme alanlarının yatay sınırını tayin
etmiştir.
Sonuç olarak; bu çalışmada, Antalya, Alanya ve Anamur’un iklim
elemanları incelenmiş ve Akdeniz kıyısında yer alan bu sahalardaki iklim
farklılıklarının, Türkiye’nin ana iklim karakterini belirleyen Planeter
etmenlerden daha çok coğrafi faktörlerden kaynaklandığı tespit edilmiştir.
Akdeniz kıyısındaki bu alanların iklim özelliklerinde meydana gelen yerel
farklılıkları oluşturan coğrafi etmenlerin başında dağların uzanışı, dağların
kıyıya yaklaşıp uzaklaşması, hava kütlelerinin geliş yönü ve rüzgârların esiş yönü ile körfez veya burun şeklindeki jeomorfolojik faktörlerin etkileri
gelmektedir.

Anahtar Kelimeler

Antalya, Alanya, Anamur, İklim Farklılıkları, Karakteristik Akdeniz İklimi

Kaynakça

• AKIŞ, A. (1997), Gazipaşa’nın İklimi, Selçuk. Ün. Sos. Bil. Enst., Yayımlanmamış Y. Lisans Tezi, Konya.
• ATALAY, İ. (2008), Ekosistem Ekolojisi ve Coğrafyası II, Meta Basım Matbaacılık Hizmetleri, İzmir.
• ERİNÇ, S. (1996), Klimatoloji ve Metotları, Alfa Basım Yayım Dağıtım, İstanbul.
• EROL, O. (1993), Genel Klimatoloji, Gazi Büro Kitabevi, Ankara. İZBIRAK, R. (1972), Türkiye I, II, Milli Eğitim Basımevi, Öğretmen Kitapları Dizisi, İstanbul.
• KAYA, B. (2002), Manavgat Çayı Havzasının Bitki Coğrafyası, Sel. Ün. Sos. Bil. Enst, Yayımlanmamış Dr. Tezi, Konya.
• KOÇMAN, A. (1993), Türkiye İklimi, Ege Ünv. Edebiyat Fakültesi Yayınları, No: 72, İzmir.
• KURTER, A. (1979), Türkiye’nin Morfoklimatik Bölgeleri, İst. Ün. Yayınları. İstanbul.
• SARI, S. (2009), Batı Akdeniz’den İç Anadolu’ya Geçiş İklimleri, Selçuk Ün. Sos. Bil. Enst., Basılmamış Dr. Tezi, KONYA
• SÜR, A. (1977), Alanya’nın İklimi, Ankara Ün. DTCF Yayınları, No 270, Ankara.
• ŞAHİN vd. (2005), Türkiye Coğrafyası, Gündüz Eğitim ve Yayıncılık, Ankara.
• TÜRKEŞ, M. (1990), Türkiye'de Kurak Bölgeler ve Önemli Kurak Yıllar, İst. Ün. Deniz Bil. ve Coğ. Enst., Basılmamış Dr. Tezi, İstanbul.
• YILMAZ, F. K. (2008), Antalya’nın Günlük Yağış Özellikleri ve Şiddetli Yağışların Doğal Afetler Üzerine Etkisi, Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt: X, Sayı 1, 19-65.